Η θνησιμότητα στην Αττική παρουσιάζει διαφοροποιήσεις που σχετίζονται με τον «κοινωνικό διαχωρισμό» ανά περιοχή, σύμφωνα με..
έρευνα του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ). Η μελέτη αποκαλύπτει ότι την περίοδο 2014-2021, οι Κεντρικές και Δυτικές περιοχές της Αττικής καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε σχέση με τις Βόρειες και Νότιες περιοχές, παρά το γεγονός ότι ο Δυτικός Τομέας έχει νεανικότερο πληθυσμό (διάμεση ηλικία 41 έτη έναντι 45,5-46 ετών στις υπόλοιπες περιοχές).Κοινωνικοοικονομικές διαφοροποιήσεις
- Οι Βόρειες και Νότιες περιοχές κατοικούνται κυρίως από άτομα υψηλότερης κοινωνικοοικονομικής κατηγορίας.
- Οι Δυτικές περιοχές φιλοξενούν κυρίως εργατικές τάξεις με χαμηλότερα εισοδήματα.
- Το Κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά αποτελεί κοινωνικά μικτό χώρο.
Θνησιμότητα και COVID-19
Η θνησιμότητα αυξήθηκε σημαντικά από το 2019, με τη μεγαλύτερη αύξηση στις Δυτικές και Κεντρικές περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά. Οι δείκτες θνησιμότητας καταδεικνύουν σαφή κοινωνική ανισότητα, όπως εξηγεί ο Χαράλαμπος Δάντης από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Οι ανισότητες αυτές αναδείχθηκαν περαιτέρω κατά την πανδημία COVID-19, που επηρέασε δυσανάλογα τους οικονομικά ασθενέστερους.
Στατιστικά στοιχεία
Το 2014:
- Βόρειος Τομέας: 8,7 θάνατοι/1.000 άτομα.
- Πειραιάς – Νήσοι: 11,1 θάνατοι/1.000 άτομα.
Το 2021 (εν μέσω πανδημίας):
Βόρειος Τομέας: 10,9 θάνατοι/1.000 άτομα.
- Πειραιάς – Νήσοι: 14,9 θάνατοι/1.000 άτομα.
Η μελέτη επιβεβαιώνει πως ο κοινωνικός διαχωρισμός επηρεάζει σημαντικά την υγεία και τη θνησιμότητα, καταδεικνύοντας την ανάγκη για στοχευμένες πολιτικές μείωσης των ανισοτήτων.