Δυστυχώς παρουσίασε σημαντική επιδείνωση η ίωση από την οποία είχε προσβληθεί και έτσι εξελίχθηκε σε λοίμωξη, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες έχει εμφανίσει αιμορραγία στο πεπτικό σύστημα.
Η περιπέτεια της υγείας του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου άρχισε πριν από λίγες ημέρες και συγκεκριμένα την 30ή Δεκεμβρίου.
Τότε, εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία» των Τιράνων για παρακολούθηση ύστερα από εμφάνιση εποχιακής ίωσης. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αναμένεται να εισαχθεί για νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».
«Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν διαθέσει, κατόπιν αιτήματος του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), αεροσκάφος C–27J για την αεροδιακομιδή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. κ. Αναστάσιου από τα Τίρανα στην Αθήνα. Βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία έγκρισης διπλωματικών αδειών, μέσω των αρμόδιων αρχών», όπως γνωστοποίησαν πηγές του Υπουργείου Άμυνας.
Ο Αρχιεπίσκοπος είναι από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και συνεχιστής του εθνικού έργου τους μακαριστού Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Αθηναγόρα.
Ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Νοεμβρίου 1929. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1952. Διάκονος χειροτονήθηκε την 1 Αυγούστου 1960 και Πρεσβύτερος το 1964.
Το 1972 εξελέγη Καθηγητής της Θρησκειολογίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 19 Νοεμβρίου 1972 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Ανδρούσης.
Την χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ενώ διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1972 μέχρι το 1990.
Από τις 23 Οκτωβρίου 1981 μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 1991 υπηρέτησε ως εντεταλμένος Αρχιεπίσκοπος στη Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Στις 8 Ιανουαρίου 1991 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Πατριαρχικός Έξαρχος Αλβανίας. Στις 20 Αυγούστου 1991 προήχθη σε τιτουλάριο Μητροπολίτη. Στις 24 Ιουνίου 1992 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας.
Από τη θέση αυτή αναστήλωσε εκ των ερειπίων την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, πραγματοποιώντας ένα πρωτοφανές εκκλησιαστικό και κοινωνικό έργο σε αντίξοες συνθήκες.
Η Αναστάσιος Αλβανίας είναι αυτό που λέμε -λαϊκιστί- «μία κλάση μόνος του»: Κινούμενος σε ένα εξαιρετικά εχθρικό προς την Ελληνορθόδοξη θρησκεία, πολιτικό περιβάλλον ενός κράτους που κυνηγούσε -και κυνηγά- τους Ελληνορθόδοξους πιστούς, κατάφερε να επιβιώσει και να διασώσει ότι μπορούσε να σωθεί από την ελληνική μειονότητας της Αλβανίας.
Οι ισορροπίες που έπρεπε να κρατήσει, δεδομένες. Το έργο του μπορεί να συγκριθεί μόνο με το έργο των «μεγάλων» ηγετών της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, που μέσα σε εχθρικό περιβάλλον κατάφεραν να αναδείξουν το πνεύμα της Ελλάδος ζωντανό.