Μια πρώτη αποτίμηση των διεργασιών που εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνασπισμού, υπό την αιγίδα του ειδικού διαμεσολαβητή Eddith Schippers, επιχειρεί ο σημερινός ολλανδικός Τύπος.
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκονται 4 κόμματα, τα οποία εδώ και τρεις εβδομάδες προσπαθούν να ανιχνεύσουν κατά πόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να σχηματίσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας. Πρόκειται για τους Συντηρητικούς Φιλελεύθερους (VVD), τους κεντρώους Φιλελεύθερους (D’66), τους Χριστιανοδημοκράτες (CDA) και τους Πράσινους (GroenLinks).
Αμφιβολίες διατυπώνονται για το κατά πόσον το τελευταίο αυτό κόμμα θα μπορέσει/θελήσει τελικά να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση υπό τον (συντηρητικό) Mark Rutte. Ενδεικτικό του όλου κλίματος είναι και το γεγονός ότι αρχικά μόνον το D’66 έβλεπε με ‘καλό μάτι’ μια κυβερνητική συνεργασία με τους Πρασίνους, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα κρατούσαν αποστάσεις επικαλούμενα τις «αγεφύρωτες» ιδεολογικές διαφορές που τα χωρίζουν.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα υπάρχουν ενδείξεις ότι η διαμεσολαβητική προσπάθεια του Eddith Schippers, δηλαδή του ειδικού εντολοδόχου που έχει αναλάβει το έργο του συντονισμού των συζητήσεων, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, με αποτέλεσμα να είναι ανοικτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και των Πράσινων στην νέα κυβέρνηση.
Τυχόν συμμετοχή των Πρασίνων στο κυοφορούμενο κυβερνητικό σχήμα θα σηματοδοτήσει μια ριζική αλλαγή πλεύσης συγκριτικά με την υφιστάμενη κοινωνικοοικονομική πολιτική στην Ολλανδία. Ενώ δηλαδή την περασμένη τετραετία ο πρωθυπουργός Rutte ακολούθησε μια σκληρή πολιτική λιτότητας – για την οποία οι κυβερνητικοί του εταίροι, οι Εργατικοί κατέβαλλαν στις κάλπες ένα μεγάλο τίμημα – μια νέα κυβέρνηση Rutte θα επικεντρωθεί περισσότερο στις ‘πράσινες’ επενδύσεις, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία του κλίματος και την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξη.
Αυτή είναι τουλάχιστον η επιθυμία του ηγέτη των Πρασίνων Jesse Klaver, ο οποίος θέλει να επιβάλλει και την δική του ατζέντα στις συζητήσεις προκειμένου το κόμμα του να μην επωμιστεί την κυβερνητική φθορά και καταλήξει να έχει την μοίρα των Εργατικών, οι οποίοι στις τελευταίες εκλογές είδαν τα ποσοστά τους να καταβαραθρώνονται.
Αν και τα υπόλοιπα κόμματα φέρονται προς το παρόν διατεθειμένα να αποδεχτούν τις αξιώσεις των Πρασίνων, όλες οι εκτιμήσεις του Τύπου συγκλίνουν στο ότι δεν θα είναι τελικά καθόλου εύκολο να ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις και να υπογραφεί μια κυβερνητική συμφωνία με τους Πράσινους.
Και τούτο, διότι σε θέματα όπως το προσφυγικό και η ενσωμάτωση των μεταναστών, η απόσταση που χωρίζει τους Πράσινους από τους Συντηρητικούς Φιλελεύθερους και τους Χριστιανοδημοκράτες, θεωρείται ότι είναι πολύ μεγάλη.
Επισημαίνεται εξάλλου ότι σε περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις με τους Πράσινους, δεν θα υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις πέραν της αντικατάστασης των Πρασίνων με ένα μικρό κεντρώο χριστιανικό κόμμα, το Christen Unie, το οποίο σε πολλά θέματα μοιράζεται τις ίδιες απόψεις με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση όμως, εκτιμά ο ολλανδικός Τύπος, η κυβερνητική πλειοψηφία θα στηρίζεται σε μία μόλις έδρα, γεγονός που δεν προοιωνίζεται ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα καταφέρει να μακροημερεύσει.
Του ανταποκριτή του STAR στις Βρυξέλλες, Θάνου Αθανασίου