THΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΛΑΠΠΑ
Στις αρχές του 1821, στο Συνέδριο του Λάιμπαχ[2], έπεισε την Ιερή Συμμαχία να μην καταπνίξει την Ελληνική επανάσταση, η οποία μόλις άρχιζε, και πίεζε μυστικά το τσάρο της Ρωσίας να μεροληπτήσει υπέρ των Ελλήνων, με αποτέλεσμα να αρχίζει η σύγκρουση μεταξύ τους. Στο τέλος ο Καποδίστριας παραιτήθηκε από τη Ρωσική κυβέρνηση.
Το 1827 η Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εξέλεξε τον Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας. Ο Καποδίστριας, μόλις έφθασε στην Ελλάδα και ανέλαβε τα καθήκοντά του, ανέστειλε προσωρινά την ισχύ του συντάγματος της Τροιζήνας λόγω της χαοτικής εμπόλεμης κατάστασης.
Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του, κατόρθωσε να απελευθερώσει όχι μόνον τη Πελοπόννησο αλλά και τη Στερεά Ελλάδα, ματαιώνοντας τα σχέδια των «μεγάλων δυνάμεων». Ο Καποδίστριας ολοκλήρωσε το απελευθερωτικό του έργο στις 14 Σεπτεμβρίου 1831, όταν οι «μεγάλες δυνάμεις» χάρη στους διπλωματικούς χειρισμούς του και τις στρατιωτικές ενέργειές του, εξαναγκάστηκαν να συμφωνήσουν να επεκτείνουν τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στο Αμβρακικό – Παγασητικό κόλπο.
Όμως, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του, δεν έλειψε και η αντιπολίτευση με την ενθάρρυνση της Αγγλίας και της Γαλλίας. Οι Υδραίοι, οι οικογένειες Κουντουριώτη, Μαυρομιχάλη και Τρικούπη, ο Μαυροκορδάτος, ο Κωλέττης καθώς και ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης ήταν κάποιοι από αυτούς. Τους αντιπολιτευόμενους τους στήριζε από το Παρίσι ο Αδαμάντιος Κοραής, ο οποίος αγωνιζόταν κατά του Καποδίστρια, εν ονόματι της «ελευθερίας»[3]. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ