Οι ισπανοί Σοσιαλιστές, οι οποίοι ήρθαν δεύτεροι στις χθεσινές εκλογές μετά το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP), δεν θα στηρίξουν την επανεκλογή του εκτελούντα χρέη πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι,
δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE) Αντόνιο Ερνάντο. “Δεν θα στηρίξουμε τον Ραχόι για την πρωθυπουργία ούτε θα απόσχουμε”, δήλωσε ο Ερνάντο.
Οι Σοσιαλιστές θα μπορούσαν να επιτρέψουν τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης μειοψηφίας του PP απέχοντας στην ψηφοφορία που θα πραγματοποιηθεί στο κοινοβούλιο για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης ώστε να εκλεγεί πρωθυπουργός ο Ραχόι. Σε χωριστή δήλωσή του, ο επικεφαλής του φιλελεύθερου κόμματος των Ciudadanos (Πολίτες), ο Άλμπερτ Ριβέρα, ανέφερε επίσης σήμερα ότι δεν θα υποστηρίξει μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ραχόι. Η τελευταία αυτή δήλωση ανατρέπει τα δεδομένα καθώς οι νεοφιλελεύθεροι Πολίτες θεωρούνταν δυνητικός σύμμαχος του Λαϊκού Κόμματος για το σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας.
Ο Μαριάνο Ραχόι εξέφρασε νωρίτερα την ελπίδα πως τα κόμματα θα καταλήξουν σε συμφωνία μέσα σε έναν μήνα προκειμένου να καταστεί δυνατή μια κυβέρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματός (PP) του. “Πρέπει να προσπαθήσω να εξασφαλίσω μια πλειοψηφία για να κυβερνήσω γιατί χωρίς αυτήν, είναι πολύ δύσκολο, πολύ πολύπλοκο”, δήλωσε. Η Κάτω Βουλή, Κογκρέσο των Βουλετών, η μόνη εκ των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου που είναι υποχρεωτικό να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, διαθέτει 350 έδρες, άρα το κυβερνητικό σχήμα πρέπει να έχει τη στήριξη τουλάχιστον 176 βουλευτών.
Υπενθυμίζεται ότι στο ισπανικό σύστημα, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός έχει δύο ευκαιρίες για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης: στην πρώτη ψηφοφορία απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία, ενώ στη δεύτερη μπορεί να επιβιώσει και με τη σχετική πλειοψηφία. Το μόνο σενάριο, δεδομένου ότι η προοπτική μίας Μεγάλης Συμμαχίας Λαϊκού Κόμματος (PP) και Σοσιαλιστών (PSOE), φαντάζει μακρινή (αν και όχι απίθανη), θεωρείτο να προταθεί μία κυβέρνηση μειοψηφίας, που χάρις σε επιμέρους συμφωνίες με μικρότερα και μεγαλύτερα κόμματα, θα κατορθώνει να περάσει τα «αναγκαία και κρίσιμα» νομοσχέδια χάρις στην αποχή των κομμάτων αυτών από τις ψηφοφορίες, που θα κατέβαζαν τον πήχυ της πλειοψηφίας στη Βουλή.