16 Μαΐ 2017

Τα ΣΑΜΑΡΟΠΑΙΔΑ βαλθηκαν να τρελανουν τον ΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!

Μεχρι χθες του ελεγαν να ζηταει εκλογες και τωρα καλουν τον ΤΣΙΠΡΑ και τον ΚΟΥΛΗ να λενε ζητω ο ΣΑΜΑΡΑΣ και η πολιτικη του..
ΚΥΡΙΑΚΟ αρχισε να μοιραζεις φαπες τους α(χ)ριστους τους ..
δικους σου αλλα και στους βαλτους που προσπαθουν να σε παρουσιασουν αφελη και ανικανο...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ το χθεσινο αρθρο του antinews και βγαλτε συμπερασματα ποσο αγαπουν τον ΚΥΡΙΑΚΟ και την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ...
ΕΤΟΙΜΟ εχουν το μαγαζι και καθημερινα προσπαθουν να κτισουν οδοφραγματα ιδεολογικα και πολιτικα.

Τσίπρας: Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω Αντώνης Σαμαράς

Χωρίς να υποτιμάται η τεράστια αντιπολιτευτική δουλειά που έχει γίνει από τότε που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης – να υπενθυμίσουμε ότι η ΝΔ ήταν πίσω στις δημοσκοπήσεις μέχρι τον Φεβρουάριο 2016 – εντούτοις μέχρι στιγμής η αντιπολίτευση παρακολουθεί ασθμαίνοντας τις μεταμορφώσεις Τσίπρα. Ο Τσίπρας αντιμετωπίζεται από τη ΝΔ συνήθως με όρους πρωθύστερους. Αντιμετωπίζεται δηλαδή με βάση αυτό που έκανε την τελευταία ή κάποια προηγούμενη φορά. Όμως η συμπεριφορά Τσίπρα δεν είναι τέτοια. Κάθε επόμενη κίνηση Τσίπρα θα είναι διαφορετική, όχι μόνον διότι αυτό τον εξυπηρετεί, αλλά και διότι αρέσκεται από χαρακτήρα να αιφνιδιάζει τους αντιπάλους του.
Στο πλαίσιο αυτό π.χ., το γνωστό άρθρο του Π. Παπαδόπουλου, όπου ο πρώην λογογράφος του Τσίπρα κατήγγειλε το πλήρες σχέδιο βενεζουελοποίησης της χώρας, ήταν αναμφισβήτητα πλήγμα στους σχετικούς σχεδιασμούς, διότι έτσι έχασε το «συνηθισμένο» του πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Τώρα πια όμως ο Τσίπρας, χωρίς να έχει εγκαταλείψει την βενεζουελοποίηση ως πιθανό σενάριο, φαίνεται ότι αλλάζει στρατηγική και υιοθετεί σενάριο... «Σαμαροποίησης» της πολιτικής του. Καθώς τα υψηλά πλεονάσματα είναι εντέλει εφικτά – όπως ακριβώς τα προέβλεπε η συμφωνία Σαμαρά με τους δανειστές το 2012 – και καθώς οι ενδείξεις επενδυτικών προθέσεων φαίνονται θετικές για το άμεσο μέλλον, για ποιο λόγο να μην συμπλεύσει πλήρως με την Ευρώπη, να μην φτιάξει το δικό του success story, να μην βγάλει τη χώρα στις αγορές και να μην επιχειρήσει να «πουλήσει» στους ψηφοφόρους το τέλος της κρίσης;
Αφού ταλαιπώρησε τη χώρα με τη Βαρουφακειάδα και αυτ-απάτες ότι «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μην υποχωρήσει η Μέρκελ», αφού πούλησε ψευτο-αντίσταση πρωτίστως στην κοινοβουλευτική του ομάδα, τώρα που βλέπει ότι η μόνη διαθέσιμη πολιτική για τη χώρα είναι αυτή που ακολουθούσε ο Αντώνης Σαμαράς, σου λέει, γιατί να μην την ακολουθήσω; Πολιτικό χρόνο έχει άλλωστε περισσότερο και σταθερότερο από ό,τι είχε ο Σαμαράς, και ας μην έχει ούτε το ένα εκατοστό από τις κυβερνητικές ικανότητες του τελευταίου.
Όλες οι ενδείξεις, με πρώτη την αποδοχή όλων των σκληρών μέτρων, έστω και με περιτύλιγμα μπόλικου «σανού» για την ούτως ή άλλως αρκετά ελαστική συνείδηση των δύο Κ.Ο., οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Τσίπρας εγκαταλείπει προς ώρας την εκδοχή της βενεζουελοποίησης και πηγαίνει σε... κινεζοποίηση. Με την έννοια ότι οι κομμουνιστές δεν έχουν πρόβλημα, αν αυτό τους κρατάει στην εξουσία, να εφαρμόζουν έως και ακραία καπιταλιστικές οικονομικές πολιτικές. Αρκεί να κυβερνούν στο διηνεκές.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική, θα είναι σοβαρό λάθος για τη ΝΔ να του «χαρίσει» πολιτικά την οικονομική ανάπτυξη που ο κύριος Τσίπρας «έκλεψε» από τη χώρα στο τέλος του 2014 και η χώρα ίσως να ξαναβρεί πια σήμερα, σίγουρα πάντως όχι χάρη στις προσπάθειες Τσίπρα.
Η οικονομία σταθεροποιήθηκε στην διετία 2012-2014. Η Ελλάδα βγήκε στις αγορές για πρώτη φορά μετά τα Μνημόνια στις 9 Απριλίου 2014, κάνοντας όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα να σαστίσει. Τότε ο Τσίπρας, μαζί με τον Βαρουφάκη, λοιδορούσαν την έξοδο στις αγορές και υποσχόταν, στην ουσία (αν και χωρίς να το λέει ανοικτά), νέα Μνημόνια, «χαλαρά» όμως, επειδή «δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο να μην υποχωρήσει η Μέρκελ» στους κουτσαβάκικους εκβιασμούς του.
Επί τρία χρόνια έκτοτε, η Ελλάδα παρέμεινε πάλι αποκομμένη από τις αγορές, με αποκλειστική ευθύνη Τσίπρα. Η ανάπτυξη χαντακώθηκε, τα πλεονάσματα 4,5% που θα βγάζαμε το 2016 όχι με υπερφορολόγηση, αλλά με σωρευτική ανάπτυξη άνω του 6% στη διετία 2015-2016 και με τα ελάχιστα μέτρα του e-mail Χαρδούβελη, τα βγάλαμε τελικά με ισοπεδωτικές αυξήσεις φόρων, ΕΦΚΑ, απώλεια του ΕΚΑΣ, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων. Τελικά όμως η οικονομία και πάλι επιβίωσε. Όχι λόγω της πολιτικής Τσίπρα – κάθε άλλο. Αλλά διότι η πολιτική Σαμαρά σταθεροποίησε και θωράκισε την πραγματική οικονομία τόσο, ώστε να μπορεί να αντέξει και Βαρουφακειάδα και capital controls και υπερφορολόγηση και νέες περικοπές.
Δεν επιτρέπεται να καταστεί λόγος πανηγυρισμού για τον Τσίπρα ότι μετά από τρία χρόνια παλινωδιών κατάλαβε ότι μόνον η πολιτική Σαμαρά/ΝΔ μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Αν τελικά η χώρα πράγματι μπορεί να βγάλει τα έως προχθές «ανέφικτα» πλεονάσματα, για τα οποία κατηγορούσε τη ΝΔ και τον Σαμαρά, γιατί τότε να μην είχε ψηφήσει ο κύριος Τσίπρας «Σταύρο Δήμα» το Δεκέμβριο του 2014, να αφήσει τη ΝΔ να ολοκληρώσει με επιτυχία την προσπάθεια, χωρίς να μπλοκάρει και να καθυστερήσει τη χώρα κατά τρία ολόκληρα χρόνια – ή και περισσότερο;
Η ΝΔ δεν επιτρέπεται να «χαρίσει» στον Τσίπρα το δικό της success story. Η ΝΔ είναι η μόνη παράταξη που πίστεψε στις δυνάμεις της χώρας όταν όλα φαίνονταν χαμένα το καλοκαίρι του 2012. Έβαλε υψηλούς στόχους για τη χώρα και τους πέτυχε με το παραπάνω, και ας δυσκολεύονταν να πιστέψουν οι πολίτες το υπαρκτό εκείνο success story. Δεν πορεύθηκε ζητιανεύοντας αδιέξοδα «άφεση χρέους» όπως ο Τσίπρας μέχρι προχθές, αλλά αντιθέτως σε δυόμιση χρόνια κατέστησε το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς να χρειάζεται άλλη παρέμβαση. Απέναντι σε αυτή την τεράστια επιτυχία Σαμαρά, ο Τσίπρας βαυκαλιζόταν ότι θα πετύχει μείωση ενός χρέους που ο ίδιος ξανακατέστησε μη βιώσιμο, σαν άλλος γονεοκτόνος που ζητούσε την επιείκεια του δικαστηρίου για τον φόνο των γονέων του ως... ορφανός.
Αν υπάρξει λοιπόν success story Τσίπρα, αυτό θα είναι όλο της ΝΔ. Με τα απόνερα της πολιτικής της ΝΔ, με την τελική υιοθέτηση της πολιτικής της ΝΔ, με τη σκληρή δουλειά που έκανε η ΝΔ στα δυόμιση χρόνια της θητείας της (καθώς και η κυβέρνηση Παπαδήμου, πρωτοβουλία και πολιτικό τέκνο της ΝΔ) και την οποία πολιτική ΝΔ τόσο απρόθυμα ανέλαβε να συνεχίσει ο Τσίπρας μετά την Βαρουφακειάδα.
Η ΝΔ λοιπόν, παρότι σωστά θα καταψηφίσει μέτρα και αντίμετρα, θα πρέπει εντούτοις να περιμένει στη γωνία το success story Τσίπρα με ένα τεράστιο σαρδόνιο χαμόγελο: «Καλώς ήλθατε στην πολιτική μας κύριε Τσίπρα. Άντε με το καλό να ψηφίσετε και ΝΔ στις επόμενες εκλογές. Γίνεστε σιγά σιγά ίδιος με εμάς – αν και φυσικά εμείς αυτή την πολιτική την ξέρουμε πολύ καλύτερα.». Ας μην κάνει η ΝΔ το ίδιο λάθος που έκανε στα 11 χρόνια ΠΑΣΟΚ το 1993-2004, όταν οι καραμανλικοί βρέθηκαν σε κενό στρατηγικής, έχοντας «χαρίσει» στο ΠΑΣΟΚ του ύστερου Ανδρέα και του Σημίτη την πολιτική σταθεροποίησης και ανάπτυξης του 1990-1993. Και ας μιμηθεί τον Σόιμπλε που, όταν είδε τον Σουλτς να υιοθετεί τις πολιτικές του, τον... καλωσόρισε στο CDU και έκτοτε έχουν ξανανοίξει με τη Μέρκελ την ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις.