Γεννήθηκα τον Αύγουστο του '78. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγο καιρό θα γίνω σαράντα και, όπως συμβαίνει σε πολύ κόσμο που μπαίνει σε...
καινούργια -άντα ή -ήντα, περνάω μια συνεχόμενη υπαρξιακή κρίση.
Ένα πράγμα που σκέφτομαι πολύ είναι η γενιά μου, ποια είναι, τι χαρακτηριστικά έχει και πώς αλλάζει μέσα στα χρόνια. Τι έκανε, τελικά, η δική μας γενιά; Τι θα αφήσει πίσω της; Τι έχασε; Μας έλεγαν ότι είμαστε οι πρώτοι που δεν ζήσαμε τραγωδίες, πολέμους, δικτατορίες, βασανισμούς, εξορίες.
Ήμασταν οι καλομαθημένοι της Ιστορίας, αυτοί που επωφελήθηκαν από τις κακουχίες των προηγουμένων, από την ανάγκη τους να μας δώσουν αυτά που εκείνοι είχαν στερηθεί, αυτή την ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι να ξορκίζουν τα δικά τους ζόρια μέσα από τη χαρά των απογόνων τους...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Ανδρέα Λουκάκου, πατήστε εδώ