19 Σεπ 2025

Πάνος Ρούτσι: «Δεν ξέρω αν έθαψα το παιδί μου»

 Ρεπορτάζ: Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

Φωτογραφίες – Βίντεο: Δανάη Μαραγκού – Νίκος Χριστοφάκης

Στον τόπο που διδάχθηκε η Αντιγόνη, ένας πατέρας που δεν κατάφερε να νεκροφιλήσει τον γιο του, βρίσκεται αντιμέτωπος με το κράτος που ευθύνεται για τον θάνατο του παιδιού του, το..

οποίο δεν του επιτρέπει καν να κάνει εκταφή της σορού του, προκειμένου να διαπιστώσει αν πράγματι έθαψε το δικό του παιδί και ποια ήταν ακριβώς η αιτία του χαμού του.

Ο πατέρας του 22χρονου Ντένι Ρούτσι, που σκοτώθηκε μαζί με άλλους 56 συνανθρώπους μας στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, κάνει για τέταρτη μέρα απεργία πείνας έξω από τη Βουλή, στο αυτοσχέδιο μνημείο που στήθηκε από τους ανθρώπους που συμπαραστέκονται στον ανείπωτο πόνο και στον αγώνα των συγγενών, που έχασαν τόσο ξαφνικά και πρόωρα τους ανθρώπους τους.

Του παρέδωσαν μια μαύρη σακούλα και του είπαν ότι αυτή είναι η σορός του παιδιού του και απαγορεύεται να την ανοίξει. Ζητάει να ασκήσει το δικαίωμά του να κάνει εκταφή της σορού, προκειμένου να διαπιστώσει αν πράγματι έθαψε τον γιο του, καθώς και να κάνει τις ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις που δεν έγιναν από την ανάκριση, προκειμένου να εξακριβωθούν οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του. Χωρίς καμία εξήγηση, και χωρίς καμία δικαιολογία ο Εφέτης Ανακριτής της υπόθεσης όχι μόνο του το απαγόρευσε, αλλά αρνείται να τον συναντήσει, τόσο αυτόν, όσο και άλλους συγγενείς θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών που έχουν κάνει το ίδιο αίτημα.

Στο τέλος του Αυγούστου ο Σωτήρης Μπακαΐμης έκλεισε την κύρια ανάκριση, και στις 15 Σεπτεμβρίου ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, Λάμπρος Τσόγκας διαβίβασε σε χρόνο – ρεκόρ στην Πρόεδρο Εφετών Λάρισας την πρότασή του, στην οποία καταγράφει ότι δεν υπάρχει κάποιο επιπλέον ζήτημα προς διερεύνηση. 35 συγγενείς θυμάτων του δυστυχήματος που προσπάθησαν να τον δουν, βρήκαν πάλι κλειστές πόρτες.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Πάνος Ρούτσι θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για να διεκδικήσει τα αυτονόητα, από το να κατέβει σε απεργία πείνας «μέχρι τέλους», δίπλα στο μνημείο που γράφει το όνομα του γιου του. «Το χρωστάω στο παιδί μου», μας λέει.

Όση ώρα περιμέναμε για να του μιλήσουμε, δεκάδες πολίτες περίμεναν στην ουρά για να του σφίξουν το χέρι, να τον πάρουν αγκαλιά, να του δώσουν κουράγιο, να του πουν «καλή δύναμη». Μίλησε στη «Ζούγκλα» για τα όσα αδιανόητα ζει τα τελευταία 2,5 χρόνια. Στην ερώτησή μας αν σε αυτό το διάστημα, ο Πρωθυπουργός ή κάποιο μέλος της Κυβέρνησης, έκαναν την απλή ανθρώπινη κίνηση να τον πάρουν ένα τηλέφωνο και να του ζητήσουν συγγνώμη, να του πουν ότι βρίσκονται δίπλα του για ό,τι χρειαστεί, προκειμένου να αισθάνεται σίγουρος ότι θα υπάρξει δικαιοσύνη, η απάντηση είναι «όχι»…

«Έθαψα το παιδί μου χωρίς να μπορέσω καν να το δω.  Μου έδωσαν μία μαύρη σακούλα κλειστή, χωρίς να ξέρω τι υπάρχει μέσα. Δεν ξέρω καν αν στο φέρετρο βρίσκεται το παιδί μου. Δεν μου επέτρεψαν να το ανοίξω. Κάνω απεργία πείνας για να γίνει εκταφή, να ανοίξει το φέρετρο του παιδιού, για να φανεί η αλήθεια. Αμφιβάλλω τι υπάρχει μέσα και από τη στιγμή που δεν μας δίνουν την άδεια εκταφής, πιστεύω ότι κρύβονται πολλά», λέει στην κάμερα της «Ζούγκλας» γεμάτος πόνο ο Πάνος Ρούτσι.

Δείτε το βίντεο:ΕΔΩ

Τι μπορεί να δείξει η εκταφή

Σύμφωνα με τον χημικό μηχανικό και τεχνικό σύμβουλο οικογενειών θυμάτων του δυστυχήματος, Αχχιλέα Μιχόπουλο, οι τοξικολογικές και ιστολογικές εξετάσεις στις σορούς των θυμάτων, μπορεί να δώσουν οριστικές απαντήσεις στα ανοιχτά ζητήματα και στο αν τελικά υπήρχαν ή όχι αρωματικοί υδρογονάνθρακες στο σημείο. Όπως αναφέρει, το υλικό που μένει από την απανθράκωση μίας σωρού έχει παρόμοιες ιδιότητες με τον ενεργό άνθρακα. Δηλαδή εγκλωβίζει όλες τις ουσίες που υπάρχουν στο περιβάλλον. Το γεγονός ότι οι σοροί είναι σφραγισμένες, βοηθά στην προκειμένη περίπτωση για να εξακριβωθεί τι υπήρχε στο περιβάλλον κατά την φάση της απανθράκωσης, μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων.

Αν πράγματι δεν υπήρχαν εύφλεκτα υλικά όπως το ξυλόλιο, μπορεί να αποδειχθεί περίτρανα από την εκταφή και την κατάλληλη εξέταση των σορών. Υπό αυτή την έννοια η επίμονη άρνηση των Δικαστικών Αρχών σε αυτό το αυτονόητο δικαίωμα των συγγενών των θυμάτων, όχι μόνο δεν δικαιολογείται αλλά και καθίσταται ύποπτη…

https://www.zougla.gr/