- Του Σπύρου Γκουτζάνη / slpress.gr
Μέχρι τώρα ο Μητσοτάκης εκμεταλλεύτηκε τις προοπτικές που είχε δημιουργήσει για την οικονομία ο προκάτοχός του, για να οικοδομεί σταθερά την κοινωνία του ενός τρίτου. Ούτε θέλει, ενώ πλέον είναι αμφίβολο εάν μπορεί, να αλλάξει οικονομικό μοντέλο, κατά τρόπο που να προκαλέσει μία νέα κοινωνική συναίνεση και να αναστρέψει την πτωτική πορεία της ΝΔ. Στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν, η αυτοδυναμία δεν υπάρχει ούτε σαν υποθετικό ενδεχόμενο και κυβέρνηση συνεργασίας προϋποθέτει συμπλήρωμα από ένα μεσαίο και όχι μικρό κόμμα.
Τα σενάρια πρόωρων εκλογών ή αλλαγής πρωθυπουργού εν κινήσει, κυριαρχούσαν στα χριστουγενιάτικα τραπέζια πολιτικών, οικονομικών και μιντιακών παραγόντων. Είναι ενδεικτικές οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες σύμφωνα με τις οποίες ο Απόστολος Τζιτζικώστας φέρεται να λέει ότι δεν θα μείνει πολύ στην θέση του Επιτρόπου – γιατί θα γυρίσει για την πρωθυπουργία.
Ακόμη και αποδυναμωμένη όμως η κυβέρνηση εξακολουθεί να είναι πολιτικά κυρίαρχη. Το ΠΑΣΟΚ δεν έσπασε ούτε δημοσκοπικά το όριο του 20% και απέχει περί τις 10 ποσοστιαίες μονάδες από το να αμφισβητήσει την πρωτιά της ΝΔ. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ στην καλύτερη περίπτωση (σύμφωνα με την μέτρηση της ΜRB) δείχνει να διεκδικεί το 10%, μαζί με την Ελληνική Λύση και το ΚΚΕ. Η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να απειλήσει την πρωτιά θέτει εκ των πραγμάτων το θέμα των συνεργασιών στον χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, τις οποίες εξακολουθεί να αρνείται ο Νίκος Ανδρουλάκης, ενώ δεν τις στέργουν και δυνάμεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και το εκσυγχρονιστικό κομμάτι.
Ο κατακερματισμός τόσο στο κεντροαριστερό όσο και στο πέραν της ΝΔ δεξιό φάσμα του πολιτικού συστήματος, υπό το πρίσμα της κυβερνησιμότητας, εκ των πραγμάτων δημιουργεί δυναμικές αναδιατάξεων και συγκλίσεων. Στον χώρο της ευρύτερης αριστεράς και κεντροαριστεράς στο τέλος θα προκύψει η πίεση από την εκλογική βάση: αφού ο καθένας μόνος του δεν μπορεί κάντε κάτι από κοινού για να αμφισβητηθεί ο Μητσοτάκης.
Παρά την κυριαρχία του (στους τυφλούς ο μονόφθαλμος), ο πρωθυπουργός δεν διαθέτει επαρκές πολιτικό κεφάλαιο. Γίνεται αυτό ορατό στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 2020 απλώς αποφάσισε και ανακοίνωσε την Κατερίνα Σακελλαρόπουλου αδιαφορώντας πλήρως για την δυσφορία που προκαλούσε στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Τώρα εάν επιμείνει ή επιλέξει πρόσωπο από την Κεντροαριστερά θα χάσει την δεξιά πτέρυγα της ΝΔ. Εάν πάει σε καθαρή δεξιά επιλογή θα κρατήσει τους βουλευτές του, αλλά θα έχει σηματοδοτήσει την απομάκρυνση από το κέντρο υπό την πίεση της δεξιάς, εντός και εκτός ΝΔ.
Μέσα στην όλη εικόνα υπάρχει και ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος δεν διαγράφηκε για να πάει σπίτι του, “είναι παρόν και μάχιμος” δήλωσε. Ίσως ο μεγαλύτερο άγνωστος παράγοντας είναι οι προθέσεις της Τουρκίας και εάν κινηθεί προς τα δυτικά της, κάτι που θα επιφέρει κραδασμούς στην εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας.
- Ολόκληρο το άρθρο του Σπύρου Γκουτζάνη μπορείτε να το διαβάσετε στο slpress.gr