.jpg)
Γράφει ο Λάμπρος Κατσαρός
Υπηρεσιακοί: Τα πιο σημαντικά προβλήματα
1. Οικονομικά και Μισθολογικά Ζητήματα
Α. Η «Παγωμένη» Προσωπική Διαφορά
Ένας από τους πιο βασικούς λόγους αντίδρασης είναι η προσωπική διαφορά του μισθολογίου. Αυτή προέκυψε από προηγούμενες μισθολογικές μεταρρυθμίσεις, όταν οι αποδοχές πολλών υπαλλήλων μειώθηκαν. Για να μην υπάρξει άμεση περικοπή, το ποσό της μείωσης κατοχυρώθηκε ως «προσωπική διαφορά». Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η συγκεκριμένη διαφορά συμψηφίζεται με οποιαδήποτε μελλοντική μισθολογική αύξηση. Δηλαδή, ενώ ανακοινώνονται οριζόντιες αυξήσεις για το Δημόσιο, πολλοί παλιοί υπάλληλοι δεν βλέπουν ουσιαστική αύξηση στον τελικό τους μισθό, καθώς η αύξηση απλώς «ροκανίζει» την προσωπική τους διαφορά.
Β. Το νέο μπόνους παραγωγικότητας
Το πρόσφατο σύστημα ανταμοιβής (μπόνους παραγωγικότητας), ενώ θεσπίστηκε για να ενισχύσει την αποδοτικότητα, προκαλεί αντιδράσεις για τους παρακάτω λόγους:
Αμφισβήτηση Κριτηρίων: Οι υπάλληλοι εκφράζουν φόβους ότι η επιλογή των δικαιούχων και το ύψος της ανταμοιβής θα γίνει με πολιτικά ή πελατειακά κριτήρια από τους υπηρεσιακούς προϊσταμένους και όχι με αμιγώς αντικειμενικούς δείκτες.
Εσωτερική Διάσπαση: Θεωρούν ότι δημιουργεί εσωτερικές διαστρωματώσεις και διαφωνίες εντός των υπηρεσιών, καθώς διαχωρίζει τους υπαλλήλους σε «παραγωγικούς» και «μη παραγωγικούς».
2. Εργασιακά και Οργανωτικά Θέματα
Α. Υποστελέχωση
Η χρόνια υποστελέχωση είναι το κυρίαρχο πρόβλημα στους ΟΤΑ.
Πολλαπλοί Ρόλοι: Λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων και του περιορισμού των προσλήψεων τα τελευταία χρόνια, το προσωπικό που έχει απομείνει καλείται να καλύψει πολλαπλές αρμοδιότητες και κενά, οδηγώντας σε υπερβολικό φόρτο εργασίας και επαγγελματική εξουθένωση. Το λεγόμενο burnout.
Αδυναμία Λειτουργίας: Συγκεκριμένες υπηρεσίες, όπως οι Τεχνικές Υπηρεσίες (με έλλειψη μηχανικών) και οι Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), αδυνατούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, με αποτέλεσμα καθυστερήσεις στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Ωστόσο στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται εξελίξεις με τις Υπηρεσίες Δόμησης καθώς έχει ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στη ΚΕΔΕ και την ελληνική κυβέρνηση.
Ελλείψεις Ειδικοτήτων: Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού σε νευραλγικούς τομείς (π.χ. Πληροφορική, Οικονομικά, Μηχανικοί).
Β. Η Ανησυχία για την Αξιολόγηση
Οι αντιδράσεις στο σύστημα αξιολόγησης είναι έντονες λόγω της ιστορικής του σύνδεσης με μέτρα λιτότητας.
Ιστορικό Δυσπιστίας: Οι προηγούμενες προσπάθειες αξιολόγησης (ιδιαίτερα κατά την περίοδο των μνημονίων) συνδέθηκαν άμεσα με τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις.
Αίτημα: Οι συνδικαλιστικοί φορείς (όπως η ΠΟΕ-ΟΤΑ) ζητούν η αξιολόγηση να είναι ένα εργαλείο για τον εντοπισμό αναγκών σε εκπαίδευση και την βελτίωση των υπηρεσιών, και όχι ένα μέσο για την επιβολή ποινών ή την κατάργηση οργανικών θέσεων.
3. Θεσμικές και Συνδικαλιστικές Αιτιάσεις
Α. Αποχή από την Αξιολόγηση/Κινητικότητα
Σε περιόδους θεσμικών αλλαγών, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις κηρύσσουν συχνά αποχή από διαδικασίες όπως η αξιολόγηση ή το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας (ΕΣΚ), θεωρώντας ότι οι ρυθμίσεις αυτές είναι μονομερείς ή ότι απειλούν τη μονιμότητα/το καθεστώς των υπαλλήλων.
Β. Αντίθεση στην Εκχώρηση Υπηρεσιών
Τέλος, οι υπάλληλοι αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση ή την εκχώρηση βασικών δημοτικών υπηρεσιών (όπως η αποκομιδή απορριμμάτων, η καθαριότητα, οι πράσινες υπηρεσίες) σε ιδιώτες, με το επιχείρημα ότι αυτό οδηγεί σε:
- Αποδυνάμωση του δημοσίου χαρακτήρα των υπηρεσιών.
- Μείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
- Υψηλότερο κόστος για τον Δήμο (μακροπρόθεσμα).
Συνεπώς, οι αντιδράσεις των δημοτικών υπαλλήλων είναι μια σύνθετη απάντηση σε οικονομικές αδικίες, εργασιακή εξάντληση λόγω της υποστελέχωσης, και ιστορική δυσπιστία απέναντι στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της κεντρικής διοίκησης.
dimarxos.gr