5 Ιαν 2013

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ «ΑΝΤΟΧΗΣ»;

Του Γεωργίου Παπασίμου-Δικηγόρου
Σε πρόσφατη συνέντευξή της, η ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά, σε σχετική ερώτηση, πώς θα χαρακτήριζε τη σημερινή εποχή, πρόταξε δύο στίχους της «να αντέξεις είναι το ζητούμενο, όχι να καταλάβεις». Αναμφισβήτητα, αυτό ταιριάζει .....
περισσότερο στους σημερινούς «θρυμματισμένους» καιρούς και στην προϊούσα δυστυχία και καταστροφή, που έχει απλωθεί πάνω από την Ελλάδα.
Ακόμα, όμως και έτσι όπως τίθεται το ζήτημα, τρία χρόνια μετά τον μνημονιακό «Αρμαγεδδώνα» τίθεται πλέον εν αμφιβόλω και αυτή η έννοια της «αντοχής», αφού το εύρος των προβλημάτων ως προς την κοινωνική κατάσταση, την οικονομία και την πολιτική, ξεπερνά κάθε όριο και δημιουργεί απειλητικές συνθήκες ανθρωπιστικού «ολοκαυτώματος».
Το 2013, αναμφισβήτητα, θα αποτελέσει «σημείο καμπής» για τις αντοχές της κοινωνίας. Εάν, δηλαδή, θα είναι η τέταρτη μνημονιακή χρονιά κοινωνικής «αντοχής» ή θα αποτελέσει την «θρυαλλίδα» ανεξέλεγκτων κοινωνικών «εκρήξεων» των πληττομένων κοινωνικών στρωμάτων, που συνεχώς διευρύνονται και εκτείνονται στα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία έχουν υποστεί ανελέητη επίθεση στην αγοραστική τους δύναμη, αλλά και στα στοιχειώδη ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα. Γιατί, η σκληρή νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης, που επιβλήθηκε από την «θλιβερή» Ευρωπαϊκή ηγεσία και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με «εργαλείο» το υποταγμένο ντόπιο πολιτικό προσωπικό και την ντόπια μεταπρατική οικονομική ολιγαρχία, για να περισώσουν τα δικά τους προνόμια, επέφερε συντριπτικό πλήγμα στην ζωή και τις ελπίδες της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού, με εξαίρεση το «ιδιοτελές τμήμα», που συναπαρτίζεται από την παρασιτική οικονομική ολιγαρχία, την πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, που αποτελεί πλέον «σάρκα» αυτής και διάφορα παρασιτικά στρώματα, τα συμφέροντα των οποίων προωθούνται από την αδιέξοδη και καταστροφική μνημονιακή πολιτική.
Ως προς το υποταγμένο και τρομώδες πολιτικό προσωπικό, αποτελεί κόλαφο η πρόσφατη απάντηση του Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Όλι Ρεν προς τον ευρωβουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Νίκο Χουντή, σύμφωνα με την οποία, η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, η οποία, υποτίθεται, θα έκανε και επαναδιαπραγμάτευση της προηγούμενης καταστροφικής μνημονιακής διετίας (!!!), έκανε μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, απ’ ό,τι η ίδια η Τρόϊκα είχε προβλέψει στον προϋπολογισμό του 2012 !!!
Είναι προφανές, ότι η υποταγή στα κελεύσματα ή, ακόμα χειρότερα, στις πιθανολογούμενες προθέσεις των δανειστών, αγγίζει τα όρια της υστερίας και η μετατροπή των κυβερνήσεων της Ελλάδος σε «βασιλικότερους του βασιλέως», την ώρα, που η κοινωνική συνοχή της Χώρας βρίσκεται στα όρια του «βαράθρου», αποτελεί προσπάθεια «δελεασμού» των δανειστών, προκειμένου να αποφευχθεί ο στοιχειώδης έλεγχος στον συνεχιζόμενο κλεπτοκρατισμό, από το ευνοούμενο παρασιτικό «ιδιοτελές τμήμα» της Ελληνικής κοινωνίας. Η «λίστα Λαγκάρντ» αποτελεί ένα μικρό δείγμα στο διαρκές εθνικό έγκλημα της κλεπτοκρατίας και ατιμωρησίας στην Ελλάδα, καθ’ όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Αυτή, όμως, η εγκληματική, πλέον, πολιτική μετατρέπει το 2013 σε χρονιά «αντοχής» του πολιτικού συστήματος και, συνολικά, του πολιτικού εποικοδομήματος, το οποίο «ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί», αφού η Ελλάδα, από ανεξάρτητη Χώρα, κινείται στις προδιαγραφές μιας σύγχρονης «αποικίας χρέους», απροετοίμαστη πολιτικά, οικονομικά και τεχνολογικά, μπροστά στις σημερινές κρίσιμες συγκυρίες και μεγάλες αλλαγές, που επέρχονται στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά και στις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, με άμεσες «αναταράξεις» και επιρροές στα μείζονα εθνικά θέματα.
(papasimos.wordpress.com) Αθήνα, 4.1.2013