6 Οκτ 2015

Πολιτική ανοησία ή σκόπιμη προπαγάνδα τα περί αλλαγών στις διοικήσεις των τραπεζών αποτελούν μέρος της λύσης και όχι πρόβλημα

Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν είναι το πρόβλημα αλλά αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος.
Για μια ακόμη φορά το τραπεζικό σύστημα καλείται να διαχειριστεί μια κρίση που το πολιτικό σύστημα προκάλεσε.
Οι κυβερνήσεις από το 2010 έως και το 2015 κάθε στρατηγικό λάθος που έκαναν…μεταφραζόταν σε ζημία για την κοινωνία και σε τεράστιο κόστος για τις τράπεζες. 
Η ύφεση αύξησε τα NPLs.
To 2007 υπήρχαν στην Ελλάδα 255 δισεκ. δάνεια και μόλις 14 δισεκ. προβληματικά δάνεια. 
Το 2012 το καταστροφικό PSI+ κόστισε στις τράπεζες μια ζημία σοκ 40 δισεκ. μαζί με τις επαναγορές ομολόγων που ακολούθησαν.
Οι τράπεζες μηδένισαν τα κεφάλαια τους, κάποιες βρέθηκαν με αρνητική καθαρή θέση. 
Το ΤΧΣ επένδυσε 25 δισεκ. σε κεφάλαια και 15 δισεκ. σε funding gap δηλαδή το ΤΧΣ κάλυψε την ζημία της καταστροφής του PSI+ στις τράπεζες. 
Το 2014 οι ιδιώτες ανακεφαλαιοποίησαν εκ νέου τις ελληνικές τράπεζες.
Το 2015 οι δραματικοί 7 μήνες διακυβέρνησης έπληξαν την κεφαλαιακή επάρκεια, αύξησαν τις ζημίες από τα προβληματικά δάνεια και ο κλάδος θα χρειαστεί εκ νέου 14-16 δισεκ. ευρώ λόγω των capital controls. 
Οι διοικήσεις σε δύο από τις τέσσερις τράπεζες έχουν ήδη αλλάξει. 
Στην Εθνική άλλαξε πρόσφατα η διοίκηση. 
Στην Eurobank άλλαξε πρόσφατα η διοίκηση. 
Στην Πειραιώς νέα πρόσωπα έχουν εμπλουτίσει την διοίκηση ενώ ο Μιχάλης Σάλλας εδώ και χρόνια έχει γίνει μη εκτελεστικός πρόεδρος. 
Στην Alpha bank δεν έχουν υπάρξει αλλαγές δομικές γιατί η τράπεζα καταφέρνει να ανακεφαλαιοποιείται. 
Όμως δυστυχώς για μια ακόμη φορά για λόγους μικροπολιτικής, προπαγάνδας ή σκοπιμότητας η κυβέρνηση και ο Τσίπρας δήλωσαν ότι αν προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες θα αλλάξουν οι διοικήσεις. 
Υποθέτουμε ότι εννοούσε αν κάποια τράπεζα υποχρεωθεί σε resolution δηλαδή αναδιάρθρωση και οι ιδιώτες επενδυτές δεν συνεισφέρουν κεφάλαια και όχι κάτι άλλο. 
Όμως προκαταβολικά να πούμε ότι ακόμη και η BRRD αφήνει παράθυρο παραμονής των διοικήσεων. 
Στην δική μας άποψη το πρόβλημα στην Ελλάδα και στις τράπεζες δεν είναι οι διοικήσεις. 
Κάποτε η ΤτΕ εξετάζοντας τα εναλλακτικά σενάρια για τις διοικήσεις είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν χρειαστεί να αλλάξει μια διοίκηση θα πρέπει να προκύψει από το εσωτερικό της τράπεζας. 
Αν τοποθετήσουν στην θέση του CEΟ ένα στέλεχος που δεν γνωρίζει το εσωτερικό της τράπεζας, μέχρι να μάθει όλη την λειτουργία της θα παρέλθουν μήνες και θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. 
Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν είναι το πρόβλημα αλλά αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος. 
Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν χρειάζονται αλλαγές.
Οι τράπεζες χρειάζονται κεφάλαια. 
Εκτιμούμε ότι δεν θα υπάρξουν αλλαγές στις τράπεζες, πλην κάποιας οικιοθελούς αποχώρησης. 
Μεταξύ πολλών άλλων δεν θα υπάρξουν αλλαγές στις διοικήσεις γιατί δεν θα υπάρξει τράπεζες που θα υποστεί resolution εξυγίανση. 
Δεν θα υπάρξει τράπεζες με αρνητική καθαρή θέση και δεν θα υπάρξει τράπεζα που δεν θα καταφέρει να συγκεντρώσει ιδιωτικά κεφάλαια. 

Τι θα περιλαμβάνουν τα stress tests – Όλα τα στοιχεία 

Στα 8,5 με 9,3 δισεκ. ευρώ διαμορφώθηκε η κεφαλαιακή ζημία των ελληνικών τραπεζών με βάση το AQR το asset quality review που αποτελεί το πρώτο μέρος των stress tests που θα ανακοινωθούν 30 Οκτωβρίου (και όχι 25 Οκτωβρίου όπως αρχικώς είχε αναφερθεί).
Με βάση έγκυρη πηγή που είναι σε θέση να γνωρίζει την εξέλιξη και έκβαση των AQR των ελληνικών τραπεζών προέκυψαν τα εξής στοιχεία. 

1)Τα AQR η διαδικασία αξιολόγησης των στοιχείων ενεργητικού κυρίως των δανείων κατέληξε σε ζημία για τις 4 συστημικές τράπεζες Εθνική, Πειραιώς, Eurobank, Alpha bank μεταξύ 8,5 με 9,3 δισεκ. ευρώ. 
Θυμίζουμε ότι στα προηγούμενα stress tests του Οκτωβρίου του 2014 η ζημία από το AQR είχε διαμορφωθεί στα 7,34 δισεκ. (Πειραιώς -2,709 δισεκ, Εθνική -2,247 δισεκ. Eurobank -1,278 δισεκ. και Alpha -1,113 δισεκ)

2)Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο – οι τραπεζίτες δεν έχουν ακόμη καθαρή εικόνα – αλλά γίνεται μια προσπάθεια να αφαιρεθεί ο φόρος (θα λειτουργήσει ως αναβαλλόμενος φόρος) -26% επί των 8,5 με 9,3 δισεκ. ευρώ. 
Αν αφαιρεθεί το 26% αυτό σημαίνει κατά μέσο όρο 9 δισεκ. κεφαλαιακή ζημία από το AQR μείον 26% ισούται με 2,34 δισεκ. 
Αυτό πρακτικά μας δίνει καθαρό AQR 9 δισεκ. μείον -2,34 δισεκ. ίσον 6,66 δισεκ. ευρώ. 
Θεωρητικά το καθαρό AQR θα είναι 6,66 δισεκ. υπό την επιφύλαξη ότι θα αφαιρεθεί το 26%. 
Ωστόσο επισημαίνουμε για μια ακόμη φορά ότι αυτό δεν είναι ακόμη δεδομένο, δεν είναι βέβαιο ότι θα αφαιρεθεί το 26% από το ποσό που αντιστοιχεί στην ζημία των AQR. 

3)Τι σημαίνει ζημία από τα AQR; 
Αν η τελική ζημία είναι 8,5 με 9,3 δισεκ. ή 6,6 δισεκ. καθαρό μετά την αφαίρεση του φόρου 26% που θα λειτουργήσει ως αναβαλλόμενος φόρος οι τράπεζες πρέπει να εγγράψουν όλη αυτή την ζημία σε νέες προβλέψεις.
Όμως επειδή στο α΄ τρίμηνο του 2015 οι τράπεζες έχουν εγγράψει προβλέψεις 1,55 δισεκ. ευρώ αυτό σημαίνει AQR μείον οι προβλέψεις που έχουν διενεργηθεί θα είναι οι νέες προβλέψεις που θα πρέπει εντός του 2015 οι τράπεζες να εμφανίσουν. 
Άρα είναι προφανές ότι στο 6μηνο, 9μηνο και έτος του 2015, οι τράπεζες θα έχουν ακόμη μια χρονιά τεράστιες ζημίες. 


4)Η ζημία των AQR είναι το πρώτο σκέλος των stress tests.
Η ΕΚΤ και ο SSM επί των AQR θα προσθέσει το βασικό σενάριο των stress tests και το δυσμενές σενάριο των stress tests. 
Π.χ. τα AQR είναι δεδομένα θα υπολογίσει η ΕΚΤ και ο SSM με  ύφεση στο ΑΕΠ -2% πόσο θα επηρεαστούν τα κεφάλαια και με -3,5% στο δυσμενές σενάριο πόσο θα επηρεαστούν τα κεφάλαια;
Προφανώς στα stress tests περιλαμβάνονται πολλές παράμετροι, ύφεση, ακίνητα, πορεία εσόδων και πολλά άλλα τα οποία στρεσάρονται από την ΕΚΤ και τον SSM. 

5)Πολύ σημαντική είδηση είναι το γεγονός ότι οι τράπεζες ετοιμάζουν καθολικά δημόσιες προσφορές στους ομολογιούχους τους στα μειωμένης εξασφάλισης και υβριδικά και έναντι αυτών θα πάρουν μετοχές. 
Η διαδικασία θα είναι προαιρετική, δεν θα υπάρξει bail in υποχρέωση συμμετοχής.  
Οι τράπεζες επειδή δεν μπορούν να υποχρεώσουν εντός του 2015 να μετατρέψουν τα ομολογιακά σε μετοχές – δεν μπορεί να υπάρξει bail in εντός του 2015 – ετοιμάζουν προαιρετικές προτάσεις, προσέξτε όχι bail in υποχρεωτική μετατροπή αλλά προαιρετική. 
Υπό τον φόβο του bail in εντός του 2016 ίσως συμμετάσχουν μαζικά οι ομολογιούχοι στις προαιρετικές δημόσιες προσφορές. 
Οι ομολογιούχοι κατέχουν τραπεζικά χρεόγραφα και τίτλους στις ελληνικές τράπεζες. 
Στην Εθνική 882 εκατ tier 1 και tier II, στην Alpha 210 εκατ, στην Eurobank 220 εκατ και στην Πειραιώς 229 εκατ ευρώ. 
Επίσης κατέχουν senior χρέος 1,44 δισεκ. στην Alpha bank, 778 εκατ (4,1 δισ και με άλλες εκδόσεις) στην Εθνική, 517 εκατ στην Eurobank και 592 εκατ στην Πειραιώς. 
Το 2013 η Eurobank στο πλαίσιο της επαναγοράς ομολογιακών και μειωμένης εξασφάλισης εθελοντικά πραγματοποίησε offer memorandum.
Οι επαναγορές πραγματοποιήθηκαν για να ενισχυθούν τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών. 
Συγκεκριμένα αντάλλασσε σε μετοχές τα ομολογιακά  μειωμένης εξασφάλισης με τιμή μετατροπής τα 1,5409 ευρώ. 
Η διαδικασία ήταν εθελοντική προφανώς.

6)Ποιες θα είναι οι κεφαλαιακές ανάγκες; 

Υπάρχουν τρία σενάρια για τις κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών.
Οι κεφαλαιακές ανάγκες αποτελούν από AQR + βασικό σενάριο στα stress tests + δυσμενές σενάριο στα stress tests. 
Σενάριο πρώτο 14-16 δισεκ. 
Σενάριο δεύτερο 9 με 13 δισεκ. 
Σενάριο τρίτο πάνω από 17 δισεκ. 
Τα stress tests θα καταλήξουν σε ένα εύρος μεταξύ 14-16 δισεκ. ευρώ με το χειρότερο σενάριο να φθάνουν οι κεφαλαιακές ανάγκες στα 17 δισεκ. και το καλύτερο στα 12-13 δισεκ. 
Η βασική πρόβλεψη πάντως είναι ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες θα διαμορφωθούν στα 14-16 δισεκ. ευρώ. 

7)Πως κατανέμονται τα 14-16 δισεκ. ευρώ; 
Το βασικό σενάριο baseline scenario θα διαμορφωθεί μεταξύ 8-9,5 δισεκ. ευρώ και το adverse scenario θα ανέλθει στα 6 δισεκ. ευρώ.
Το άθροισμα των δύο σεναρίων διαμορφώνει τις τελικές κεφαλαιακές ανάγκες περίπου στα 14-16 δισεκ. ευρώ. 

8)Το βασικό σενάριο πρέπει να καλύψουν οι ιδιώτες και το δυσμενές το ΤΧΣ. 
Το βασικό σενάριο 8 με 9,5 δισεκ. θα πρέπει να αφαιρέσουμε τις δημόσιες προσφορές στα ομολογιακά και αν αφαιρεθεί και ο φόρος 26%. 
Θεωρητικά αναζητώνται 5,5 με 6 δισεκ. τα οποία θα πρέπει να επενδύσουν οι ιδιώτες μέτοχοι. 
Σε αυτά τα 5,5 με 6 δισεκ. θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η Finansbank καθώς η Εθνική τράπεζα υποχρεωτικά θα πουλήσει μέρος της θυγατρικής της στην Τουρκία. 
Αν υποθέσουμε ότι η κατανομή είναι στο εξής εύρος 
Εθνική 3,7 δισεκ. με 4 δισεκ 
Πειραιώς 4,9 δισεκ. με 5,5 δισεκ. 
Eurobank 2,8 δισεκ. με 3,4 δισεκ. 
Alpha bank 2,6 δισεκ. με 3 δισεκ. 
Δηλαδή μεταξύ 14 και 16 δισεκ. ευρώ στο βασικό σενάριο οι τράπεζες πρέπει να βρουν από ιδιώτες μετόχους – επενδυτές 5,5 με 6 δισεκ. ευρώ. 

Κατά μια προσέγγιση 

Τα νέα κεφάλαια ιδιωτών που θα χρειαστεί η Εθνική εκτιμώνται σε 1,6 δισεκ. 
Τα νέα κεφάλαια ιδιωτών που θα χρειαστεί η Πειραιώς εκτιμώνται σε 2 με 2,2 δισεκ. 
Τα νέα κεφάλαια ιδιωτών που θα χρειαστεί η Eurobank εκτιμώνται σε 1,4-1,3 δισεκ. 
Τα νέα  κεφάλαια ιδιωτών που θα χρειαστεί η Alpha εκτιμώνται σε 800 εκατ ευρώ με 1 δισεκ. 

9)Οι τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου θα καθορίζονται μάλλον με βάση το ενδιαφέρον που θα εκδηλωθεί στο book building δηλαδή στο βιβλίο προσφορών κατά την διαδικασία υλοποίησης της αύξησης κεφαλαίου. 
Με βάση το νόμο του 2013 η τιμή των αυξήσεων κεφαλαίου καθοριζόταν με τις εξής δύο παραμέτρους 
Α)Μέσος όρος 50 συνεδριάσεων στο χρηματιστήριο μείον -50% discount 
Β)Τρέχουσα χρηματιστηριακή τιμή μείον ένα discount που θα το καθόριζε η αγορά. 
Λόγω της δραματικής πτώσης των τραπεζικών μετοχών προκύπτει το εξής, ακόμη και με βάση τον μέσο όρο των τελευταίων 50 συνεδριάσεων μείον discount -50% οι τιμές που διαμορφώνονται είναι υψηλότερες από τις τρέχουσες οπότε δημιουργείται τεχνικό πρόβλημα. 
Το πιθανότερο σενάριο είναι να υιοθετηθεί το μοντέλο της Eurobank στην αύξηση κεφαλαίου του 2014 όπου η τιμή δεν καθορίστηκε διοικητικά με ένα μαθηματικό τύπο αλλά με βάση την ζήτηση όταν άνοιξε το βιβλίο προσφορών της αύξησης. 
Να σημειωθεί ότι η δραματική πτώση των χρηματιστηριακών τιμών πέραν της ανησυχίας που υποκρύπτει για το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης έχει αφομοιώσει και μέρος του discount που θα εμπεριέχουν οι τιμές των ΑΜΚ. 

10) Προφανώς θα υπάρξουν καθολικά reverse split που σε ορισμένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να φθάσουν ακόμη και το 100 προς 1 και όχι 30 ή 40 προς 1 στην πιο ακραία περίπτωση. 
Π.χ. στην Eurobank απαιτείται πολύ μεγάλο reverse split ενώ στην Πειραιώς και με 10 προς 1 μπορεί να επιτευχθεί μια ικανοποιητική τιμή. 

www.bankingnews.gr