Σε μηχανισμό εξυπηρέτησης κομματικών και πολιτικών φίλων και επιχειρηματιών είχαν μετατρέψει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που μετά το χρησιμοποίησαν ως σωσίβιο της Eurobank
Η επιστήμη διδάσκει ότι ο ιστορικός
χρειάζεται ικανή χρονική απόσταση από τα γεγονότα για να μπορέσει να τα προσεγγίσει, να τα ερμηνεύσει και να τα αποτιμήσει με τη μέγιστη δυνατή επιστημονικότητα και αντικειμενικότητα.Φαίνεται ότι και η δημοσιογραφική έρευνα υπακούει, τουλάχιστον εν μέρει, στους ίδιους κανόνες. Τούτο προκύπτει και από την εμπεριστατωμένη έρευνα της«κυριακάτικης δημοκρατίας».
Η χρονική απόσταση επιτρέπει την ολιστική προσέγγιση του φαινομένου της λεηλασίας των τραπεζών από το πολιτικό σύστημα και της διαπλοκής ανάμεσα σε ιδιώτες τραπεζίτες και πολιτικούς, καθώς και της χρησιμοποίησης δημόσιων τραπεζών και των διοικήσεών τους για την εξυπηρέτηση επιδιώξεων κομμάτων και πολιτικών.
Το φαινόμενο το είδαμε ξεκάθαρα στην Αγροτική Τράπεζα, την οποία Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησαν για να πάρουν δανεικά και αγύριστα, τα οποία ανήλθαν σε 202.000.000 ευρώ. Η έρευνα αποδεικνύει ότι την ίδια περίπου μοίρα είχαν επιφυλάξει και για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Ωστόσο, υπάρχει μία διαφορά. Η ΑΤΕ χρησιμοποιήθηκε από τα κόμματα απευθείας, ενώ το Τ.Τ. ήταν η τράπεζα που οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν για να εξυπηρετήσουν κομματικούς και πολιτικούς φίλους και επιχειρηματίες.
Η πρώτη ομολογία και αποκάλυψη συγχρόνως ήρθε από τη βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Σοφία Βούλτεψη, η οποία στις 9 Ιανουαρίου 2014 παραδέχθηκε σε συνέντευξή της στο τηλεοπτικό κανάλι Mega ότι «το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν το μακρύ χέρι του κομματικού κράτους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ».
Καταγγελίες
Στο ίδιο μήκος κύματος είχε κινηθεί εκείνες τις μέρες και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έναν χρόνο αργότερα κέρδισε τις εκλογές και έγινε κυβέρνηση.
Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, με μία πύρινη ανακοίνωση, ζητά να αποδοθούν ευθύνες και καταλήγει τονίζοντας ότι «ο ελληνικός λαός απαιτεί εξηγήσεις και δεν θα ανεχτεί να παίζονται άλλο βρόμικα παιχνίδια στην πλάτη του για να πλουτίζουν οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.». Στην ίδια ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Υπάρχει ένα σάπιο καθεστώς διαπλοκής του δικομματισμού και των εκπροσώπων του με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τα δάνεια όλων των τραπεζών και τη ζημιά που έχει προκληθεί εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού».
Η σύμπτωση ΣΥΡΙΖΑ και Βούλτεψη μόνο τυχαία δεν είναι. Εκφράζει απόλυτα το πόσο ασφυκτικές ήταν οι πιέσεις προς τις διοικήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να εξυπηρετηθούν οι κομματικοί και πολιτικοί φίλοι των δύο κομμάτων που ως τότε κυβερνούσαν τη χώρα.
Στο ίδιο μήκος κύματος είχε κινηθεί εκείνες τις μέρες και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έναν χρόνο αργότερα κέρδισε τις εκλογές και έγινε κυβέρνηση.
Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, με μία πύρινη ανακοίνωση, ζητά να αποδοθούν ευθύνες και καταλήγει τονίζοντας ότι «ο ελληνικός λαός απαιτεί εξηγήσεις και δεν θα ανεχτεί να παίζονται άλλο βρόμικα παιχνίδια στην πλάτη του για να πλουτίζουν οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.». Στην ίδια ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Υπάρχει ένα σάπιο καθεστώς διαπλοκής του δικομματισμού και των εκπροσώπων του με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τα δάνεια όλων των τραπεζών και τη ζημιά που έχει προκληθεί εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού».
Η σύμπτωση ΣΥΡΙΖΑ και Βούλτεψη μόνο τυχαία δεν είναι. Εκφράζει απόλυτα το πόσο ασφυκτικές ήταν οι πιέσεις προς τις διοικήσεις του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να εξυπηρετηθούν οι κομματικοί και πολιτικοί φίλοι των δύο κομμάτων που ως τότε κυβερνούσαν τη χώρα.
Ισχυρές πιέσεις
Μάλιστα, εκείνη την εποχή είχαν εκφραστεί και απόψεις ότι σε τόσο ισχυρές πολιτικές πιέσεις κανένας επικεφαλής τράπεζας δεν θα μπορούσε να αντισταθεί επί μακρόν, ιδίως αν αυτές ελέγχονται από το κράτος, και ενδεχομένως υπό προϋποθέσεις οι διοικήσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και εξιλαστήρια θύματα των πολιτικών, που είχαν την πραγματική εξουσία και μπορούσαν να επιβάλουν τις θελήσεις και τις επιθυμίες τους.
Ομως, και οι συνδικαλιστές δεν παρέλειψαν να βάλουν το χεράκι τους, όπως φαίνεται από την περίπτωση δανειοδότησης συνδικαλίστριας με το εξωπραγματικό ποσό του 1.200.000 ευρώ για να αγοράσει σπίτι. Για να δείτε μέχρι ποίου σημείου χρησιμοποίησαν οι πολιτικοί το Τ.Τ., θα σας παραθέσουμε μια αποκάλυψη της εφημερίδας μας, το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011, με τίτλο «Τ.Τ. ΓΙΑ ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΣ».
Το δημοσίευμα αποκαλύπτει ότι ο τότε πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Κλέων Παπαδόπουλος, φίλος της οικογένειας Παπανδρέου, νοίκιασε ένα ισόγειο κτίριο στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βασιλίσσης Ολγας 129Α, και άνοιξε ένα νέο υποκατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. «Και πού είναι το παράξενο», θα αναρωτηθείτε.
■ Πρώτον: Εκείνη την εποχή της κρίσης οι τράπεζες έκλειναν υποκαταστήματα και συρρίκνωναν δραστηριότητες για να περιορίσουν τα κόστη και τις ζημιές.
■ Δεύτερον: Στα 200 μέτρα από τη θέση του νέου υποκαταστήματος, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είχε άλλο υποκατάστημα που λειτουργούσε από χρόνια.
■ Τρίτον: Το ενοίκιο που πλήρωσε ήταν τριπλάσιο από το ενοίκιο που πλήρωνε τότε ο καταστηματάρχης του διπλανού ακριβώς καταστήματος.
■ Τέταρτον: Η ιδιοκτήτρια ήταν μητέρα της συζύγου του αδελφού του τότε πρωθυπουργού, του Αντρίκου Παπανδρέου!Επίσης, εκείνη την εποχή (το 2011) είχε επαναδραστηριοποιηθεί και μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση με την επωνυμία Κέντρο Ερευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) και διοργάνωνε εκδηλώσεις σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας με χορηγό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Εως εδώ όλα καλά και άγια φαίνονται. Μόνο που υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια.
Επίτιμος πρόεδρος της ΚΕΔΕ ήταν η Μαργαρίτα Παπανδρέου, μητέρα του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, για να αποδειχθεί ότι, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Καίσαρα, οι πολιτικοί δεν θέλουν με τίποτα η γυναίκα του Καίσαρα έστω να φαίνεται τίμια.
Μάλιστα, εκείνη την εποχή είχαν εκφραστεί και απόψεις ότι σε τόσο ισχυρές πολιτικές πιέσεις κανένας επικεφαλής τράπεζας δεν θα μπορούσε να αντισταθεί επί μακρόν, ιδίως αν αυτές ελέγχονται από το κράτος, και ενδεχομένως υπό προϋποθέσεις οι διοικήσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και εξιλαστήρια θύματα των πολιτικών, που είχαν την πραγματική εξουσία και μπορούσαν να επιβάλουν τις θελήσεις και τις επιθυμίες τους.
Ομως, και οι συνδικαλιστές δεν παρέλειψαν να βάλουν το χεράκι τους, όπως φαίνεται από την περίπτωση δανειοδότησης συνδικαλίστριας με το εξωπραγματικό ποσό του 1.200.000 ευρώ για να αγοράσει σπίτι. Για να δείτε μέχρι ποίου σημείου χρησιμοποίησαν οι πολιτικοί το Τ.Τ., θα σας παραθέσουμε μια αποκάλυψη της εφημερίδας μας, το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011, με τίτλο «Τ.Τ. ΓΙΑ ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΣ».
Το δημοσίευμα αποκαλύπτει ότι ο τότε πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Κλέων Παπαδόπουλος, φίλος της οικογένειας Παπανδρέου, νοίκιασε ένα ισόγειο κτίριο στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βασιλίσσης Ολγας 129Α, και άνοιξε ένα νέο υποκατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. «Και πού είναι το παράξενο», θα αναρωτηθείτε.
■ Πρώτον: Εκείνη την εποχή της κρίσης οι τράπεζες έκλειναν υποκαταστήματα και συρρίκνωναν δραστηριότητες για να περιορίσουν τα κόστη και τις ζημιές.
■ Δεύτερον: Στα 200 μέτρα από τη θέση του νέου υποκαταστήματος, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είχε άλλο υποκατάστημα που λειτουργούσε από χρόνια.
■ Τρίτον: Το ενοίκιο που πλήρωσε ήταν τριπλάσιο από το ενοίκιο που πλήρωνε τότε ο καταστηματάρχης του διπλανού ακριβώς καταστήματος.
■ Τέταρτον: Η ιδιοκτήτρια ήταν μητέρα της συζύγου του αδελφού του τότε πρωθυπουργού, του Αντρίκου Παπανδρέου!Επίσης, εκείνη την εποχή (το 2011) είχε επαναδραστηριοποιηθεί και μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση με την επωνυμία Κέντρο Ερευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) και διοργάνωνε εκδηλώσεις σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας με χορηγό το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Εως εδώ όλα καλά και άγια φαίνονται. Μόνο που υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια.
Επίτιμος πρόεδρος της ΚΕΔΕ ήταν η Μαργαρίτα Παπανδρέου, μητέρα του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, για να αποδειχθεί ότι, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Καίσαρα, οι πολιτικοί δεν θέλουν με τίποτα η γυναίκα του Καίσαρα έστω να φαίνεται τίμια.
Διαχωρισμός
Ομως, εκτός από αυτές τις, μικρής εμβέλειας αλλά άκρως αποκαλυπτικές της νοοτροπίας, αποκαλύψεις για τη χρησιμοποίηση του Τ.Τ. από τους πολιτικούς των δύο μεγάλων κομμάτων και τους συνδικαλιστές, υπάρχουν και δύο υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο και τις οποίες θα παρουσιάσουμε αναλυτικά στο επόμενο δημοσίευμα. Η πρώτη χρονικά είναι ο διαχωρισμός του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε «καλή» και «κακή» τράπεζα κατά τα πρότυπα της Αγροτικής Τράπεζας και τη χρησιμοποίησή του ως σωσίβιο για να σωθεί η Eurobank.
Εχουμε δηλαδή καρμπόν επανάληψη του σχεδίου που εφαρμόστηκε για την Αγροτική Τράπεζα και την Probank, όπως σας τα παρουσιάσαμε.
Οπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, εκτός από το σωσίβιο οι φορολογούμενοι, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προίκισαν με αρκετά δισεκατομμύρια τη Eurobank, μία τράπεζα η οποία σήμερα δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, παρά τα δισεκατομμύρια, αλλά του Ινδοκαναδού επενδυτή Πρεμ Γουάτσα, για του οποίου τις παροιμιώδεις αισιόδοξες προβλέψεις και δηλώσεις για την ελληνική οικονομία, ύστερα από τις συναντήσεις του με τους πρωθυπουργούς, σας έχουμε ήδη ενημερώσει εμπεριστατωμένα από τα πρώτα ήδη ρεπορτάζ.
Η δεύτερη υπόθεση αφορά την παραπομπή σε δίκη 40 προσώπων για επισφαλή (;) δάνεια περίπου 500.000.000 ευρώ που χορηγήθηκαν. Εδώ θα φανεί αν το πολύπαθο Τ.Τ. έκανε κάτι διαφορετικό από ό,τι οι υπόλοιπες τράπεζες, μεταξύ αυτών και οι «βαφτισθείσες» και διασωθείσες με ενέσεις δισεκατομμμυρίων.
Η παραπομπή στηρίζεται στο πόρισμα που συνέταξε ύστερα από έρευνα η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου (καμία σχέση με την οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού) και ζήτησε την παραπομπή σε δίκη.
Ομως, εκτός από αυτές τις, μικρής εμβέλειας αλλά άκρως αποκαλυπτικές της νοοτροπίας, αποκαλύψεις για τη χρησιμοποίηση του Τ.Τ. από τους πολιτικούς των δύο μεγάλων κομμάτων και τους συνδικαλιστές, υπάρχουν και δύο υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο και τις οποίες θα παρουσιάσουμε αναλυτικά στο επόμενο δημοσίευμα. Η πρώτη χρονικά είναι ο διαχωρισμός του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε «καλή» και «κακή» τράπεζα κατά τα πρότυπα της Αγροτικής Τράπεζας και τη χρησιμοποίησή του ως σωσίβιο για να σωθεί η Eurobank.
Εχουμε δηλαδή καρμπόν επανάληψη του σχεδίου που εφαρμόστηκε για την Αγροτική Τράπεζα και την Probank, όπως σας τα παρουσιάσαμε.
Οπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, εκτός από το σωσίβιο οι φορολογούμενοι, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προίκισαν με αρκετά δισεκατομμύρια τη Eurobank, μία τράπεζα η οποία σήμερα δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, παρά τα δισεκατομμύρια, αλλά του Ινδοκαναδού επενδυτή Πρεμ Γουάτσα, για του οποίου τις παροιμιώδεις αισιόδοξες προβλέψεις και δηλώσεις για την ελληνική οικονομία, ύστερα από τις συναντήσεις του με τους πρωθυπουργούς, σας έχουμε ήδη ενημερώσει εμπεριστατωμένα από τα πρώτα ήδη ρεπορτάζ.
Η δεύτερη υπόθεση αφορά την παραπομπή σε δίκη 40 προσώπων για επισφαλή (;) δάνεια περίπου 500.000.000 ευρώ που χορηγήθηκαν. Εδώ θα φανεί αν το πολύπαθο Τ.Τ. έκανε κάτι διαφορετικό από ό,τι οι υπόλοιπες τράπεζες, μεταξύ αυτών και οι «βαφτισθείσες» και διασωθείσες με ενέσεις δισεκατομμμυρίων.
Η παραπομπή στηρίζεται στο πόρισμα που συνέταξε ύστερα από έρευνα η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου (καμία σχέση με την οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού) και ζήτησε την παραπομπή σε δίκη.
Πώς έχασαν τις περιουσίες τους 72.000 μικρομέτοχοι!
Για να πάρετε μία γεύση για το πόσο μεγάλο είναι το σκάνδαλο της χρησιμοποίησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για τη σωτηρία της Eurobank θα σας παραθέσουμε τρία στοιχεία.
Το πρώτο είναι ότι η Eurobank ήταν η τράπεζα η οποία, στην πρώτη κεφαλαιοποίηση, όπου διατέθηκαν 5-5,5 δισεκατομμύρια ευρώ για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, είχε τις μεγαλύτερες κεφαλαιακές ανάγκες, οι οποίες προσδιορίστηκαν στο 53% του συνόλου.
Δηλαδή τα μισά χρήματα διατέθηκαν για τη Eurobank, την οποία επιπλέον προίκισαν και με την πιο εύρωστη τράπεζα τότε στην Ελλάδα.
Στο σημείο αυτό θα θυμίσουμε ότι, όταν ο Αγγελος Φιλιππίδης αποχώρησε (το 2009) και παρέλαβε ο Κλέων Παπαδόπουλος, τα «κόκκινα» δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ήταν μόλις στο 5%, δηλαδή το δανειακό χαρτοφυλάκιο ήταν το πιο υγιές. Το δεύτερο στοιχείο ήταν η αποχώρηση του Σπύρου Λάτση από τη Eurobank, ο οποίος κατείχε το 38% περίπου του μετοχικού κεφαλαίου και για να σώσει την τράπεζα και να την ανακεφαλαιοποιήσει θα έπρεπε να βάλει βαθιά το χέρι στο… χρηματοκιβώτιο.
Πράγμα που δεν έκανε αυτός, αλλά τα δισεκατομμύρια διέθεσε το ΤΧΣ και τα οποία δυστυχώς έγιναν καπνός στο τέλος.
Το τρίτο στοιχείο είναι ότι με τον διαχωρισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε «καλή» και «κακή» τράπεζα έχασαν τις περιουσίες τους 72.000 μικρομέτοχοι.
Κατά τα λοιπά, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες σώθηκαν, αλλά πάνω στα δισεκατομμύρια των Ελλήνων φορολογουμένων και τα ερείπια μικρομετόχων, για να τις ελέγχουν σήμερα, τουλάχιστον τις δύο, ξένα funds.
Το πρώτο είναι ότι η Eurobank ήταν η τράπεζα η οποία, στην πρώτη κεφαλαιοποίηση, όπου διατέθηκαν 5-5,5 δισεκατομμύρια ευρώ για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, είχε τις μεγαλύτερες κεφαλαιακές ανάγκες, οι οποίες προσδιορίστηκαν στο 53% του συνόλου.
Δηλαδή τα μισά χρήματα διατέθηκαν για τη Eurobank, την οποία επιπλέον προίκισαν και με την πιο εύρωστη τράπεζα τότε στην Ελλάδα.
Στο σημείο αυτό θα θυμίσουμε ότι, όταν ο Αγγελος Φιλιππίδης αποχώρησε (το 2009) και παρέλαβε ο Κλέων Παπαδόπουλος, τα «κόκκινα» δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ήταν μόλις στο 5%, δηλαδή το δανειακό χαρτοφυλάκιο ήταν το πιο υγιές. Το δεύτερο στοιχείο ήταν η αποχώρηση του Σπύρου Λάτση από τη Eurobank, ο οποίος κατείχε το 38% περίπου του μετοχικού κεφαλαίου και για να σώσει την τράπεζα και να την ανακεφαλαιοποιήσει θα έπρεπε να βάλει βαθιά το χέρι στο… χρηματοκιβώτιο.
Πράγμα που δεν έκανε αυτός, αλλά τα δισεκατομμύρια διέθεσε το ΤΧΣ και τα οποία δυστυχώς έγιναν καπνός στο τέλος.
Το τρίτο στοιχείο είναι ότι με τον διαχωρισμό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε «καλή» και «κακή» τράπεζα έχασαν τις περιουσίες τους 72.000 μικρομέτοχοι.
Κατά τα λοιπά, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες σώθηκαν, αλλά πάνω στα δισεκατομμύρια των Ελλήνων φορολογουμένων και τα ερείπια μικρομετόχων, για να τις ελέγχουν σήμερα, τουλάχιστον τις δύο, ξένα funds.
http://www.dimokratianews.gr