Οι θλιβεροί ηγέτες της ΕΕ είναι έτοιμοι να κάνουν το μοιραίο βήμα και να συγκρουστούν στρατιωτικά με τη Ρωσία με αφορμή το ουκρανικό ζήτημα.
Μία τέτοια τραγική εξέλιξη θα συνθλίψει τα Βαλκάνια και θα φέρει την Ελλάδα σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, καθώς με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν διαταραχθεί οι παραδοσιακά άριστες σχέσεις με τη Ρωσία.
Η Μόσχα συμφωνεί με τις ανησυχίες του Σέρβου προέδρου Aleksdandar Vucic σχετικά με την προετοιμασία της Ευρώπης για πόλεμο με τη Ρωσία.
Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, η Ρωσία «πάντα γνώριζε ότι ένας τέτοιος κίνδυνος υπήρχε» και έχει λάβει «όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας εκ των προτέρων».
Η τοποθέτηση αυτή έρχεται σε μια στιγμή όπου η ρητορική μεταξύ Ρωσίας και Δύσης φτάνει σε νέα επίπεδα έντασης, ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες στην Ευρώπη αγγίζουν ιστορικά ρεκόρ.
Ο πρόεδρος της Σερβίας, Aleksandar Vucic, δήλωσε δημόσια ότι «ο πόλεμος μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας γίνεται ολοένα και πιο προφανής», προσθέτοντας ότι «όλοι προετοιμάζονται για αυτόν».
Ο ίδιος υπογράμμισε πως η Σερβία, τοποθετημένη «ανάμεσα στη σφύρα και το αμόνι», πρέπει να συνεχίσει τον εξοπλισμό της για να διασφαλίσει την ασφάλειά της.
«Θα είμαι ευτυχής αν αποδειχθούν μάταιοι οι φόβοι μου», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Σέρβος ηγέτης.
Σχολιάζοντας αυτές τις δηλώσεις, ο Peskov σημείωσε ότι η Ρωσία «συμμερίζεται πλήρως» την εκτίμηση του Vucic, επισημαίνοντας ότι η Μόσχα «είχε προβλέψει εδώ και καιρό το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης με την Ευρώπη» και γι’ αυτό έλαβε εγκαίρως στρατηγικά και αμυντικά μέτρα.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου επισήμανε πως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες επικρατεί μια «ατμόσφαιρα αντιρωσικής παράνοιας».
Χώρες όπως η Πολωνία, σημείωσε, έχουν αυξήσει τις στρατιωτικές τους δαπάνες έως και το 5% του ΑΕΠ, οδηγώντας σε «οικονομική υπερκόπωση» που, κατά τον Peskov, «θα έχει σοβαρές συνέπειες μεσοπρόθεσμα».
Παράλληλα, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στο Λονδίνο πληθαίνουν οι δηλώσεις στρατιωτικών αξιωματούχων που μιλούν ανοιχτά για το ενδεχόμενο πολέμου με τη Ρωσία.
Ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας, στρατηγός Fabien Mandon, δήλωσε πρόσφατα ότι ο γαλλικός στρατός πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τη Ρωσία μέσα στα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια.
Αντίστοιχα, δημοσίευμα της Washington Post αποκάλυψε ότι η Γερμανία έχει εκπονήσει σχέδιο προετοιμασίας για πιθανό πόλεμο με τη Ρωσία έως το 2029 ενώ στη Βρετανία κυβερνητικά στελέχη καλούν τους πολίτες να «ξεχάσουν τη νοοτροπία της ειρήνης».
Η Μόσχα αντιμετωπίζει τη ραγδαία στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης ως σημάδι απώλειας ψυχραιμίας.
Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων του Ρωσικού Ομοσπονδιακού Συμβουλίου, Vladimir Jabarov, δήλωσε ότι «αν η Ευρώπη έχει χάσει το μυαλό της, θα οδηγηθεί σε άμεση σύγκρουση με εμάς• αν της έχει απομείνει λίγη λογική, θα καταλάβει ότι είναι μάταιο να πολεμά κανείς τη Ρωσία».
Από την πλευρά του, ο βουλευτής της Δούμας και μέλος της Επιτροπής Άμυνας, Viktor Sobolev, υποστήριξε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν την Ουκρανία «ως προπέτασμα καπνού για να εξαντλήσουν τη Ρωσία» και ότι προετοιμάζονται για άμεση αντιπαράθεση γύρω στο 2030.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zakharova, χαρακτήρισε την τάση στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης «καταστροφική» και προειδοποίησε ότι οδηγεί σε αύξηση των στρατιωτικών και πολιτικών κινδύνων στην ήπειρο.
«Βλέπουμε βήματα που οδηγούν ξεκάθαρα την κατάσταση σε μια άβυσσο», είπε, τονίζοντας ότι πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ακολουθούν μηχανικά σαν υπνοβάτης τις εντολές των Βρυξελλών, αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών τους».
Για πολλούς Ρώσους αναλυτές, η στρατιωτική προετοιμασία της Ευρώπης αποτελεί αντανάκλαση ενός βαθύτερου πολιτικού και κοινωνικού αδιεξόδου.
Ο καθηγητής του MGIMO και πρώην επικεφαλής του Ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, Yevgeny Kozokhin, δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες, αντιμετωπίζοντας μια «πολύπλευρη κρίση», αναζητούν απάντηση μέσω της σύγκρουσης με τη Ρωσία.
«Δυστυχώς, η απάντηση που δίνουν στο δικό τους αδιέξοδο είναι ο πόλεμος», είπε, προσθέτοντας ότι η Γαλλία, η Βρετανία και η Γερμανία είναι «άρρωστες χώρες» που αποτελούν πλέον «απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια».
Παρά την ένταση της ρητορικής, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Μόσχα δεν επιδιώκει πόλεμο με τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Αντιθέτως, όπως δήλωσε πρόσφατα, η Μόσχα «επιθυμεί την ανάπτυξη των σχέσεων» και την «οικοδόμηση ενός πολυπολικού κόσμου βασισμένου στον αμοιβαίο σεβασμό και την ασφάλεια».
Ωστόσο, οι ενέργειες της Ευρώπης —η αύξηση των στρατιωτικών προϋπολογισμών, η ενίσχυση των βάσεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, και η συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία— δείχνουν ότι ο ψυχρός πόλεμος της νέας εποχής έχει ήδη αρχίσει.
Η δήλωση του Vucic και η επιβεβαίωση του Κρεμλίνου ήρθαν να επισημάνουν αυτό που πολλοί αναλυτές ήδη φοβούνται:
Η Ευρώπη εισέρχεται σε μια εποχή παρατεταμένης στρατιωτικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, χωρίς σαφή στρατηγική εξόδου.
Η Μόσχα δηλώνει έτοιμη, η Δύση εξοπλίζεται, και η Σερβία —παραδοσιακός σύμμαχος της Ρωσίας— βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ιστορίας.
Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα υπάρξει μια νέα κρίση Ανατολής-Δύσης, αλλά πότε και πόσο μακριά θα φτάσει.
Τα Βαλκάνια στο μάτι του κυκλώνα – Ενεργειακές και στρατηγικές προεκτάσεις
Η αναζωπύρωση των φόβων για μια μετωπική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης φέρνει ξανά τα Βαλκάνια στο επίκεντρο της γεωπολιτικής σκακιέρας.
Η περιοχή, ιστορικά πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, βρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή μιας νέας εποχής στρατηγικής αστάθειας.
Η Σερβία του Vucic, διατηρώντας στενούς δεσμούς με τη Μόσχα αλλά ταυτόχρονα επιδιώκοντας προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, βρίσκεται σε μια ιδιότυπη γεωπολιτική παγίδα.
Η τοποθέτησή της στο κέντρο της Βαλκανικής την καθιστά κρίσιμο ενεργειακό και στρατιωτικό κόμβο. Το ρωσικό φυσικό αέριο, τα σερβικά οπλικά προγράμματα, και οι επενδύσεις από την Κίνα μέσω του προγράμματος «Belt and Road» καθιστούν το Βελιγράδι παίκτη–κλειδί σε κάθε δυνητική ευρωπαϊκή κρίση.
Αν η Ευρώπη προχωρήσει σε περαιτέρω στρατιωτική απομόνωση της Ρωσίας, η Σερβία θα βρεθεί υπό ασφυκτική πίεση να επιλέξει στρατόπεδο.
Ο Vucic γνωρίζει ότι μια τέτοια επιλογή μπορεί να αποσταθεροποιήσει εσωτερικά τη χώρα του, καθώς μεγάλο μέρος της σερβικής κοινής γνώμης παραμένει φιλορωσικό.
Σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση η Ελλάδα
Για την Ελλάδα, η εντεινόμενη αντιπαράθεση Ρωσίας–Ευρώπης συνεπάγεται ακόμη μεγαλύτερη στρατιωτική και ενεργειακή βαρύτητα.
Η Αλεξανδρούπολη έχει ήδη εξελιχθεί σε στρατηγικό κόμβο του ΝΑΤΟ, λειτουργώντας ως κύρια πύλη μεταφοράς δυνάμεων και υλικού προς την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια.
Ταυτόχρονα, η χώρα βρίσκεται στην καρδιά του ενεργειακού αναπροσανατολισμού της Ευρώπης, μέσω των νέων πλωτών σταθμών LNG.
Αν ο ευρωπαϊκός χώρος διολισθήσει προς μια πιο μόνιμη αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η Ελλάδα θα γίνει βασικός ενεργειακός κόμβος για τη Νότια Ευρώπη, αλλά και στόχος υβριδικών επιθέσεων.
Η Αθήνα θα χρειαστεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην αλληλεγγύη προς τη Δύση και στη διατήρηση των ισορροπιών στη Βαλκανική, όπου ρωσικές επιρροές παραμένουν ισχυρές — από τη Σερβία έως τη Βόρεια Μακεδονία.
Η ανησυχία που εκφράζουν τόσο ο Vucic όσο και το Κρεμλίνο δεν αφορά μόνο τον φόβο μιας στρατιωτικής αναμέτρησης, αλλά την ίδια τη μετάλλαξη της Ευρώπης.
Μια ήπειρος που για δεκαετίες ήταν συνώνυμη της ειρήνης και της σταθερότητας, φαίνεται να ολισθαίνει σε μια νέα ψυχροπολεμική εποχή, όπου ο εξοπλισμός αντικαθιστά τη διπλωματία.
Τα Βαλκάνια, ως φυσική γέφυρα Ανατολής και Δύσης, γίνονται ξανά η σκακιέρα των μεγάλων δυνάμεων.
Και καθώς η Ευρώπη εξοπλίζεται και η Ρωσία οχυρώνεται, η ειρήνη μοιάζει όλο και περισσότερο με μια ανάμνηση του παρελθόντος — και όχι με ρεαλιστικό στόχο του παρόντος.
bankingnews.gr