Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο πρωθυπουργός, έχοντας ξεκαθαρίσει από το πρωί -για μια ακόμη φορά- ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και ότι ο εκλογικός νόμος δεν θα αλλάξει, επενδύει σε εικόνα της αξιοπιστίας για τον εαυτό του, ενός πολιτικού που δεν άγεται και φέρεται από την τακτική πολιτική συγκυρία. Ως αποτέλεσμα, προβάλει την εικόνα πολιτικού που δεν διστάζει να αναλαμβάνει το όποιο -δυνητικά σοβαρό- κόστος που συνεπάγεται, είτε η επιλογή αξιοποίησης του όπλου του εκλογικού αιφνιδιασμού είτε αυτού της «προσαρμογής» του εκλογικού νόμου, κατά τρόπον που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυβερνητικής παράταξης.
Ωστόσο, η σοβαρότερη πρόκληση για τη σταθερότητα της κυβέρνησης δεν είναι από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά από το εσωτερικό του κόμματος! Και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είναι στο επίκεντρο! Το DP παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή τα τεκταινόμενα εδώ και πολλούς μήνες, καθώς υπήρχε σωρεία πληροφοριών για τις εξελίξεις.
Στο μέτρο που δεν διασταυρώνονταν, δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε δημοσιοποίηση και απόπειρα διατύπωσης εκτίμησης. Οι πληροφορίες όμως καταγράφονταν. Και σήμερα, επιστρέφοντας σε αυτές, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή που υπάρχει σήμερα. Διότι εάν έφθαναν σε εμάς πληροφορίες τέτοιου είδους, φαντάζεται κανείς τι γινόταν στο πολιτικό παρασκήνιο! Οπότε, ήρθε η ώρα να τα συζητήσουμε…
Το ορόσημο του Οκτώβρη…
Πάμε πίσω στα τέλη του περασμένου Ιουνίου. Μπορεί όλοι να ετοιμαζόμασταν όλοι με «hearts and minds» στα μπάνια του λαού, όμως οι πληροφορίες από διάφορες πλευρές δεν μας άφηναν να ησυχάσουμε! «Φαίνεται ότι ο Δένδιας έχει σχεδιασμό αποχώρησης στα τέλη του προσεχούς Οκτωβρίου», μας διαμηνύθηκε! Όσες διευκρινιστικές ερωτήσεις και αν έγιναν στην πηγή, αλλά και αλλού, δεν απέφεραν περισσότερες λεπτομέρειες. Προς μεγάλη απογοήτευσή μας!
Προφανώς δεν ήμασταν μόνο εμείς προσανατολισμένοι στην -όσο γίνεται- απόλαυση του πανέμορφου ελληνικού καλοκαιριού! Κοινώς, πέρα από κάποιες γενικές συζητήσεις, δεν προέκυπτε κάτι άξιον λόγου. Ήρθε όμως ο Σεπτέμβριος και -έστω με δυσκολία μπήκαν τα κεφάλια μέσα. Και σημειώθηκε επανέναρξη ροής πληροφοριών! «Ο Δένδιας έδωσε εντολή στο υπουργείο, να έχουν κλείσει όλα τα θέματα μέχρι το τέλος Οκτωβρίου»!
Και ως απλή πληροφορία, πάλι ενδιαφέρον θα είχε. Ο χρονικός προσδιορισμός όμως ήταν πανομοιότυπος με αυτόν της αντίστοιχης πληροφορίας του Ιουνίου. Δύσκολα θα ήταν σύμπτωση, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη κινητοποίηση. Πληροφορηθήκαμε στη συνέχεια και για τη φιέστα που σχεδιαζόταν, την ίδια χρονική περίοδο, το τέλος Οκτωβρίου, για τα εγκαίνια της νέας πρόσοψης του κτιρίου της Μεσογείων, αλλά και του έργου για την «Εθνική Μνήμη» που θα αντικαθιστούσε το μνημείο του πρώην Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Φλώρου! Άρχισε να θρέφει σενάρια περί ημερομηνίας «ηρωικής εξόδου»…
Ο καιρός πέρασε, εμείς αφήσαμε οριστικά πίσω το καλοκαιράκι, βγάλαμε τα μακρυμάνικα από τις ντουλάπες… Οι «αψιμαχίες» μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ συνεχίζονταν. Όλα τα επεισόδια είχαν όμως ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ήταν με τέτοιο τρόπο διατυπωμένα σε δηλώσεις (σ.σ. ή μήπως «στημένα»;), ώστε να επιδέχονται διαφορετικών αναγνώσεων. Διπλωματική γλώσσα, η οποία παρέπεμπε στη θητεία Δένδια στο υπ. Εξωτερικών.
Άγνωστος Στρατιώτης και… άγνστη κατάληξη
Και φτάνουμε στην τελευταία περίοδο. Με αφορμή το θέμα της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι, ο Νίκος Δένδιας κάνει τη γνωστή δήλωση, με την οποία τασσόταν αναφανδόν υπέρ του δικαιώματος του πατέρα για την εκταφή της σορού του άτυχου γιου του, θύματος της τραγωδίας – εγκλήματος των Τεμπών. Ακολούθησε η γνωστή πολιτική κλοτσοπατινάδα για την απαγόρευση χρήσης της πλατείας με το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη για διαμαρτυρίες.
Κι ενώ η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκε αποκλειστικά στον Δένδια που έριχνε κάποια «βόμβα» και άφηνε τη φαντασία των δημοσιογράφων και το πολιτικό ρεπορτάζ να καλλιεργήσουν το κλίμα, αίφνης, το Μέγαρο Μαξίμου πέρασε στην αντεπίθεση. Με τη γνωστή τροπολογία, η ευθύνη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, θα περνούσε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όλοι διέκριναν εξ αρχής πρωθυπουργική πρόθεση να στριμώξει πολιτικά τον υπουργό του…
Ακολούθησαν όσα καταγράφηκαν το τελευταίο 48ωρο. Παρότι ο Δένδιας υπέγραψε την τροπολογία, επέλεξε να μην παρευρεθεί στο Κοινοβούλιο στη συζήτησή της, με πρόσχημα την παρουσία του στο διπλανό ξενοδοχείο της «Μεγάλης Βρετανίας» στην παρουσίαση της επετειακής έκδοσης του ΓΕΣ με τίτλο «Ημερολόγιο Επιχειρήσεων Γενικού Στρατηγείου 1940-1941». Στην ανακοίνωση, δε, που εξέδωσε το ΥΠΕΘΑ, την ώρα που ο πρωθυπουργός μιλούσε στη Βουλή (δευτερολογία) περιλαμβανόταν ότι ο Δένδιας… εκπροσωπεί τον πρόεδρο της κυβέρνησης!
Χθες το πρωί, ο πρωθυπουργός, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (ΣΚΑΪ, Άρης Πορτοσάλτε) «κάρφωσε» τον Νίκο Δένδια, αναφέροντας ότι είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί του προ της κατάθεσης της τροπολογίας και ότι ο υπουργός δεν είχε εκφράσει την παραμικρή διαφωνία γι’ αυτήν. Εξάλλου την υπέγραψε. Και στο τέλος την ψήφισε.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Τι προκύπτει όμως αν επανεξεταστεί η όλη υπόθεση υπό τις ανωτέρω πληροφορίες του τελευταίου τετράμηνου; Είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι εάν η πληροφορία περί σχεδιασμού Δένδια με καταληκτική ημερομηνία την 31η Οκτωβρίου ήταν γνωστή σε εμάς, προφανώς τελούσε σε πλήρη γνώση των εντός της κυβέρνησης πολιτικών του αντιπάλων. Κι όπως σχεδίαζε αυτός, έτσι σχεδίαζαν κι εκείνοι!
Σεναρίων εκπόνηση!
Δυο είναι τα σενάρια: Είτε ο Δένδιας θα έβρισκε (σ.σ. θα δημιουργούσε;) την αφορμή για να παραιτηθεί των κυβερνητικών του καθηκόντων, είτε θα προκαλούσε με τη στάση του το Μέγαρο Μαξίμου να τον απομακρύνει. Εάν δεν το έκανε, αυτονόητα, η ανάλυση θα τόνιζε ότι «ο Μητσοτάκης τον φοβάται». Εάν το έκανε, θα τον νομιμοποιούσε να επιχειρήσει να αναδειχθεί σε βασικό σημείο αναφοράς της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Τούτων λεχθέντων, λοιπόν, μήπως η όλη υπόθεση της τροπολογίας με την οποία η ευθύνη του Άγνωστου Στρατιώτη περνούσε στο ΥΠΕΘΑ εντάσσεται σε αυτά τα σχέδια; Μήπως αφέθηκε ο σχεδιασμός Δένδια να εξελιχθεί και λίγο πριν την τελική πράξη του δράματος, με την τροπολογία επιχειρήθηκε να αναληφθεί η πρωτοβουλία των κινήσεων;
Σε τελική ανάλυση, οι συμπεριφορές που συνάδουν με το σενάριο της πρόκλησης απομάκρυνσής του από το κυβερνητικό σχήμα καταγράφηκαν. Όπως συνέβη όμως χθες, η απουσία Δένδια σε συνδυασμό με τη δήλωση που εξέδωσε, ερμηνεύτηκε από παντού ως διαφοροποίηση από την κυβερνητική γραμμή. Εξ ου και η αναφορά Μητσοτάκη, ότι δεν εξέφρασε αντιρρήσεις ο Δένδιας στην τηλεφωνική τους συνομιλία.
Έτσι όμως, έχουμε μια εξέλιξη με δυο διαφορετικές διαστάσεις. Εάν ο Δένδιας είχε ως στόχο να δοκιμάζει διαρκώς τα όρια του Μεγάρου Μαξίμου με ενέργειες «διπλής ανάγνωσης», ώστε να διατηρεί τη δυνατότητα εύσχημης άρνησης του ιδιοτελούς στόχου που του αποδίδεται, το πέτυχε. Από την άλλη όμως, ο Μητσοτάκης ίσως δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Το βέβαιο είναι ότι με τις πρωτοβουλίες του, περιέπλεξε τον εικαζόμενο σχεδιασμό «ηρωικής αποχώρησης» του Δένδια.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον από το πολιτικό ρεπορτάζ είναι απλό: Θα φτάσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας στις δυο «φιέστες διαφήμισης του έργου του», δηλαδή τη στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και των εγκαινίων της βιοκλιματικής πρόσοψης του κτιρίου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στις 29 Οκτωβρίου και δύο ημέρες αργότερα να κάνει κίνηση με την οποία θα επιβεβαίωνε τις πληροφορίες του Ιουνίου; Ή μήπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εντός των επομένων 24ώρων θα γράψει αυτός το σενάριο της αποχώρησης Δένδια από την κυβέρνηση;
Στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθούν οι πληροφορίες με ονοματεπώνυμα περί διπλής αλλαγής στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας στο πλαίσιο δομικού ανασχηματισμού, οι αυξανόμενες εκτιμήσεις περί γυναικείας υπουργικής παρουσίας στη Λεωφόρο Μεσογείων και η συνάντηση ανώτατου παράγοντα της Λεωφόρου Μεσογείων με υπουργό (θήλυ) που εκλέγεται στον βόρειο τομέα.
Το τι θα γίνει θα το διαπιστώσουμε προσεχώς. Προς το παρόν, όλα αφορούν εκτιμήσεις και σενάρια. Δεν είναι και λίγες οι φορές που διαπιστώθηκε ότι στο τέλος της ημέρας δεν γίνεται απολύτως τίποτε. Τρικυμία εν ποτηρίω και μετά από παρασκηνιακές συνεννοήσεις όλα ηρεμούν ως εκ θαύματος! Μέχρι το επόμενο επεισόδιο. Ή, απλά, οι εμπλεκόμενοι να εντρυφούν, προς ίδιον όφελος και στο ευγενές «σπορ» της παραπληροφόρησης και της διασποράς αμφιλεγόμενων πληροφοριών!
Άρα, τίποτα στην πολιτική δεν πρέπει να παίρνεις ως δεδομένο! Εμείς, απλά, να αναφέρουμε, έστω λίγο θεωρητικά, τι καλά που θα ήταν, εάν τα σαΐνια της πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα ασχολούνταν με το να κάνουν παρόμοιους μαεστρικούς ελιγμούς στους τομείς εξωτερικής πολιτικής και άμυνας…