Ο Ερντογάν χάνει παντού, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι εκτιμούν ότι η παρουσία του και μόνο σ΄ όλα τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, του αρκεί.
Μεταξύ αυτών και ο ακαδημαϊκός Simon A. Waldman,
ο οποίος έχει την άποψη ότι “ο Ερντογάν ξέρει ότι δεν υποστηρίζει νικητές στην περιοχή, αλλά η συμμετοχή σε αυτή τη σειρά περιφερειακών συγκρούσεων είναι από μόνη της μια προβολή της εξουσίας της Τουρκίας”, γράφει ο Waldman στην ισραηλινή εφημερίδα Hareetz.Μεταξύ αυτών και ο ακαδημαϊκός Simon A. Waldman,
“Ο Ερντογάν δηλώνει ότι είναι πιο σημαντικό – και στρατηγικά πιο προσοδοφόρο – να είναι στο τραπέζι υποστηρίζοντας κάποιον αδύναμο, από το να μην είναι καθόλου”.
Η θέση της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συριακή επαρχία Idlib, όπου 15 Τούρκοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί αυτό το μήνα, είναι επισφαλής, γράφει. Ωστόσο, η Τουρκία “επιμένει σε μια καταδικασμένη πολιτική στήριξης δυνάμεων της αντιπολίτευσης”, ενάντια στη στρατιωτική επίθεση των συριακών δυνάμεων που υποστηρίζονται από τη Ρωσία ,υποστηρίζει ο Waldman.
“Ωστόσο, κρατώντας την Idlib, η Άγκυρα έχει τα συμφέροντά της αναγνωρισμένα από τις διεθνείς δυνάμεις και έχει κεντρική θέση στα φόρουμ που συζητούν το μέλλον της Συρίας – αποφεύγοντας, προς το παρόν, μια ακόμη εισροή προσφύγων… Το γεγονός ότι ο Ερντογάν και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μιλούν τακτικά και ότι την περασμένη εβδομάδα η Μόσχα έστειλε αντιπροσωπεία στην Τουρκία για να συζητήσει την κατάσταση , είναι πλεονέκτημα για την Άγκυρα”, γράφει προσθέτοντας:
“Στη Λιβύη, η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης που έχει αναγνωριστεί από τα Ηνωμένα Έθνη και αποστέλλει στρατιωτικό εξοπλισμό και προσωπικό στην πρωτεύουσα της Λιβύης για να αποτρέψει μια επίθεση από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος απολαμβάνει τη στήριξη της Ρωσίας, της Γαλλίας, των Αραβικών Εμιράτων,της Αιγύπτου και άλλες χώρες της περιοχής…Αλλά όπως και στη Συρία, η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη στοχεύει λιγότερο στο να υποστηρίξει τον νικητή. Στόχος είναι τώρα να διεκδικήσει θέση στο μέλλον της χώρας”, λέει ο Waldman. “Όσο η Τουρκία εμπλέκεται στη σύγκρουση, η διεθνής κοινότητα θα είναι υποχρεωμένη, αν και απρόθυμα, να αναγνωρίσει την Τουρκία ως σημαντική περιφερειακή δύναμη”.
Η θέση της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συριακή επαρχία Idlib, όπου 15 Τούρκοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί αυτό το μήνα, είναι επισφαλής, γράφει. Ωστόσο, η Τουρκία “επιμένει σε μια καταδικασμένη πολιτική στήριξης δυνάμεων της αντιπολίτευσης”, ενάντια στη στρατιωτική επίθεση των συριακών δυνάμεων που υποστηρίζονται από τη Ρωσία ,υποστηρίζει ο Waldman.
“Ωστόσο, κρατώντας την Idlib, η Άγκυρα έχει τα συμφέροντά της αναγνωρισμένα από τις διεθνείς δυνάμεις και έχει κεντρική θέση στα φόρουμ που συζητούν το μέλλον της Συρίας – αποφεύγοντας, προς το παρόν, μια ακόμη εισροή προσφύγων… Το γεγονός ότι ο Ερντογάν και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μιλούν τακτικά και ότι την περασμένη εβδομάδα η Μόσχα έστειλε αντιπροσωπεία στην Τουρκία για να συζητήσει την κατάσταση , είναι πλεονέκτημα για την Άγκυρα”, γράφει προσθέτοντας:
“Στη Λιβύη, η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης που έχει αναγνωριστεί από τα Ηνωμένα Έθνη και αποστέλλει στρατιωτικό εξοπλισμό και προσωπικό στην πρωτεύουσα της Λιβύης για να αποτρέψει μια επίθεση από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος απολαμβάνει τη στήριξη της Ρωσίας, της Γαλλίας, των Αραβικών Εμιράτων,της Αιγύπτου και άλλες χώρες της περιοχής…Αλλά όπως και στη Συρία, η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη στοχεύει λιγότερο στο να υποστηρίξει τον νικητή. Στόχος είναι τώρα να διεκδικήσει θέση στο μέλλον της χώρας”, λέει ο Waldman. “Όσο η Τουρκία εμπλέκεται στη σύγκρουση, η διεθνής κοινότητα θα είναι υποχρεωμένη, αν και απρόθυμα, να αναγνωρίσει την Τουρκία ως σημαντική περιφερειακή δύναμη”.
https://www.militaire.gr/