Tον μεγαλέμπορο όπλων Φουάντ αλ Ζαγιάτ που έκανε ότι μπορούσε για να μην τον συναντήσει η ελληνική Δικαιοσύνη εντόπισε η Γιάννα Παπαδάκου για λογαριασμό του ΒΗΜΑτος της Κυριακής. Ο
μερακλής Φουάντ που λάδωσε μεγάλο μέρος του εγχώριου πολιτικού
συστήματος ήταν η αφορμή να κλείσει άρον-άρον ο Τραγάκης της ....σχετική Εξεταστική Επιτροπή. Ο Φουάντ απεκάλυψε στην Γιάννα Παπαδάκου ότι ποτέ δεν τον κάλεσε να καταθέσει η ελληνική Δικαιοσύνη δια μέσω της νόμιμης οδού.
-Εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης σε βάρος μου δίχως να έχει προηγηθεί καμία κλήση μου για κατάθεση. Δεν προτίθεμαι να έλθω κάτω από αυτές τις συνθήκες...
Στην περίφημη εκείνη Εξεταστική υπό τον απερίγραπτο Τραγάκη συνήγοροι των υπουργών Άμυνας Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου ήταν οι Βενιζέλος-Λοβέρδος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του "Κουρδιστού Πορτοκαλιού" μεγάλης κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα έχει στη διάθεσή της όλα τα ντοκουμέντα της μίζας. Η δημοσίεσή τους αναμένεται να προκαλέσει τεκτονικό σεισμό στην χώρα των διεφθαρμένων εξουσιαστών.
Ο ΧΑΡΗΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΧΟΝΤΡΟ"
Ο έμπειρος δημοσιογράφος Χάρης Μπότσαρης στην ιστοσελίδα Μέσες Άκρες παρουσιάζει τον φάκελο "Φουάντ αλ Ζαγιάτ">
(*Προς Πρόεδρο Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής (κ. Ι. Τραγάκη) για τα εξοπλιστικά (Οδός Συγκάλυψης, ενταύθα):
«…ο Φουάντ αλ Ζαγιάτ είναι ένας τύπος που περιφέρεται ανά τον κόσμο και αλλού κάνει τον έμπορο όπλων και αλλού κάνει οτιδήποτε άλλο…αναξιόπιστο πρόσωπα για να αναλάβει τα αντισταθμιστικά, δηλαδή ένα πρόγραμμα 862 εκατ. δολαρίων…είχε τρεις εταιρείες Drumillan…τον αναζητήσαμε σ’ όλο τον κόσμο και εστάθη αδύνατον να τον βρούμε…».
Τα θυμάσαι Πρόεδρε αυτά τα λόγια σου;
Τι ήταν ο «Χοντρός» και δεν τον βρίσκατε, το «Θείο Τραγί»;
Καλά, ο «Χοντρός» δεν… βρέθηκε, με τον άλλο τον (Καντα)δόρο που είναι ντόπιο φρούτο στα πόσα το έκαιγε το…απορρυπαντικό της Επιτροπής Γιάννη μου;)
ΤΟ «ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ» ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΖΕΣ ΤΟΥ «ΜΠΑΝΤΑΡ-ΜΠΟΥΣ»
η συγκάλυψη του σκανδάλου στη Βρετανία όπως έγινε και στην Ελλάδα με τα εξοπλιστικά και η ανεπάρκεια της Εξεταστικής Επιτροπής να εντοπίσει τον διάσημο Φουάντ αλ Ζαγιάτ που δίνει συνεντεύξεις και ζει σε χλιδή στη Λευκωσία
Συγκλονίζει τη Βρετανία το σκάνδαλο διαρκείας με τις δωροδοκίες της ΒΑΕ Systems (British Aerospace) και τις μίζες που πληρώθηκαν για πωλήσεις εξοπλιστικών, μια υπόθεση που σημαδεύει την έξοδο του Τόνυ Μπλερ από την πολιτική καθώς ο Βρετανός πρωθυπουργός είχε μπλοκάρει τις έρευνες επικαλούμενος εθνικούς λόγους και απειλή στις σχέσεις Βρετανίας-Σ. Αραβίας.
Πρόκειται για σειρά συμβάσεων που είναι γνωστές ως “Al-Yamamah” («Το Περιστέρι») αρχικού ύψους 86 δις. δολαρίων που είχαν συμφωνηθεί επί κυβέρνησης Θάτσερ στη δεκαετία ’80 και είχαν υπογραφεί ανάμεσα στις κυβερνήσεις Βρετανίας και Σ. Αραβίας.
Με την “Al-Yamamah” η ΒΑΕ θα παρέδιδε στη Σ. Αραβία μαχητικά αεροσκάφη, όπλα και ανταλλακτικά και σε αντάλλαγμα το Ριάντ θα προμήθευε τη Βρετανία με ποσότητες πετρελαίου (600.000 βαρέλια την ημέρα).
Οι πρώτες πωλήσεις (μαχητικά αεροσκάφη Tornado/Hawk/Pilatus) έγιναν τον Σεπτέμβριο 1985 και στο πλαίσιο της ίδιας συμφωνίας υπεγράφη πρόσφατα (Αύγουστος 2006) σύμβαση 20 δις. δολαρίων για πωλήσεις 72 εξελιγμένων μαχητικών Eurofighter Typhoon, (η “Al-Yamamah” είναι η μεγαλύτερη συμφωνία εξοπλιστικών στην ιστορία της Βρετανίας).
Επί εικοσαετία και πλέον υπήρξαν στα ΜΜΕ αρκετές κατηγορίες για δωροδοκίες και μίζες στο πλαίσιο της συμφωνίας “Al-Yamamah” που δόθηκαν σε μέλη της Βασιλικής Οικογένειας της Σ. Αραβίας και σε κυβερνητικούς παράγοντες, μερικές από τις κατηγορίες αφορούσαν τον Μαρκ Θάτσερ (υιός της Μάργκαρετ Θάτσερ) που είχε ανάμιξη στις πωλήσεις (ο Λόρδος Τσαρλς Πάουελ που υπήρξε ιδιαίτερος γραμματέας της πρωθυπουργού Θάτσερ έγινε αργότερα σύμβουλος του προέδρου της ΒΑΕ).
Το Βρετανικό National Audit Office (NAO) ερεύνησε τις συμβάσεις αλλά τα πορίσματα χαρακτηρίστηκαν απόρρητα και δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ.
Τον Σεπτέμβριο 2003 και μετά από άλλα δημοσιεύματα διενεργήθηκαν νέες έρευνες από το Serious Fraud Office (SFO) και τα αποτελέσματα μπλοκαρίστηκαν από την κυβέρνηση Μπλερ.
Η ΒΑΕ αρνήθηκε κάθε ανάμιξη σε δωροδοκίες και παράνομες προμήθειες (μίζες) υποστηρίζοντας ότι έδρασε πάντα έχοντας τη σύμφωνη γνώμη της Βρετανικής κυβέρνησης και το Ριάντ απείλησε ότι θα στρέψει τις συμβάσεις εξοπλιστικών προς τη Γαλλία σε περίπτωση που δεν σταματούσαν οι έρευνες του SFO.
Το Γραφείο του Τόνυ Μπλερ ανακοίνωσε ότι «οι σχέσεις με τη Σ. Αραβία είναι ζωτικές για τη χώρα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και στη διαδικασία για την ειρήνευση στη Μ. Ανατολή» και συμπλήρωσε ότι «τα στρατηγικά συμφέροντα προηγούνται».
Η υπόθεση “Al-Yamamah” (Πετρέλαιο για Όπλα) επανήλθε στο προσκήνιο με πάταγο μετά από τα δημοσιεύματα που έγιναν στο BBC και στον “The Guardian” πριν από μερικές μέρες και το κρίσιμο ερώτημα για την υπόθεση είναι το «ποιος ήξερε και τι».
Σύμφωνα με τις νέες αποκαλύψεις η Βρετανική κυβέρνηση και η ΒΑΕ έδρασαν σαν κανάλι μεταφοράς για πληρωμές προμηθειών (μίζες) ύψους πάνω από 2 δισ. δολάρια στον Πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν (Bandar bin Sultan), πρώην πρέσβη της Σ. Αραβίας στις ΗΠΑ.
Οι μίζες καταβάλλονταν με μετρητά κάθε 3 μήνες επί 10 χρόνια και περισσότερο από μυστικό λογαριασμό της Bank of England στον οποίο είχαν πρόσβαση Βρετανικά υπουργεία (και το υπουργείο Άμυνας) και τα χρήματα μεταφέρονταν σε λογαριασμούς του Μπαντάρ στη Riggs Bank στην Ουάσιγκτον ( Τράπεζα συνεργαζόμενη με τη CIA, είχε τις καταθέσεις του δικτάτορα Πινοσέτ καθώς και άλλων δικτατόρων της Λ. Αμερικής).
Ο Μπαντάρ ήταν πρέσβης της Σ. Αραβίας στην Ουάσιγκτον από το 1983 έως το 2005 και στη συνέχεια τοποθετήθηκε από τον βασιλιά Αμπντουλάχ μπιν Αμπντούλ Αζίζ στη θέση του γενικού γραμματέα του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας.
Σύζυγός του είναι η πριγκίπισσα Χάϊφα κόρη του παλαιού βασιλιά Φαϊζάλ και ο Μπαντάρ έχει εκπαιδευτεί στη Βρετανική Αεροπορία.
Διατηρούσε από χρόνια στενότατες σχέσεις με τον πατέρα Μπους και τον σημερινό Πρόεδρο των ΗΠΑ, όπως και με τον Αντιπρόεδρο Ντικ Τσένυ (ο Μπαντάρ είχε κανονίσει εκείνη την παράξενη πτήση των Σαουδαράβων και των συγγενών του Λάντεν αμέσως μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου όταν είχαν καθηλωθεί όλα τα αεροπλάνα απ’ άκρου σ’ άκρο στις ΗΠΑ).
Εξαιτίας των σχέσεων αυτών με την οικογένεια Μπους ( ο Μάϊκλ Μουρ είχε εκτενή αναφορά στον Μπαντάρ στο “Fahrenheit 9/11”) του είχε δοθεί το παρατσούκλι «Μπαντάρ-Μπους» και ο δημοσιογράφος Μπομπ Γούντγουορντ έγραψε στο βιβλίο του (“Plan of Attack”) ότι ο Σαουδάραβας πρέσβης είχε ενημερωθεί για την εισβολή στο Ιράκ πριν από τον υπουργό Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ.
Ο πατέρας του Μπαντάρ είναι ο Πρίγκιπας του Θρόνου (διάδοχος) Σουλτάν μπιν Αμπντούλ Αζίζ (Sultan bin Abdul-Aziz) και υπουργός Άμυνας της Σ. Αραβίας.
Πατέρας και γιος χειρίστηκαν τις συμβάσεις της συμφωνίας “Al Yamamah” για τις οποίες πληρώθηκαν (σύμφωνα με τις αποκαλύψεις των Βρετανικών ΜΜΕ οι μίζες στην Riggs Bank της Ουάσιγκτον (έχουν αναφερθεί και ποσά για την κάλυψη των εξόδων του ιδιωτικού Airbus του Πρίγκιπα.
Μετά την αποχώρηση του Μπαντάρ από τις ΗΠΑ (ο ισχυρισμός ήταν ο γνωστός: «για να περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου»), ορίστηκε πρέσβης ο αμφιλεγόμενος (και για τις σχέσεις του με την οικογένεια Λάντεν) Τουρκί αλ Φαϊζάλ (Turki al-Faisal) των Σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών, που αποχώρησε αιφνιδίως τον Δεκέμβρη 2006.
Ο Μπαντάρ συνέχισε με άκρα μυστικότητα τα ταξίδια του στις ΗΠΑ (διατηρεί πολυτελέστατο σπίτι στο Άσπεν αλλά διαθέτει και πύργο στη Βρετανία), με προσγειώσεις στο αεροδρόμιο Άντριους και συναντήσεις κορυφαίου επιπέδου στο Καμπ Ντέϊβιντ.
Η Riggs Bank ανήκει στην οικογένεια Albritton (από τον Μάιο 2005 έχει συγχωνευθεί με την PNC Bank) και έχει ερευνηθεί από τις Αμερικανικές Αρχές σε σχέση με τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου (χρήματα προς δύο από τους αεροπειρατές μεταβιβάστηκαν σε λογαριασμούς της Riggs Bank προερχόμενα από την Πριγκίπισσα Χάϊφα, σύζυγο του Μπαντάρ!).
Στην Riggs Bank έχουν επιβληθεί πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων για παραβίαση των νόμων περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και κανένα μέλος της οικογένειας Albritton δεν είναι πλέον στο Δ. Σ. της PNC Bank (ανώτατο στέλεχος της Riggs Bank ήταν ο θείος του Αμερικανού Προέδρου, ο Τζόναθαν Μπους).
Ο πατέρας Μπους βρέθηκε ξανά για διακοπές στην Ελλάδα ξοδεύοντας τα πλούτη που αποκόμισε από τις μπίζνες των εξοπλιστικών με το Carlyle Group (για το ίδιο «μαγαζί» προορίζεται και ο Τόνυ Μπλερ) και ταξίδεψε στα νησιά με υπερπολυτελή ιδιωτικά σκάφη (Λάτσης).
Στρατιές σωματοφυλάκων αλλά και ανδρών των ελληνικών ειδικών δυνάμεων φρουρούν τον «συμπαθή γέροντα» που δηλώνει ευτυχής που απολαμβάνει τις ομορφιές της χώρας μας και στο μεταξύ οι μίζες πέφτουν βροχή από τις μπίζνες των πολιτικών σ’ όλο τον κόσμο.
Τα έργα και οι ημέρες της Εξεταστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου που διερευνούσε τα σκάνδαλα με τις συμβάσεις των εξοπλιστικών έχουν ξεχαστεί από καιρό και οι υποθέσεις αραχνιάζουν σε ανακριτικά γραφεία της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
Η Επιτροπή δεν κάλεσε για ανεξήγητους λόγους τον άνθρωπο που υπέγραψε τις επιταγές εκατομμυρίων δολαρίων και δεν μπόρεσε να ανοίξει λογαριασμούς στην Ελβετία ώστε να διαπιστωθεί η διαδρομή της παράνομης προμήθειας και της μίζας που άρπαξαν κάποιοι.
Δεν μπόρεσε ούτε καν να εντοπίσει τον Φουάντ αλ Ζαγιάτ (Fouad al Zayat), το αφεντικό της περιβόητης εταιρίας Ντρουμίλαν παρά τις… «εξαντλητικές προσπάθειες που κατεβλήθησαν», όπως είπαν.
Η Αμερικανική Δικαιοσύνη εντόπισε τον Φουάντ αλ Ζαγιάτ σε χρόνο μηδέν (Ιανουάριος 2007) ερευνώντας τις μίζες του Γερουσιαστή Ρόμπερτ Νέϊ (ο πρώην Γερουσιαστής από το Οχάϊο με την Ελληνίδα σύζυγο και το σπίτι στη Θεσσαλονίκη εκτίει ποινή 30 μηνών στις φυλακές Morgantown φορώντας στη ριγέ στολή του τον αριθμό 28882-016) και τον εντόπισαν αμέσως τα Καζίνο του Λονδίνου (Μάρτιος 2007) που διεκδικούσαν αποζημιώσεις για ακάλυπτες επιταγές.
Πρόσφατα, τον εντόπισαν με χαρακτηριστική ευκολία και οι «τριτοκοσμικές» Ιρανικές Αρχές (Μάιος 2007) κατηγορώντας τον για αθέτηση συμφωνίας σε αγορά αεροπλάνου και τον οδήγησαν σε δίκη στο Λονδίνο (δικηγόροι του αλ Ζαγιάτ είναι οι γνωστοί David Quastel και Jason McCue ).
Ο 65χρονος Φουάντ αλ Ζαγιάτ από τη Συρία που είναι γνωστός και ως “The Fat Man” («Ο Χοντρός»), ζει εδώ και 35 χρόνια στη Λευκωσία με τη Λιβανέζα σύζυγό του Michelle και τα τρία τους παιδιά (η κόρη του Sara Fouad διευθύνει τις μπίζνες του «Χοντρού» στην Κύπρο) και είναι εξέχον μέλος της Συριακής Κοινότητας που ίδρυσε στη Λευκωσία ο ίδιος.
Το πολυτελές σπίτι του που καταλαμβάνει με τον κήπο ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, βρίσκεται σε πανάκριβο προάστιο στα περίχωρα της Κυπριακής πρωτεύουσας, και διαθέτει πισίνα, γαλλικά έπιπλα και περσικά χαλιά.
Τρεις μεγάλες δορυφορικές κεραίες δεσπόζουν στις ταράτσες και στο γκαράζ βρίσκονται αρκετές BMW και Mercedes.
Ο «Χοντρός» είναι πασίγνωστος στην Κύπρο (δεν υπάρχει αστυνομικός που δεν γνωρίζει τη διεύθυνσή του) και εκτός από ένα απίστευτο αριθμό εταιρειών (κατασκευές, αεροπορία, πετρέλαια, επενδύσεις και όπλα), είναι σύμβουλος της Samata Enterprises στη Λευκωσία.
Όπως είναι φυσικό, αρνείται πεισματικά ότι είναι έμπορος όπλων και δηλώνει ότι ποτέ δεν πούλησε ή αγόρασε όπλα στη ζωή του.
«Με ζηλεύουν επειδή έχω λεφτά», λέει και ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει να ξεχωρίσει ένα πιστόλι από ένα…άρμα μάχης!
Παρά την εξαιρετικά αισθητή παρουσία του Φουάντ αλ Ζαγιάτ στην Κύπρο ο Πρόεδρος και τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν μπόρεσαν να τον βρουν ώστε να τον καλέσουν για κατάθεση σχετικά με τις μίζες των συστημάτων TOR M1 και τον ρόλο της εταιρείας Ντρουμίλαν στο σκάνδαλο.
Η συγκάλυψη είναι το αγαπημένο σπορ των πολιτικών διεθνώς όταν πρόκειται για μίζες και μαύρο βρώμικο χρήμα, ενώ ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός τους αφού οι ψηφοφόροι ξεχνούν σχετικά εύκολα τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις για «κάποιο μαχαίρι που θα φθάσει μέχρι το κόκκαλο»!
Στη Βρετανία ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή να σταματήσει η διερεύνηση της υπόθεσης “Al Yamamah” για να μην εκτεθεί η Βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας και για να μην αποδοθούν ευθύνες σε Βρετανούς πολιτικούς για παράνομες προμήθειες και μίζες.
Πολιτική δικαιολογία για τη συγκάλυψη ήταν το υπέρτατο «εθνικό συμφέρον» σε συνδυασμό με τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», την «ειρήνη στη Μ. Ανατολή» και φυσικά τις χιλιάδες «θέσεις εργασίας» στην πολεμική βιομηχανία που δεν έπρεπε τεθούν σε κίνδυνο.
Στην Ελλάδα τα πράγματα «διευθύνονται» με διαφορετικό τρόπο και κανείς δεν αναλαμβάνει την πατρότητα της εντολής για τη συγκάλυψη.
Οι υποθέσεις οδηγούνται σε «Επιτροπές Διερεύνησης» που δεν καταλήγουν πουθενά και στη Δικαιοσύνη όπου «σέρνονται» για χρόνια μέχρι να ξεχαστούν.
Στο μεταξύ, οι μίζες πέφτουν σύννεφο (όπως αποδείχθηκε και στην υπόθεση των εξοπλιστικών, των ομολόγων κ.α.) και το «μάρμαρο» καλείται να πληρώσει στο τέλος ο Έλληνας φορολογούμενος.
Ο εντοπισμός του Φουάντ αλ Ζαγιάτ και η κλήση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ήταν μια εύκολη υπόθεση, αφού οι πάντες γνωρίζουν που βρίσκεται και πως δρα.
Η απόφαση για τη μη εμφάνισή του και για την συγκάλυψη της υπόθεσης ήταν πολιτική και η εντολή δόθηκε άνωθεν!
ΒΙΚΤΟΡ ΜΠΟΥΤ- ΦΟΥΑΝΤ ΑΛ ΖΑΓΙΑΤ
Οι αρχές της Ταϊλάνδης συνέλαβαν τον Μάρτιο 2008 τον πιο διάσημο έμπορο όπλων της εποχής μας, τον άνθρωπο για τον οποίο γράφτηκαν βιβλία, άπειρες αναφορές και άρθρα και γυρίστηκε το φιλμ “Lord of War” με τον Νίκολας Κέϊτζ (2005)
Εκτός του διαβατηρίου ο Βίκτορ Μπουτ συνδέεται με την Ελλάδα από επιχείρηση μεταφοράς φορτίου όπλων με ελληνικό πλοίο από Ουκρανία προς Ουγκάντα μέσω Τανζανίας και παράλληλα είχε στενή συνεργασία με τον επίσης «επιχειρηματία» Φουάντ Αλ Ζαγιάτ.
Ο Αλ Ζαγιάτ είχε ανάμιξη στις μίζες που δόθηκαν για τους πυραύλους TOR-M1 μέσω της κυπριακής Drumilan International όμως η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής δεν τον κλήτευσε επειδή, όπως υποστηρίχθηκε, δεν μπόρεσε να τον…εντοπίσει!
Ο Συριακής καταγωγής Αλ Ζαγιάτ διαμένει μόνιμα σε γνωστή διεύθυνση της Λευκωσίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υπόθεση του πρώην μέλους του Κογκρέσσου Ρόμπερτ Νέϊ που έξέτισε ποινή φυλάκισης για δωροδοκία από σύμβαση πώλησης αεροπλάνων και ανταλλακτικών στο Ιράν.
Ο πάμπλουτος από εξοπλιστικές συμβάσεις Αλ Ζαγιάτ και διάσημος παίκτης των καζίνο με το παρατσούκλι «Χοντρός », είναι ιδιοκτήτης αεροπορικών εταιρειών όπως η κυπριακή FAZ Aviation (πρώην FN Aviation).
Έχει αναφερθεί ότι η αεροπορική εταιρεία του Αλ Ζαγιάτ Aqua Transit μοιραζόταν στο Κιργιστάν το ίδιο υπόστεγο με εταιρεία του Μπουτ και επίσης η εταιρεία του Samaya Investments είχε έδρα στο ίδιο κτίριο με εταιρείες που ελέγχει ο Μπουτ στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν.
Ο Φουάντ Αλ Ζαγιάτ που έχει την κυπριακή υπηκοότητα αρνείται ότι είναι έμπορος όπλων, υποστηρίζει ότι εκπροσωπεί την Boeing στη Μ. Ανατολή, είναι επίσης «προστατευμένος» από την αμερικανική δικαιοσύνη και όταν η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής προσπάθησε να ανοίξει ελβετικούς λογαριασμούς για τις μίζες των TOR-M1 συνάντησε εμπόδια από τις νομικές παρεμβάσεις των «αγνώστων» της Drumilan.
ΟΙ ΜΙΖΕΣ ΤΟΥ ΑΚΗ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ
Έρευνες και στην Κύπρο για το μαύρο χρήμα του Άκη Τσοχατζόπουλου, γράφει ο «Φιλελεύθερος» της Κύπρου και ειδικά αναφέρει:
«Ένας λαβύρινθος διακίνησης χρημάτων, που ξεκινά και τελειώνει στην Κύπρο, είναι στο μικροσκόπιο των ελληνικών Αρχών που ερευνούν την υπόθεση του πρώην πανίσχυρου υπουργού όλων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, Άκη Τσοχατζόπουλου…
…Η Κύπρος εμπλέκεται στην υπόθεση αφού όπου αναφέρεται ο όρος «off shore», υπάρχουν πληροφορίες που παραπέμπουν στην Κύπρο. Η βασική εταιρεία, στην οποία φέρεται να ανήκουν τα περισσότερα ακίνητα του κ. Τσοχατζόπουλου είναι η Torcaso, η οποία ιδρύθηκε το 1999 στην Κύπρο. Η εταιρεία προχώρησε το 1999 στην αγορά των τριών ακινήτων στην Αθήνα, τα οποία μάλιστα αποτέλεσαν το «Δούρειο Ίππο» για τις «ιερές» αγοραπωλησίες με το Βατοπέδι…».
Στο Πόρισμα των ελληνικών εισαγγελικών αρχών (εισαγγελείς Ευγενία Κυβέλου και Ελένη Σίσκου) βάσει του οποίου συνελήφθη ο Άκης Τσοχατζόπουλος και κρατείται, αναφέρονται επί λέξει και τα εξής σημεία:
«…ποσά 16.202.000 ελβετικών φράγκων και 1.748.000 δολαρίων ΗΠΑ, την παράνομη αμοιβή από τις συμβάσεις προμήθειας των οπλικών συστημάτων TOR M-1 που έλαβε ο πρώην υπουργός από τον AL ZAYAT FOUAD, μέσω της διαδρομής που αναφέρεται παραπάνω… εκδόθηκαν σε διαταγή της ως άνω υπεράκτιας εταιρείας, βάσει αντίστοιχων εντολών πληρωμής του AL ZAYAT FOUAD προς την τράπεζα Credit Agricole Indosuez (Suisse) S.A. (υποκατάστημα Γενεύης)… την παράνομη αμοιβή από τις συμβάσεις των TOR M-1, που έλαβε ο πρώην υπουργός από τον AL ZAYAT FOUAD…»
Γράφαμε (πριν από χρόνια):
«Τα έργα και οι ημέρες της Εξεταστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου που διερευνούσε τα σκάνδαλα με τις συμβάσεις των εξοπλιστικών έχουν ξεχαστεί από καιρό και οι υποθέσεις αραχνιάζουν σε ανακριτικά γραφεία της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
Η Επιτροπή δεν κάλεσε για ανεξήγητους λόγους τον άνθρωπο που υπέγραψε τις επιταγές εκατομμυρίων δολαρίων και δεν μπόρεσε να ανοίξει λογαριασμούς στην Ελβετία ώστε να διαπιστωθεί η διαδρομή της παράνομης προμήθειας και της μίζας που άρπαξαν κάποιοι.
Δεν μπόρεσε ούτε καν να εντοπίσει τον Φουάντ αλ Ζαγιάτ (Fouad al Zayat), το αφεντικό της περιβόητης εταιρίας Ντρουμίλαν παρά τις… «εξαντλητικές προσπάθειες που κατεβλήθησαν», όπως είπαν.
Η Αμερικανική Δικαιοσύνη εντόπισε τον Φουάντ αλ Ζαγιάτ σε χρόνο μηδέν (Ιανουάριος 2007) ερευνώντας τις μίζες του Γερουσιαστή Ρόμπερτ Νέϊ (ο πρώην Γερουσιαστής από το Οχάϊο με την Ελληνίδα σύζυγο και το σπίτι στη Θεσσαλονίκη εκτίει ποινή 30 μηνών στις φυλακές Morgantown φορώντας στη ριγέ στολή του τον αριθμό 28882-016) και τον εντόπισαν αμέσως τα Καζίνο του Λονδίνου (Μάρτιος 2007) που διεκδικούσαν αποζημιώσεις για ακάλυπτες επιταγές.
Πρόσφατα, τον εντόπισαν με χαρακτηριστική ευκολία και οι «τριτοκοσμικές» Ιρανικές Αρχές (Μάιος 2007) κατηγορώντας τον για αθέτηση συμφωνίας σε αγορά αεροπλάνου και τον οδήγησαν σε δίκη στο Λονδίνο (δικηγόροι του αλ Ζαγιάτ είναι οι γνωστοί David Quastel και Jason McCue ).
Ο 65χρονος Φουάντ αλ Ζαγιάτ από τη Συρία που είναι γνωστός και ως “The Fat Man” («Ο Χοντρός»), ζει εδώ και 35 χρόνια στη Λευκωσία με τη Λιβανέζα σύζυγό του Michelle και τα τρία τους παιδιά (η κόρη του Sara Fouad διευθύνει τις μπίζνες του «Χοντρού» στην Κύπρο) και είναι εξέχον μέλος της Συριακής Κοινότητας που ίδρυσε στη Λευκωσία ο ίδιος.
Το πολυτελές σπίτι του που καταλαμβάνει με τον κήπο ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, βρίσκεται σε πανάκριβο προάστιο στα περίχωρα της Κυπριακής πρωτεύουσας, και διαθέτει πισίνα, γαλλικά έπιπλα και περσικά χαλιά.
Τρεις μεγάλες δορυφορικές κεραίες δεσπόζουν στις ταράτσες και στο γκαράζ βρίσκονται αρκετές BMW και Mercedes.
Ο «Χοντρός» είναι πασίγνωστος στην Κύπρο (δεν υπάρχει αστυνομικός που δεν γνωρίζει τη διεύθυνσή του) και εκτός από ένα απίστευτο αριθμό εταιρειών (κατασκευές, αεροπορία, πετρέλαια, επενδύσεις και όπλα), είναι σύμβουλος της Samata Enterprises στη Λευκωσία.
Όπως είναι φυσικό, αρνείται πεισματικά ότι είναι έμπορος όπλων και δηλώνει ότι ποτέ δεν πούλησε ή αγόρασε όπλα στη ζωή του.
«Με ζηλεύουν επειδή έχω λεφτά», λέει και ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει να ξεχωρίσει ένα πιστόλι από ένα…άρμα μάχης!
Παρά την εξαιρετικά αισθητή παρουσία του Φουάντ αλ Ζαγιάτ στην Κύπρο ο Πρόεδρος και τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν μπόρεσαν να τον βρουν ώστε να τον καλέσουν για κατάθεση σχετικά με τις μίζες των συστημάτων TOR M1 και τον ρόλο της εταιρείας Ντρουμίλαν στο σκάνδαλο.
Η συγκάλυψη είναι το αγαπημένο σπορ των πολιτικών διεθνώς όταν πρόκειται για μίζες και μαύρο βρώμικο χρήμα, ενώ ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός τους αφού οι ψηφοφόροι ξεχνούν σχετικά εύκολα τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις για «κάποιο μαχαίρι που θα φθάσει μέχρι το κόκκαλο»!
Στην Ελλάδα τα πράγματα «διευθύνονται» με διαφορετικό τρόπο και κανείς δεν αναλαμβάνει την πατρότητα της εντολής για τη συγκάλυψη.
Οι υποθέσεις οδηγούνται σε «Επιτροπές Διερεύνησης» που δεν καταλήγουν πουθενά και στη Δικαιοσύνη όπου «σέρνονται» για χρόνια μέχρι να ξεχαστούν.
Στο μεταξύ, οι μίζες πέφτουν σύννεφο (όπως αποδείχθηκε και στην υπόθεση των εξοπλιστικών, των ομολόγων κ.α.) και το «μάρμαρο» καλείται να πληρώσει στο τέλος ο Έλληνας φορολογούμενος.
Ο εντοπισμός του Φουάντ αλ Ζαγιάτ και η κλήση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ήταν μια εύκολη υπόθεση, αφού οι πάντες γνωρίζουν που βρίσκεται και πως δρα.
Η απόφαση για τη μη εμφάνισή του και για την συγκάλυψη της υπόθεσης ήταν πολιτική και η εντολή δόθηκε άνωθεν!»
Λίγες μέρες πριν καταδικάστηκε στις ΗΠΑ ο επί χρόνια καταζητούμενος Βίκτορ Μπουτ («έμπορος του θανάτου») για εμπόριο όπλων προς τους αντάρτες του FARC (ο Μπουτ συνελήφθη στην Ταϋλάνδη τον Μάρτιο 2008 και εκδόθηκε στις ΗΠΑ).
Εμείς γράφαμε (πριν χρόνια):
Ο Βίκτορ Μπουτ ταξίδευε ελεύθερα διαθέτοντας άπειρα ταξιδιωτικά έγγραφα, είχε γραφεία σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσσες και στη Ν. Υόρκη ενώ ήταν κάτοχος και ελληνικού διαβατηρίου που είχε εκδοθεί από το Προξενείο της Μόσχας.
Εκτός του διαβατηρίου ο Βίκτορ Μπουτ συνδέεται με την Ελλάδα από επιχείρηση μεταφοράς φορτίου όπλων με ελληνικό πλοίο από Ουκρανία προς Ουγκάντα μέσω Τανζανίας και παράλληλα είχε στενή συνεργασία με τον επίσης «επιχειρηματία» Φουάντ Αλ Ζαγιάτ.
Ο πάμπλουτος από εξοπλιστικές συμβάσεις Αλ Ζαγιάτ και διάσημος παίκτης των καζίνο με το παρατσούκλι «Χοντρός », είναι ιδιοκτήτης αεροπορικών εταιρειών όπως η κυπριακή FAZ Aviation (πρώην FN Aviation).
Έχει αναφερθεί ότι η αεροπορική εταιρεία του Αλ Ζαγιάτ Aqua Transit μοιραζόταν στο Κιργιστάν το ίδιο υπόστεγο με εταιρεία του Μπουτ και επίσης η εταιρεία του Samaya Investments είχε έδρα στο ίδιο κτίριο με εταιρείες που ελέγχει ο Μπουτ στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν.
Ο Φουάντ Αλ Ζαγιάτ που έχει την κυπριακή υπηκοότητα αρνείται ότι είναι έμπορος όπλων, υποστηρίζει ότι εκπροσωπεί την Boeing στη Μ. Ανατολή, είναι επίσης «προστατευμένος» από την αμερικανική δικαιοσύνη και όταν η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής προσπάθησε να ανοίξει ελβετικούς λογαριασμούς για τις μίζες των TOR-M1 συνάντησε εμπόδια από τις νομικές παρεμβάσεις των «αγνώστων» της Drumilan».
ΕΠΟΜΕΝΩΣ: Αν οι κυπριακές αρχές ερευνούν το μαύρο χρήμα του Άκη Τσοχατζόπουλου και στην Κύπρο («Φ»), τότε μπορούν να αρχίσουν από τις υπεράκτιες εταιρείες με έδρα την Κύπρο (αναφέρονται στο Πόρισμα των εισαγγελέων) και φυσικά οφείλουν να ανακρίνουν τον ΦΟΥΑΝΤ ΑΛ ΖΑΓΙΑΤ που τον γνωρίζουν πολύ καλά.
Τα παιχνίδια που παίχτηκαν με τα εξοπλιστικά και τις μίζες τα πλήρωσε ΑΚΡΙΒΑ και η Κύπρος (S-300) και άλλωστε οι αμαρτωλοί TOR M-1 κατέληξαν στην Κύπρο!
Εκτός και αν «κάποιοι» εκεί δεν επιθυμούν να ερευνήσουν το θέμα επειδή ζεματάει και μπορεί να αγγίξει «νεκρούς και ζωντανούς»…
ΥΓ: Όπως είναι γνωστό τα αντιεροπορικά TOR M1 παραδόθηκαν στην Κύπρο μετά την «απόσυρση» των πυραύλων S-300. Σήμερα αποκαλύπτουμε ότι είχαμε παραδώσει στην Εξεταστική Επιτροπή της ελληνικής Βουλής και τον αριθμό της σχετικής επιταγής των 25.081.717 δολαρίων για τον εντοπισμό της μίζας (το ανέφερε και ο Πρόεδρος της Εξεταστικής Γ. Τραγάκης σε συνέντευξή του στις 12 Απριλίου 2012) και έτσι ξεκίνησε το «ξήλωμα του πουλόβερ» που έφτασε μέχρι τη σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το σημαντικό αυτό στοιχείο είχε «αμφισβητήσει» τότε ο Ανδρ. Λοβέρδος (μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής από το ΠΑΣΟΚ) ισχυριζόμενος ότι «ο αριθμός αυτός είναι νούμερο τηλεφώνου»!
Χ. Μπ.
ΠΕΡΑ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…
Απέραντη υποκρισία επικρατεί σχετικά με τις «προμήθειες» και τις «μίζες» των πολιτικών και των στελεχών των κρατικών υπηρεσιών, ενώ διερχόμαστε μέρες του «σκανδάλου Τσοχατζόπουλου» και ο πρώην υπουργός βρίσκεται κρατούμενος στον Κορυδαλλό.
Ο Άκης κατηγορείται για μίζες και ξέπλυμα χρήματος από τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας και μολονότι ισχύει πάντα το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του, είναι σαφές ότι αποκόμισε μεγάλα κέρδη από την πολιτική του ενασχόληση.
Είναι, επίσης, σαφές ότι ο Άκης είναι εδώ και χρόνια ένα «περιφερόμενο πτώμα» καθώς οι αποκαλύψεις για τη δράση του είχαν βγει στο φως με λεπτομέρειες και με αδειάσειστα στοιχεία, αλλά μόλις τώρα αποφασίστηκε η επίσημη διαπόμπευση και η δίωξή του για ευνόητους λόγους.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος και το «σύστημά» του αποτελούν μια μικρή μόνον ψηφίδα του μωσαϊκού διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, αν ληφθεί υπόψη ότι για τα εξοπλιστικά προγράμματα ξοδεύτηκαν πάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ μόνον κατά την οκταετία Σημίτη.
Αν προσθέσει κανείς τις υπερτιμολογήσεις συμβάσεων αλλοδαπών και ημεδαπών εταιρειών (π.χ. Siemens και των «συνεταίρων» της στην Ελλάδα), τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα δημόσια έργα με τους εκδότες-καναλάρχες εργολάβους και άλλες «παροχές» κάθε είδους, τότε εύκολα θα αντιληφθεί την τραγικότητα της σημερινής κατάστασης την οποία πληρώνει η ελληνική κοινωνία.
Οι μίζες προϋπήρχαν του Άκη, υπάρχουν σήμερα και φυσικά θα υπάρχουν διαρκώς, αφού το κράτος είναι δομημένο με τρόπο που όχι μόνον τις επιτρέπει αλλά και τις δημιουργεί ως βασικά στοιχεία της ύπαρξής του.
Πατριάρχες της μίζας είναι οι εκάστοτε πρωθυπουργοί που νομιμοποιούν με αποφάσεις, νόμους και διατάγματα (μέσω των οργάνων τους που αποκαλούνται υπουργικό συμβούλιο, ΚΥΣΕΑ, πλειοψηφία Βουλής, δικαστικές αρχές κ.λ.π.), τα πολιτικο-οικονομικά εγκλήματα σε βάρος της πατρίδας και του λαού της.
Είναι υπάλληλοι του αέναου κύκλου της παγκόσμιας διαπλοκής των τραπεζών, των εξοπλιστικών εταιρειών και των «στρατηγικών ισορροπιών» και ολοκληρώνουν, κάθε φορά, ένα κύκλο εντολών και άνωθεν αποφάσεων που λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες σε κέντρα που ονομάζονται «Ουάσινγκτον», «ΝΑΤΟ», «Ε.Ε.», “Trilateral”, “Bilderberg” κ.ά. (sic transit gloria mundi).
Επί χρόνια τα «πολιτικά κόμματα» της Ελλάδας συγκροτούνται και λειτουργούν ως υποκαταστήματα λίγων οικογενειών (αν μ’ εννοείς) που λυμαίνονται τον εθνικό πλούτο της χώρας και επιλέγουν πρόσωπα, ονόματα και «νικητές των εκλογών».
Επί χρόνια οι ελληνικές τράπεζες εναλλάσσονται ανάμεσα σε «ιδιωτικοποιήσεις και σε κρατικοποιήσεις» προς όφελος των κλεπτοκρατών μεγαλομετόχων (που διορίζουν ακόμη και πρέσβεις ΗΠΑ στα Δ.Σ. τους) και, βέβαια, λειτουργούν με απόλυτα ληστρικό τρόπο υπό την αιγίδα της ψευδεπίγραφης «ΤτΕ» που «εγγυάται» τη λειτουργία τους και τα χρήματα του λαού (αν μ’ εννοείς).
Επί χρόνια τις συμβάσεις των εξοπλιστικών της Ελλάδας (υπήρχαν και άλλοι πλην του Άκη υπουργοί Άμυνας), εξασφάλιζε μια «εταιρεία» που τις μονοπωλούσε σε ΗΠΑ και σε Ευρώπη και μοίραζε τις μίζες ανενόχλητη από τα συνένοχα συστημικά ΜΜ«Ε» που δεν «τολμούν» να αναφέρουν το όνομά της και τον «διαχειριστή» της.
Πρόκειται για τον «άξονα» (αν μ’ εννοείς) που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα σε πολιτικούς και εκλεκτούς άρπαγες της ντόπιας κλεπτοκρατίας, με την υψηλή προστασία των «επικυρίαρχων», των «ανθύπατων» και των μυστικών υπηρεσιών «κάθε είδους».
Επί χρόνια τις συμβάσεις των τηλεπικοινωνιών και του τζόγου (αλλά και με αισθητή παρουσία στα εξοπλιστικά) αναλάμβανε μια «εταιρεία» που είχε δημιουργήσει και το απαραίτητο «λαϊκό έρισμα» υποστήριξης (αν μ’ εννοείς), καθώς «στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει».
Επί χρόνια τις συμβάσεις των δημοσίων έργων κέρδιζε μια «εταιρεία» που βρισκόταν κάτω από κάθε πέτρα, κάθε εκατοστό ασφάλτου και κάθε κατασκευή, ανεξάρτητα από δημόσιους «διαγωνισμούς» και «μαθηματικούς τύπους» (αν μ’ εννοείς) και με την αλάνθαστη μέθοδο των «παραιτήσεων».
Επί χρόνια διάφορες «εξεταστικές επιτροπές της Βουλής» και «έλεγχοι του πόθεν έσχες» λειτουργούσαν (και λειτουργούν) ως φερετζέδες (αν μ΄εννοείς) του προσώπου της πολιτικής διαφθοράς και υπό τους ηχηρούς καγχασμούς των πατρικίων του ελληνικού κοινοβουλίου.
Επί χρόνια η ελληνική «δικαιοσύνη» ασκούσε (και ασκεί) τα καθήκοντά της σύμφωνα με τους ήχους των ταμπούρλων που χτυπούν οι «τυμπανιστές» της διαχείρησης του τόπου και οι «τεχνικοί της διαλλεκτικής της εξουσίας» (αν μ’ εννοείς).
Ο Άκης (και οι «τσοχατζόπουλοι» αυτοί του κόσμου) είναι τραγικές μορφές που νόμισαν, προς στιγμή, ότι εξισώθηκαν με τα αφεντικά τους επειδή απέκτησαν σπίτια και τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά «καίγονται όμορφα» σαν τις πεταλούδες στο φως ευθύς μόλις κάποιος «ρυθμιστής του μπαξίς» αποφασίσει απλά να τους ξεσκαρτάρει για να πάρει σειρά ο επόμενος στην ατέλειωτη λίστα «υποψήφιος πλούσιος»…
Σ.Σ. : Οι εισαγγελικές αρχές εντόπισαν μεταφορές χρημάτων «μίζας» από την Κύπρο και τον γνωστό έμπορο όπλων Φουάντ Αλ Ζαγιάτ προς τον Άκη Τσοχατζόπουλο για τα αντιαεροπορικά TOR M-1 και διαθέτουν ποσά και τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.
Ο επίμαχος τραπεζικός λογαριασμός για τα TOR M-1 είχε κατατεθεί στην υπό τον κ. Τραγάκη Εξεταστική Επιτροπή που διερευνούσε το σκάνδαλο και εκείνη την περίοδο κάποιοι χλεύαζαν τη δημοσιογραφική έρευνα προσπαθώντας να γελοιοποιήσουν την υπόθεση.
Χαρακτηριστικός ήταν ο απαξιωτικός τρόπος του (ακόμη και σήμερα) υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου που ισχυριζόταν τότε ότι ο τραπεζικός λογαριασμός που είχε παραδοθεί στην Επιτροπή δεν ήταν τίποτα άλλο παρά… ένας αριθμός τηλεφώνου! Σήμερα σιωπά…
Σε ότι αφορά στις μίζες ένα πρώην κορυφαίο στέλεχος της Γαλλικής “Thales” είχε δηλώσει για το σύστημα ασφαλείας C4I των Ολυμπιακών Αγώνων, ότι η κοινοπραξία τους έχασε το διαγωνισμό από τους ανταγωνιστές της (SAIC) καθώς: «εμείς είχαμε λαδώσει σε επίπεδο στελεχών τους Έλληνες αλλά οι ανταγωνιστές μας είχαν λαδώσει τον τότε πρωθυπουργό και τον τότε υπουργό Άμυνας» (που δεν ήταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος αλλά άλλος). Ποιός το ερεύνησε αυτό;
ΥΓ: Μας λένε ότι «στην Κύπρο δεν υπάρχουν αυτά με τις μίζες στα εξοπλιστικά», καθώς λειτουργεί διακομματική επιτροπή της Βουλής που εγκρίνει και απελευθερώνει τα ποσά για τις προμήθειες της Εθνικής Φρουράς. Άρα το «πράγμα είναι πιο μπερδεμένο» και επομένως… πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο!
Στο μεταξύ, ο Φουάντ Αλ Ζαγιάτ παραμένει ανέγγιχτος και πάντα κάτω από την υψηλή προστασία των μυστικών υπηρεσιών, ξένων και κυπριακών…
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΚΗ: ΓΙΑΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;
Γράφει ο κυπριακός τύπος ότι «γίνονται και εδώ έρευνες για το μαύρο χρήμα του Άκη», όμως αυτό είναι πράγματι το ζήτημα που μας αφορά σχετικά με την υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου;
Είναι γνωστό διεθνώς ότι (και) στην Κύπρο σταθμεύουν τεράστια κεφάλαια μαύρου χρήματος προερχόμενα από κάθε γωνιά του πλανήτη, ή τουλάχιστον πέρασαν από εδώ ακολουθώντας πολυδαίδαλες διαδρομές μέσω υπεράκτιων εταιρειών και τραπεζικών λογαριασμών.
Στην «υπόθεση Τσοχατζόπουλου» αυτό που κυρίως μας αφορά είναι τα παιχνίδια που παίχτηκαν με την άμυνα της Κύπρου και την εγκατάσταση του συστήματος αεράμυνας ΤΟR M-1 μετά την «απόσυρση» των πυραύλων S-300.
Ρωσικά εξοπλιστικά πωλούνται στην Ελλάδα και οι μίζες διεκπεραιώνονται μέσω του ευρήματος που ονομάστηκε «αντισταθμιστικά ωφελήματα» από εταιρεία της Κύπρου που ανήκε σε…Σύριο!
Ο Σύριος διαμένει μόνιμα στη Λευκωσία και διαθέτει κυπριακό διαβατήριο που κάποιος του το χορήγησε, ενώ εμπλέκεται σε εμπόριο όπλων με μια σειρά από χώρες και σε παράνομες δραστηριότητες στις ΗΠΑ και αλλού.
Η «συμμορία» του Άκη αγοράζει εξοπλιστικά επί υπουργίας του και «ρυθμίζει» τις μίζες με τον Σύριο έμπορο, τα οποία καταλήγουν στην Κύπρο μετά την αντίδραση και τις απειλές της Τουρκίας για τους S-300.
Άνθρωποι που ερευνούν την υπόθεση δολοφονούνται στη Ρωσία, βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου καταγγέλει υπουργό της κυβέρνησης για παράνομο πλουτισμό και εμείς επιτρέπουμε σε κάποιους εμπόρους να γνωρίζουν τα ευαίσθητα ζητήματα της άμυνας και της εθνικής μας ασφάλειας παρέχοντάς τους κάθε διευκόλυνση…
Οι «υπηρεσίες» της Κύπρου γνώριζαν τα πάντα για τον Σύριο έμπορο όπλων (πλήρη στοιχεία, ιστορικό, εταιρείες, διεύθυνση κατοικίας κ.λ.π.) όταν τον αναζητούσαν οι ελληνικές εισαγγελικές αρχές για ανάκριση και η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, αλλά δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να διευκολύνουν τις έρευνες.
Φαίνεται ο κ. Φουάντ Αλ Ζαγιάτ έχει υψηλούς προστάτες στην Κύπρο που του εξασφαλίζουν κάθε προστασία και τον διατηρούν στο απυρόβλητο από κάθε «ενοχλητική ερώτηση».
Με το αζημίωτο;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;
Η διαρκής συγκάλυψη που γίνεται στην «υπόθεση Φουάντ Αλ Ζαγιάτ» από τις κυπριακές αρχές είναι ήδη ένα μείζον πολιτικό σκάνδαλο την κύρια ευθύνη του οποίου έχει η κυβέρνηση εφόσον δεν το διερευνά.
Πόσοι και ποιοί τελικά (νεκροί και ζωντανοί) έχουν αποκομίσει μπαξίσι από τον «Χοντρό» ώστε κανείς μέχρι σήμερα δεν τολμά να τον αγγίξει, όταν οι Έλληνες εισαγγελείς μας δίνουν στο πιάτο τις μίζες για οπλικά συστήματα που εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο;
Υπάρχουν εισαγγελικές αρχές που οφείλουν να καλέσουν τον Αλ Ζαγιάτ να δώσει «εξηγήσεις» για τα ποσά που μεταβίβασε στον Άκη Τσοχατζόπουλο (και που τα βρήκε;) και επιτέλους υπάχουν βουλευτές στη Βουλή της Κύπρου (και γιατί σιωπούν;)
ΠΟΙΟΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟΝ «ΧΟΝΤΡΟ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Ουδεμία αναφορά στο όνομα που «καίει» από τις κυπριακές εφημερίδες για την υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου (με εξαίρεση των ΠΟΛΙΤΗ που φαίνεται ότι μας διαβάζει), αν και «κάλυψαν» το θέμα στις εκδόσεις τους το Μ. Σάββατο.
Κάποιες τριγύρισαν το ζήτημα με τους πυραύλους TOR M-1 (άλλες δεν έγραψαν λέξη) αλλά μέχρι εκεί, και περιορίστηκαν να αναφέρονται στην υπεράκτια Torcaso με την επισήμανση ότι το μαύρο χρήμα για τα εξοπλιστικά …δεν έφυγε από αυτήν (κάποια έγραψε ότι δεν εντοπίστηκαν ποσά σε λογαριασμούς, λες και θα τ’ άφηνε ο Άκης να είναι αιώνια παρκαρισμένα εδώ).
Μια απ’ αυτές μας «πληροφόρησε» ότι «δεν προέκυπτε ούτε προκύπτει καμιά απολύτως εμπλοκή της Κύπρου με το σκάνδαλο που ταλανίζει την Ελλάδα τις τελευταίες μέρες», ενώ παρακάτω μας «καθησυχάζει» με το ότι «η μοναδική εμπλοκή της Κύπρου στο σκάνδαλο είναι το γεγονός ότι η εταιρεία Torcaso ως υπεράκτια εταιρεία ιδρύθηκε στην Κύπρο όπως γίνεται με χιλιάδες άλλες τόσες εταιρείες».
Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας διαβάζουν αλλά δεν τολμούν να ψελλίσουν το όνομα του Φουάντ Αλ Ζαγιάτ και ενώ επικαλούνται το πόρισμα των Ελλήνων εισαγγελέων δεν διακρίνουν τον «Χοντρό» στα ευρήματα της δικαιοσύνης (εμείς δημοσιεύσαμε και αποσπάσματα του πορίσματος με τα σημεία που αναφέρεται το όνομά του).
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, οι μίζες για τους πυραύλους TOR M-1 ήρθαν στην Κύπρο από τη Ρωσία και από εδώ μοιράστηκαν βάσει οδηγιών προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ο άνθρωπος που παρέλαβε τα ποσά και πλήρωσε τον Άκη και τους άλλους διαθέτει κυπριακό διαβατήριο που του έδωσε Κύπριος υπουργός με κάποια ανταλλάγματα, κατοικοεδρεύει στη Λευκωσία και ονομάζεται Αλ Ζαγιάτ (έτσι γράφουν οι εισαγγελείς).
Οι πύραυλοι TOR M-1 που αγοράστηκαν για την Ελλάδα εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο μετά την «απόσυρση» των S-300 και ποτέ δεν μάθαμε όλες τις πτυχές αυτής της μαύρης υπόθεσης.
ΟΛΑ αυτά (που δεν είδαν σήμερα οι εφημερίδες μας) συνδέουν απόλυτα την Κύπρο με το σκάνδαλο του Άκη Τσοχατζόπουλου, τουλάχιστον σε ότι αφορά μίζες και την εθνική μας άμυνα, όσο κι αν κάποιοι κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν και προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κακή πληροφόρηση των δημοσιογράφων για το θέμα αλλά ότι ασκείται κακή δημοσιογραφική κάλυψη και φυσικά όσοι επιμένουν να φορούν τον φερετζέ της ενημέρωσης γίνονται καταγέλαστοι.
Μετά απ’ όλα αυτά το ερώτημα που θέσαμε παραμένει και απαιτείται να απαντηθεί πριν εξαντληθούν όλα τα περιθώρια της γελοιότητας:
Ποιοί καλύπτουν στην Κύπρο τον «Χοντρό» και γιατί;
ΠΟΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΑ ΔΙΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (ΞΑΝΑ Ο «ΧΟΝΤΡΟΣ»!)
Μια κυπριακή εταιρεία διεκδικεί πληρωμή ομολόγων συνολικής αξίας 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το γερμανικό κράτος, καθώς το χρέος αυτό προέρχεται από την τελευταία περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και ήταν εγγυημένο από τον Αδόλφο Χίτλερ!
Η κυπριακή εταιρεία Mortimer Off Shore Services Ltd με έδρα τη Λευκωσία προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ μετά την άρνηση της Γερμανίας να πληρώσει την αξία των ομολόγων (είχε προηγηθεί απόρριψη του αιτήματος από Ομοσπονδιακό Εφετείο της Ν. Υόρκης για μη τήρηση απαιτούμενων διαδικασιών και αναρμοδιότητα των αμερικανικών δικαστηρίων).
Η επίσημη θέση της Γερμανίας είναι αρνητική καθώς, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Οικονομικών, το χρέος προέρχεται από εδάφη που έγιναν μέρη της Ανατ. Γερμανίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι ιδρυτής της εταιρείας Mortimer Off Shore Services Ltd είναι ο Φουάντ Αλ Ζαγιάτ (μίζες Άκη για τους TOR M-1) και διευθύνεται από τον γυιό του και από τον γαμπρό του!
Ο Αλ Ζαγιάτ (διαβόητος «Χοντρός») ξεκίνησε να αγοράζει τα επίμαχα ομόλογα (με ρήτρες χρυσού), που εκδόθηκαν το 1928 για τη βελτίωση των γεωργικών συνθηκών της Γερμανίας, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη δεκαετία ’90.
Τελικά το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απέρριψε εκ νέου την αγωγή του Αλ Ζαγιάτ με το αιτιολογικό ότι υπάρχει απόφαση του Κογκρέσου (1930) για απαγόρευση στις ρήτρες σε χρυσό λόγω ανησυχιών για την εξάντληση του πολύτιμου μετάλλου από τα αποθεματικά της Ομοσπονδιακής Τράπεζας ΗΠΑ.
Οι δικηγόροι του Αλ Ζαγιάτ (Peder Garske της Baker & Hostetler LLP, Ουάσινγκτον) αμφισβητούν την ερμηνεία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη διεκδίκηση επειδή οι νόμοι που διέπουν χρυsό σε ρήτρες δεν ισχύουν για ξένους οφειλέτες όπως η Γερμανία (η νομική εταιρεία είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο).
Τα «ομόλογα Αλ Ζαγιάτ» είχαν εγγυήσεις του γερμανικού κράτους μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία (1933) και ο «Χοντρός» τα αγόρασε από άλλους κατόχους έναντι πολλών δεκάδων εκατομμυρίων (η αξία πολλαπλασιάζεται λόγω της διαφοράς της τιμής του χρυσού).
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η τότε Δυτ. Γερμανία συμφώνησε να τιμήσει το χρέος με την πρϋπόθεση οι «δανειστές» να επέτρεπαν στους κυβερνητικούς υπαλλήλους να επανεξετάσουν τα ομόλογα για να προσδιοριστεί η επαναγορά τους και είχε οριστεί «διαδικασία επικύρωσης».
Η πλευρά Αλ Ζαγιάτ υποστηρίζει ότι η «διαδικασία επικύρωσης» (περιγράφεται σε συνθήκη Γερμανίας-ΗΠΑ του 1953) δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα «μηχανισμό» για να αρνηθούν οι Γερμανοί να πληρώσουν τις νόμιμες απαιτήσεις, ενώ η σημερινή Γερμανία χρησιμοποιεί και το επιχείρημα ότι οι απαιτήσεις αφορούν την τότε Ανατ. Γερμανία.
Πάντως, εκτός του Χοντρού» υπάρχουν και άλλοι κάτοχοι ομολόγων διαφόρων γερμανικών περιόδων και μια εταιρεία από την Τάμπα της Φλόριντα κέρδισε σχετική αγωγή σε αμερικανικό Εφετείο (εκκρεμμεί προσφυγή της Γερμανίας στο Ανώτατο Δικαστήριο ΗΠΑ ) για γερμανικά ομόλογα που εκδόθηκαν το 1924 και το 1930.
ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΑ
Οι κυπριακές αρχές αρνούνται με ύποπτο τρόπο να ερευνήσουν τη διαδρομή του μαύρου χρήματος που πέρασε από εδώ και κατευθύνθηκε προς λογαριασμούς εταιρειών του Άκη Τσοχατζόπουλου (σχετικό άρθρο μας «Υπάρχουν βουλευτές στην Κύπρο;»)
Επίσης υπάρχει ένα πέπλο σιωπής για τον διαβόητο Φουάντ Αλ Ζαγιάτ του οποίου ουδείς τολμά να αναφέρει το όνομα και να τον καλέσει σε ανάκριση για τις εξοπλιστικές μίζες (από τους S-300 μέχρι τους TOR M-1).
Σήμερα δημοσιεύουμε απόσπασμα συνέντευξης του προέδρου της ελληνικής Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που διερεύνησε την υπόθεση (δόθηκε στις 19/9/2005) για να προσθέσουμε και άλλα στοιχεία (ονόματα και τράπεζα) που απαιτούν την έρευνα στην Κύπρο:
«…ΔΗΜ: Ξέρετε τι ψάχνετε, την απάντηση περίπου την φαντάζεστε ποιά μπορεί να είναι;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Εμείς ψάχνουμε να βρούμε ορισμένα ποσά τα οποία κινήθηκαν από την Μόσχα στην Νέα Υόρκη και από εκεί στην Ελβετία.
ΔΗΜ: Μεγάλα ποσά;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά αρκετά μεγάλα ποσά.
ΔΗΜ: Και αυτά τα χρήματα έφυγαν από την Μόσχα στην Νέα Υόρκη και από εκεί μετακινήθηκαν σε λογαριασμό της Ελβετίας λέτε;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Ναι σε λογαριασμούς της Ελβετίας, τους οποίους λογαριασμούς τους βρήκαμε ήδη από την Λαϊκή Τράπεζα της Κύπρου όταν από την Λαϊκή Τράπεζα τα χρήματα πήγαν σε τρεις συγκεκριμένους λογαριασμούς στην Ελβετία.
ΔΗΜ: Εκεί έχετε κατόχους λογαριασμών;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Δεν έχουμε διότι περιμένουμε το άνοιγμα των συγκεκριμένων λογαριασμών από την Ελβετία.
ΔΗΜ: Και αν είναι πάλι από λογαριασμό σε λογαριασμό θα μας μείνουν οι λογαριασμοί;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Ε όχι, θα έχουν ονόματα, ο κάθε λογαριασμός έχει όνομα. Δηλαδή και ο λογαριασμός που άνοιξε στην Λαϊκή Τράπεζα της Κύπρου είχε ονόματα μέσα, θα σας θυμίσω ότι αναφερόταν και σε φυσικά πρόσωπα, κάποιον απόστρατο αξιωματικό του στρατού, αλλά και σε εταιρείες και συγκεκριμένα την Drumillan με έδρα την Κύπρο.
ΔΗΜ: Και της οποίας μέτοχοι ποιοι ήταν;
«Ιωάννης Τραγάκης»: Ήταν ο AL ZAYAD FOUAD, αυτός ο περίφημος AL ZAYAD τον οποίο αναζητούμε. Θα την βρούμε την άκρη πάντως…»
Ο ΑΚΗΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ Ο «ΧΟΝΤΡΟΣ» ΑΠΕΙΡΑΧΤΟΣ
Η ομόφωνη απόφαση για την προφυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου εισάγει νέες συνέχειες στην υπόθεση οι οποίες δεν είναι δυνατόν πλέον να είναι ξεκομμένες από σοβαρές έρευνες που πρέπει να γίνουν και στην Κύπρο.
Η δήθεν «έρευνα» που έγινε εδώ δεν είναι παρά μια οπερέτα κάλυψης του Φουάντ Αλ Ζαγιάτ (και των προστατών του) καθώς ο Άκης προφυλακίζεται για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, μέρος του οποίου παρέλαβε από την Κύπρο και από τον Σύριο έμπορο όπλων.
Χρόνια μετά τις προσπάθειες για εντοπισμό του Αλ Ζαγιάτ από Έλληνες εισαγγελείς, ανακριτές και την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα εξοπλιστικά, ο «Χοντρός» παραμένει στο απυρόβλητο απολαμβάνοντας τη χλιδή στη Λευκωσία και κανείς δεν τολμά να τον ενοχλήσει.
Επιπλέον, οι κυπριακές αρχές δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τα κυκλώματα και τις διαδρομές του μαύρου χρήματος για μίζες εξοπλιστικών σε σχέση με τον Αλ Ζαγιάτ και τις εταιρείες του, ιδίως όταν ο άνθρωπος αυτός γνωρίζει ευαίσθητες πτυχές της κυπριακής άμυνας και ασφάλειας (από τους S-300 στους TOR M-1).
Είναι καιρός πιά και τα κυπριακά ΜΜΕ να αχοληθούν, επιτέλους, σοβαρά με τον «Χοντρό» και να μην περιορίζονται σε ανούσιες καταγραφές και δημοσιογραφικά κείμενα γραμμένα «στο πόδι», ώστε να καταδειχθεί ότι η υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου έχει και άκρες που είναι πέρα από offshore εταιρείες και δικηγορικά γραφεία εντολοδόχων.
Η κάλυψη του Αλ Ζαγιάτ από τους προστάτες του στην Κύπρο (και αλλού) είναι από παράξενη έως ύποπτη και φυσικά συνδέεται με τις μυστικές υπηρεσίες σε μια σειρά από χώρες (έχει αναφερθεί η σχέση του με τον «έμπορο του θανάτου» Βίκτορ Μπουτ).
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος θα οδηγηθεί στη φυλακή και είναι βέβαιο ότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου κατά την επόμενη περίοδο και στη δίκη του, ενώ στην Κύπρο εξακολουθούμε να μιλούν γενικά υπεράκτιων και περί λογιστικών γραφείων και τα εθνικά μας θέματα παραμένουν ανοιχτά με τους «Χοντρούς» να αλωνίζουν με την ανοχή των αρχών.
ΜΙΣΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Είπαμε να ανεχθούμε μέχρις ενός σημείου την απάθεια και και την συντονισμένη φίμωση των μμε σχετικά με την υπόθεση των συνενόχων του Άκη Τσοζατζόπουλου στην Κύπρο, αλλά δεν μπορούμε, φυσικά, να ανεχθούμε το δούλεμα που μας κάνουν κάποιοι ανεξάρτητα αν εκ πρώτης όψεως λένε μισόλογα και μερικές «μισές αλήθειες».
Για παράδειγμα, διαβάσαμε άρθρο στον κυπριακό τύπο που είχε τίτλο: «Είχε εδώ συνεργάτες, ή όχι, ο Τσοχατζόπουλος;» (η παγίδα είναι σαφής εκ του τίτλου καθώς οι ελληνικές εισαγγελικές έχουν απαντήσει με στοιχεία επ’ αυτού), που διαπίστωνε ότι η Κυβέρνηση, η Βουλή, τα πολιτικά κόμματα και οι εισαγγελικές αρχές «δεν ευαισθητοποιήθηκαν και δεν διέταξαν έρευνα» για άτομα και οργανισμούς που ίσως («κατά πόσον» γράφει) συνδέονται με τα αδικήματα του ‘Ακη.
Η παθητική και απρόθυμη θέση των κυπριακών αρχών αποκαλείται «παχυδερμία» και όχι ενοχή, συγκάλυψη και κατάχρηση εξουσίας, όπως πρέπει, ενώ από το άρθρο (που δεν είναι κακό στο σύνολό του) απουσιάζει εντελώς το όνομα του «προστατευμένου απ’ όλους» κ. Φουάντ Αλ Ζαγιάτ…
Η ΙΕΡΗ ΑΓΕΛΑΔΑ
Γράφει ο «Φ» (αναπαράγοντας άρθρο του «Έθνους»):
«Τη δικαστική συνδρομή από τις Δικαστικές Αρχές της Κύπρου για την κίνηση των τραπεζικών λογαριασμών όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, της Ελλάδας, Άκη Τσοχατζόπουλου, ενδέχεται να ζητήσουν οι ελληνικές Αρχές… Από τα σημαντικά στοιχεία που έφερε στο φως η έρευνα της Αρχής, η Κύπρος αναδεικνύεται σε σταθμό για τη ροή των χρημάτων που διακινήθηκαν από την γερμανική εταιρεία Ferrostaall για τη σύμβαση των υποβρυχίων… Σύμφωνα με δημοσίευμα της αθηναϊκής εφημερίδας «Έθνος», το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών που έκανε η Αρχή αποκάλυψε πλήρως όλα τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν στη ροή του χρήματος, είτε ως εκπρόσωποι offshore εταιρειών είτε ως παρένθετα πρόσωπα, μέσω των οποίων διακινήθηκαν τραπεζικά εμβάσματα…»
Η καλή εφημερίδα θα έπρεπε να προτιμά επί του θέματος την αναπαραγωγή των δικώ μας άρθρων που έχουν ήδη δημιουργήσει ειδικό φάκελο για την υπόθεση και φυσικά εκεί θα βρει όλα τα στοιχεία της δικογραφίας και πολλές άλλες λεπτομέρειες για την «ιερή αγελάδα» της Κύπρου που ονομάζεται Φουάντ Αλ Ζαγιάτ και τον οποίον κανείς δεν τολμά (μέχρι τώρα) να αγγίξει.
Επίσης θα πληροφορηθεί ότι η δικογραφία, εκτός από τις μίζες των υποβρυχίων, αναφέρεται και στις σκαστές μίζες που έφυγαν από την Κύπρο για τα αντιαεροπορικά TOR M-1 που αντικατέστησαν τους πυραύλους S-300 και πάντα με κύριο πρόσωπο τον προστατευόμενο των υπηρεσιών «Χοντρό».
Ο ΣΤ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ, ΑΛ ΖΑΓΙΑΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Απόλυτα ενημερωμένη είναι η Κυπριακή Κυβέρνηση για την υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου αλλά και για τον Φουάντ Αλ Ζαγιάτ, σε σχέση με πτυχές που αφορούν σε μίζες, στο σκάνδαλο με τους πυραύλους S-300, στα αντιαεροπορικά TOR M-1 που τους αντικατέστησαν και «παρακολουθεί την υπόθεση πολύ στενά», όπως φαίνεται από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Ράδιο 9» της Αθήνας, χθες Τετάρτη 18 Απριλίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Στέφανος Στεφάνου.
Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο σημείο με τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου και τις απαντήσεις του κ. Στεφάνου:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (Χ.Μπότσαρης): «Κύριε Στεφάνου, αυτές τις μέρες στην Ελλάδα κύριο ζήτημα ήταν η σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου ο οποίος ήδη έχει προφυλακιστεί και βεβαίως ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να καταδικαστεί αμετάκλητα. Σημείο του κατηγορητηρίου εναντίον του Άκη Τσοχατζόπουλου είναι χρήματα που έφυγαν από την Κύπρο για μίζα των αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M-1 τα οποία είχε αγοράσει η Ελλάδα από τη Ρωσία για να τοποθετηθούν εδώ, αλλά μετά από την απόσυρση των πυραύλων S-300 από την Κύπρο ένα μέρος των TOR M-1 ήρθε και στην Κύπρο. Για τα συστήματα αυτά έφυγε από την Κύπρο μία μίζα από κάποιον ο οποίος δεν είναι Κύπριος αλλά είναι Σύριος έμπορος όπλων και αναφέρομαι στον κ. Φουάντ Αλ Ζαγιάτ, ο οποίος αναφέρεται στο εισαγγελικό Πόρισμα και ο οποίος διαθέτει κυπριακό διαβατήριο, κατοικοεδρεύει στη Λευκωσία, στην Έγκωμη αν δεν κάνω λάθος»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: «Κατοικοεδρεύει στην Κύπρο αλλά έχει Πορτογαλική υπηκοότητα»
ΔΗΜ : «Πολύ σωστά, Πορτογαλική υπηκοότητα και κυπριακό διαβατήριο»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: «Κυπριακό διαβατήριο, ναι»
ΔΗΜ : «Το οποίο του χορηγήθηκε επί υπουργίας Εσωτερικών του κ. Ντίνου Μιχαηλίδη, αν δεν κάνω λάθος, αν δεν με απατά η μνήμη μου»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Είσαστε πολύ σωστά και λεπτομερειακά ενημερωμένος»
ΔΗΜ : «Διάβασα και σήμερα ένα σημείωμα στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ με κάποια ερωτήματα, φαντάζομαι ότι θα το έχετε πληροφορηθεί»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: «Ναι»
ΔΗΜ: «Θα δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα της εφημερίδας κ. Στεφάνου; Για τον κ. Αλ Ζαγιάτ και τους ρόλους που έχει παίξει;»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: «Σωστά έχετε πει το ζήτημα έχει πάρει τον δικαστικό δρόμο στην Ελλάδα και είναι γνωστό ότι κανένας δεν μπορεί να παρέμβει και δεν είναι σωστό να παρεμβαίνει κανείς σε δικαστικές υποθέσεις…»
ΔΗΜ: «Δεν μιλώ σε σχέση με την ελληνική Δικαιοσύνη κ. Στεφάνου, μιλώ για την Κύπρο γιατί ξέρετε, ένας έμπορος όπλων, Σύριος, ο οποίος εμπλέκεται σε οπλικά συστήματα… έχει ένα πρόβλημα εκεί, για την άμυνα και την ασφάλεια της Κύπρου»
ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Ήταν και ένα πολιτικό θέμα σ’ εμάς ξέρετε, τότε είχε προκαλέσει μεγάλη πολιτική κρίση, η μη έλευση των πυραύλων S-300 στην Κύπρο, γιατί ήταν μια βασική πολιτική δέσμευση του τότε Προέδρου Κληρίδη για να έρθουν τα S-300 και μετά από την εκλογική του νίκη τελικά τα S-300 δεν κατέβηκαν στην Κύπρο και αντικαταστάθηκαν με τα ΤΟR Μ-1, που είναι γνωστόν ότι δεν είναι της ίδιας εμβέλειας και της ίδιας κατηγορίας με τα S-300, που πήγαν τελικά στην Κρήτη…
Από εκεί και πέρα υπάρχουν τα ζητήματα αυτά που αφορούν τις μίζες, τα λεφτά κ.λ.π., κ.λ.π., είναι κάτι που το παρακολουθούμε και εμείς πολύ στενά, εκείνο που μας ενδιαφέρει… ή αν υπήρχε και διασπάθιση χρήματος ή και άλλες διαπλοκές που οδήγησαν πολιτικά και οικονομικά σε αυτό το σκάνδαλο της τότε εποχής διότι η μη έλευση των S-300 ήταν, όπως έχω πει, ένα μεγάλο ζήτημα που προκάλεσε πολιτική κρίση.
ΔΗΜ: «Πάρα πολύ σημαντικό αυτό που μας είπατε κ. Στεφάνου ότι παρακολουθείτε πολύ στενά αυτή την υπόθεση και είμαι βέβαιος γιαυτό»…
Σ.Σ. Είναι σαφές ότι ο «εξαιρετικά προσεκτικός» κ. Στ. Στεφάνου ήξερε πολύ καλά τι έλεγε συνδέοντας τους Άκη Τσοχατζόπουλο και Φουάντ Αλ Ζαγιάτ με την υπόθεση της απόσυρσης των S-300 και την εγκατάσταση των TOR M-1 στην Κύπρο, αναφερόμενος σε «διασπάθιση χρήματος» ή και «άλλες διαπλοκές».
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Σκάνδαλα, Μυστικές Υπηρεσίες, Διακίνηση Όπλων, Πολιτικά Παιχνίδια και ο «Χοντρός» που δεν μπόρεσε να εντοπίσει η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Βαθειά ανάμιξη στο σκάνδαλο χρηματισμού Αμερικανού πολιτικού έχει ο γνωστός από την ελληνική υπόθεση των πυραύλων TOR-M1 Fouad Al Zayad, της Κυπριακής Drumilan International.
Ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός Robert William Ney που ήταν γνωστός και ως «Δήμαρχος του Κογκρέσσου» ομολόγησε την ενοχή του σε συνωμοσία για τη διευκόλυνση του διαβόητου «λομπίστα» Jack Abramofff, καθώς και για αποδοχή δώρων αξίας άνω των 170.000 δολαρίων από ένα άλλο σύστημα διαφθοράς που ήθελε να πουλήσει αεροπλάνα στο Ιράν.
Ο 52χρονος Ney θα παρουσιαστεί στο Δικαστήριο του District of Columbia (Δικαστής η Ellen Segal Huvelle) για να ακούσει την ποινή του και να πάρει τον δρόμο προς τη φυλακή.
Στη φυλακή για δωροδοκία από εργολάβο άμυνας βρίσκεται από 3 Μαρτίου 2006 και ένα άλλο πρώην μέλος του Κογκρέσσου, ο Ρεπουμπλικάνος Randy “Duke” Cunningham (Καλιφόρνια) που εκτίει ποινή 100 μηνών (8χρόνια και 4 μήνες) και έχει τον αριθμό κρατουμένου 94405-198, στις Φυλακές Buther ( Ν.Καρολίνα).
Σε παραίτηση από το Κογκρέσσο είχε υποχρεωθεί τον Ιούνιο 2006 ο πρώην ηγέτης της πλειοψηφίας Ρεπουμπλικάνος Tom DeLay (Τέξας) που κατηγορείται για ξέπλυμα χρήματος που έλαβε κι αυτός από τον Jack Abramoff (ο ίδιος αρνείται την ενοχή του), ενώ σειρά έχει ο Δημοκρατικός William Jefferson (Λουιζιάνα) που κατηγορείται για δωροδοκία σχετικά με υπόθεση εταιρείας Ίντερνετ για την Αφρική (αρνείται την ενοχή του, το FBI έκανε επιδρομή στο γραφείο και στο σπίτι του).
O Jack Abramoff ομολόγησε ενοχή σε μια σειρά υποθέσεων και τιμωρήθηκε στις 29 Μαρτίου 2006 με ποινή φυλάκισης 5 χρόνων και 10 μηνών, πάντως εξακολουθεί να είναι ελεύθερος επειδή συνεργάζεται με τις Αρχές για την εξιχνίαση και άλλων υποθέσεων, ανάμεσά τους και η δολοφονία του ιδιοκτήτη της SunCruz Casinos, του ελληνικής καταγωγής Konstantinos Boulis.
Πριν από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ο Mohammed Atta και άλλοι από τους αεροπειρατές εμφανίστηκαν σε ταξίδια της SunCruz Casinos στα ανοιχτά της Φλόριντα και υπάρχουν ενδείξεις σχέσεων Abramoff- Atta καθώς και αναφορές για εμπόριο ηρωίνης (το 2002 ο Abramoff εργαζόταν για το Global Council of Islamic Banks του οποίου ο Σαουδάραβας πρόεδρος Saleh Abdullah Kamel βρίσκεται υπό έρευνα για χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και σύνδεση με τον Οσάμα μπιν Λάντεν).
Η υπόθεση του Bob Ney είναι πολύ πιο περίπλοκη από τις απλές υποθέσεις διαφθοράς των Αμερικανών πολιτικών και εμφανίζει προεκτάσεις που αποκαλύπτουν τρομακτικό παρασκήνιο και σκοτεινές πτυχές της διεθνούς πολιτικής και της διακίνησης όπλων και ναρκωτικών.
Γιατί ο Ney εκτός από πολιτικός ήταν και «περιουσιακό στοιχείο» της CIA που τον στρατολόγησε σε νεαρή ηλικία για να τον χρησιμοποιήσει ως πηγή πληροφοριών στη Μ. Ανατολή (το 1978 ήταν καθηγητής στο School of Shiraz στο Ιράν), ως σύνδεσμο με πολιτικούς κύκλους της Τεχεράνης και αργότερα ως συνεργάτη του δικτύου CIA Brewster Jennings & Associates της Valerie Plame.
Μετά από τη «CIA διαδρομή» του στη Μ. Ανατολή, ο Bob Ney, πολιτεύτηκε στο Οχάιο και υπήρξε ένα εξαιρετικά ενεργό μέλος του Κογκρέσσου, ώσπου ξέσπασαν οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις του με Ινδιάνικα καζίνο στο Τέξας (Tigua), με την Ισραηλινή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας (Foxcom Wireless που τώρα είναι γνωστή ως MobileAccess με έδρα τη Βιέννη), με βιομηχανία ενδυμάτων στα Νησιά Μαριάνας, τις εισαγωγές ποτών με ψευδή πιστοποίηση και γενικά για την υποστήριξη των συμφερόντων του Jack Abramoff και των πελατών του.
Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους Ney-Abramoff ήταν ο Neil Volz, πρώην προσωπάρχης του Αμερικανού πολιτικού ο οποίος αργότερα προσελήφθη από τον Abramoff ως λομπίστας.
Ο Ney απολάμβανε στο παρελθόν «ειδικής προστασίας» από τη CIA, όμως, σήμερα και κάτω από τη σιδερένια γροθιά του στρατηγού Michael Hayden η CIA βάζει στην κατάψυξη όσους συνεργάζονταν με την Brewster Jennings &Associates και ερευνούσαν πιθανές σχέσεις ανθρώπων της Διοίκησης Μπους με τη διακίνηση Όπλων Μαζικής Καταστροφής.
Ο Bob Ney είχε καλές επαφές στο Ιράν από τις οποίες αντλούσε πολύτιμες πληροφορίες για το δίκτυο της Brewster Jennings & Associates (BJ& A).
Όπως και η Valerie Plame, εργάστηκε για τη CIA ως “non official cover” (NOC) κάτω από τη βιτρίνα του «συμβούλου ενεργείας» στη Μ. Ανατολή, κατά τη διάρκεια της 10ετίας ’70 και στις αρχές της 10ετίας ’80.
Επομένως, ήταν γνώστης των επιχειρήσεων διακίνησης Όπλων Μαζικής Καταστροφής σε Πακιστάν, Λιβύη, Ιράκ και Σ. Αραβία, στις οποίες είχε ανάμιξη το δίκτυο του Πακιστανού A. Q. Khan, συνεργαζόταν με την Brewster Jennings & Associates, ενώ οι Ιρανικές κυβερνητικές πηγές του ήσαν γνωστές στις Μυστικές Υπηρεσίες ΗΠΑ.
Το προσωπικό του Γραφείου του, αρχικά, αλλά και ο ίδιος στη συνέχεια έγιναν στόχοι διάβρωσης και τελικά εξαγοράστηκαν και διεφθάρησαν με χρήματα του Jack Abramoff.
Οι διαπραγματεύσεις της CIA με πολιτικούς κύκλους της Τεχεράνης δεν άρεσαν στους νέο-συντηρητικούς της Ουάσιγκτον που επιδιώκουν την όξυνση και έτσι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το παράνομο πολιτικό χρήμα του Abramoff για να εξαγοράσουν τον φιλόδοξο πλέον Ney και τους ανθρώπους του.
Με την αποχώρηση του Ney από την πολιτική τερματίζεται και ο ρόλος του ως «ενδιάμεσου» ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Τεχεράνη.
Από το επίσημο κατηγορητήριο του υπουργείου Δικαιοσύνης ΗΠΑ κατά Ney παραλείπεται (!) επιμελώς το όνομα του Σύριου εμπόρου όπλων από τον οποίο ο Ney παραδέχθηκε ότι δωροδοκήθηκε σε καζίνο του Λονδίνου, επειδή θα τον διευκόλυνε να πάρει βίζα ΗΠΑ και ξεκίνησε διαδικασίες άρσης των περιορισμών που ίσχυαν για την πώληση αμερικανικών αεροπλάνων και ανταλλακτικών αεροπλάνων στο Ιράν, μέσω εταιρείας του στη Λάρνακα Κύπρου.
Η απόκρυψη του συγκεκριμένου ονόματος (αναφέρεται ως «ξένος επιχειρηματίας»), έγινε για την προστασία διεφθαρμένων κυβερνητικών στελεχών και την συγκάλυψη των σχέσεών τους με το κράτος-παρακράτος της Ρωσο-Ισραηλινής μαφίας που διακινεί Όπλα Μαζικής Καταστροφής σε Μ. Ανατολή και Ν. Ασία.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που βρισκόταν πίσω και από μίζες που δόθηκαν για πωλήσεις Ρωσικών όπλων προς την Ελλάδα (TOR-M1), τον «γνωστό-άγνωστο» που δεν μπόρεσε (!) να εντοπίσει η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το αφεντικό της Κυπριακής εταιρείας Drumilan International Ltd. και διεθνώς γνωστό τζογαδόρο, Fouad Al Zayad!
Ο πάμπλουτος από αμυντικές συμβάσεις Al Zayad (που διαθέτει και την Πορτογαλική υπηκοότητα) ζει στην Κύπρο, είναι ιδιοκτήτης και της Κυπριακής αεροπορικής εταιρείας FN Aviation (αργότερα μετονομάστηκε σε FAZ Aviation), διαθέτει υποκατάστημα στο Λονδίνο όπου ο Σύριος είναι διάσημος παίκτης των καζίνο και έχει το παρατσούκλι “The Fat Man” (ο «Χοντρός»).
Τα λονδρέζικα καζίνο είναι γνωστά πλυντήρια για χρήματα που προέρχονται από λαθρεμπόριο όπλων και άλλες σκοτεινές επιχειρήσεις.
Ο Αμερικανός συνέταιρος του Al Zayad και διευθυντής της FN Aviation στη Βρετανία, Nigel Winfield, (καταδικάστηκε τρεις φορές για σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα στην Ανατ. Ακτή ΗΠΑ κατά τη 10ετία ’80 και για απάτες σε κούρσες αλόγων αλλά και σε βάρος του…Έλβις Πρίσλει), πλήρωσε το 3ήμερο ταξίδι του Ney στο Λονδίνο τον Φεβρουάριο 2003, ένα μήνα πριν από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Ney, δέχθηκε να πάει στο Λονδίνο για να «ψαρέψει» πληροφορίες από τους ανθρώπους των όπλων και να διασταυρώσει τις διαδόσεις των νέο-συντηρητικών για τα Όπλα Μαζικής Καταστροφής που διέθετε ο Σαντάμ Χουσείν (έπαιξε όμως και στο καζίνο “Ambassador’s Club”, στο West End με μάρκες που του έδωσε το 2003 ο Al Zayad και «κέρδισε» 34.000 δολάρια).
Τα ίδια ερευνούσε και η σύζυγος του Wilson (ο Πρέσβης Joseph C.Wilson είχε σταλεί στο Νίγηρα για το υποτιθέμενο «ουράνιο» του Ιράκ), η Valerie Plame, με το δίκτυο της Brewster Jennings & Associates, στις διαδρομές του λαθρεμπορίου όπλων μέσω Κύπρου, Ν. Αφρικής, Τουρκίας και από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.
Oι πράκτορες της Brewster Jennings & Associates είχαν ασχοληθεί με το ξέπλυμα χρήματος, τα όπλα και τις δραστηριότητες του Fouad Al Zayad σε Ελβετία, Κύπρο και Νησί Μαν.
Οι επαφές του Ney στη Μ. Ανατολή προσέφεραν πολύτιμες πληροφορίες στη CIA για τη διακίνηση όπλων και χρήσιμα κανάλια σε Τεχεράνη, Δαμασκό και Βαγδάτη, κανάλια που δεν ήταν όμως αρεστά στους νέο-συντηρητικούς που αντίθετα επιθυμούσαν να βομβαρδίσουν τις τρεις πρωτεύουσες.
Μετά τη δίωξη που ασκήθηκε, ο Bob Ney, συμφώνησε να συνεργαστεί με τους εισαγγελείς ώστε να μείνει στη φυλακή το πολύ για 27 μήνες (αντί προβλεπόμενης ποινής μέχρι δέκα χρόνων και προστίμου 500.000 δολ.), όμως, οι άνθρωποι του Alberto Gonzales (υπουργός Δικαιοσύνης ΗΠΑ) ενδιαφέρονται να μάθουν και όλα όσα γνωρίζει ο Ney για κορυφαίους Ρεπουμπλικανούς και αξιωματούχους του Λ. Οίκου, τις πιθανές σχέσεις τους με μπίζνες λαθρεμπορίου όπλων σε Ιράν-Ιράκ και τις επαφές τους με τους Al Zayad, Abdul Qadeer (AQ) Khan και άλλα σκοτεινά δίκτυα που συνδέουν κάποιους νέο-συντηρητικούς με την Ρωσο-Ισραηλινή μαφία.
Οι κορυφαίοι λομπίστες της FN Aviation στις ΗΠΑ ήσαν οι Roy Coffee και David DiStefano που πλέον εργάζονται για τη νομική εταιρεία Lake Liddell & Sapp της εκλεκτής του Μπους για το Ανώτατο Δικαστήριο Harriet Miers.
Ο Coffee υπήρξε και υπεύθυνος προεκλογικής εκστρατείας του Μπους όταν ήταν υποψήφιος Κυβερνήτης στο Τέξας (Dallas Morning News, 24/1/2006) και αποκαλούνταν «τα μάτια και τα αυτιά του Μπους» στην K Street (περιοχή των λόμπις στην Ουάσιγκτον), ενώ ο DiStefano ήταν πρώην προσωπάρχης του Ney.
Oι Coffee και DiStefano ασκούσαν πίεση στο Ney ώστε να επηρεάσει το State Department (επί Κόλιν Πάουελ) ώστε να αποκτήσει η FN Aviation του Al Zayad την απαιτούμενη άδεια εξαγωγής για τις πωλήσεις αεροπλάνων και ανταλλακτικών των αεροπλάνων στο υπό εμπάργκο Ιράν.
Ο Ney ενημέρωσε σχετικά και την Brewster Jennings& Associates αλλά μετά τις αποκαλύψεις για το όνομα και την ιδιότητα της Valerie Plame (CIA/ NOC) από τους Rove, Cheney, Libby, Armitage, ο πολιτικός του Οχάιο ήταν κι αυτός πλέον καμένο χαρτί για τον Λ. Οίκο και ακολούθησε η σειρά του ειδικού εισαγγελέα που είχε αναλάβει την υπόθεση Plame, του Patrick Fitzgerald, στου οποίου την ακεραιότητα πολλοί είχαν επενδύσει.
Η απόφαση του Fitzgerald να μη ασκηθεί δίωξη κατά του Carl Rove και να πέσει στα μαλακά η διαδικασία εναντίον του Lewis “Scooter” Libby, πρώην προσωπάρχη του Αντιπροέδρου Cheney, ελήφθη λόγω προσωπικής εμπλοκής του ίδιου του ειδικού εισαγγελέα σε παλαιότερη υπόθεση της CIA.
Ο Bob Ney και η Brewster Jennings & Associates (BJ& A) υπό την Valerie Plame Wilson, ξεσκέπαζαν το παρελθόν και φώτιζαν σκοτεινές σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσο-Ισραηλινή μαφία και σε πρόσωπα-κλειδιά της Διοίκησης Μπους.
Οι πολλές αεροπορικές εταιρείες του Fouad Al Zayad στο Ουζμπεκιστάν και στο Κιργιστάν εδρεύουν στις ίδιες τοποθεσίες με τις εταιρείες του κορυφαίου λαθρεμπόρου όπλων της Ρωσικής μαφίας και αγαπημένου εργολάβου του Πενταγώνου, Victor Bout.
Οι εταιρείες του Bout στο Κιργιστάν, οι Phoenix Aviation και Inter Transavia, συνεργάζονται με ιδιώτες Αμερικανούς στρατιωτικούς εργολάβους που δραστηριοποιούνται στο Ιράκ και στην Αφρική.
Η Κιργισιανή αεροπορική εταιρεία του Al Zayad, η Aqua Transit, μοιράζεται το ίδιο υπόστεγο με εταιρεία του Bout στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Bishkek και η Samaya Investments Ltd. του Σύριου εδρεύει στο ίδιο κτίριο με εταιρείες που ελέγχει ο Victor Bout στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν (οι Bout-Al Zayad μοιράζονται τα περισσότερα αεροδρόμια και τις πρωτεύουσες στις χώρες της Κεντρικής Ασίας και έχουν επαφές ανωτάτου επιπέδου στην Ουάσιγκτον, επαφές που φθάνουν μέχρι το Οβάλ Γραφείο).
Όταν η Κοντολίζα Ράις ήταν σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας είχε ζητήσει από τις Αρχές της Sharjah (Εμιράτα) να μη συλλάβουν τον Bout.
Παράλληλα, έδωσε εντολή στις Μυστικές Υπηρεσίες να «βλέπουν αλλά να μην αγγίζουν» τον διακινητή όπλων.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης ΗΠΑ Alberto Gonzales έχει να φθάσει μέχρι τον Coffee (λομπίστας του Al Zayad) μέσω της δίωξης Ney και μετά το υπουργείο Ασφάλειας ΗΠΑ θα πρέπει να ενδιαφερθεί για τις δραστηριότητες του Σύριου συνεταίρου του Bout του Monzer al Qasser, που έχει ανάμιξη στο λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών μαζί με τον αδελφό του Ghassem, καθώς και σε παραχαράξεις 100δόλαρων ΗΠΑ.
Η Ιντερπόλ έχει ασχοληθεί από καιρό με τη δράση του Bout και των αδελφών Qasser, όμως, για τις Μυστικές Υπηρεσίες ΗΠΑ εξακολουθεί να ισχύει η εντολή της Ράις «βλέπε αλλά μην αγγίζεις».
Ο Monzer al Qaser πουλάει όπλα από το πρώην Ανατολικό Μπλόκ, χρησιμοποιεί μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε Λουξεμβούργο και Ελβετία και περνάει από τις ίδιες διαδρομές με τον Bout, για όπλα προς Ταλιμπάν-Αλ Κάιντα και υποστηρικτικά της Αλ Κάιντα Ισλαμιστικά στοιχεία των Βαλκανίων.
Οι προμήθειες όπλων από μαφιόζους προς τους Μουσουλμάνους αντάρτες σε Βοσνία-Κόσσοβο έγιναν τη 10ετία ’90 με χρηματοδότηση του δικτύου Bosnia Defense Fund, που στήθηκε ανάμεσα στη Riggs Bank της Ουάσιγκτον και στη Central Bank of Bosnia στο Σεράγεβο, από τους Richard Perle και Douglas Feith.
Υπάρχουν μπίζνες όπλων που κάνουν από κοινού οι Bout-Qasser και σ’ αυτές έχουν ανάμιξη κάποιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι, αλλά υπάρχει και συνέχεια:
Ο Victor Bout προμήθευε με όπλα τους Ταλιμπάν και τον Λάντεν στο Αφγανιστάν και τους παρείχε τεχνική υποστήριξη(logistics).
Οι Γαλλικές Μυστικές Υπηρεσίες (DGSE) έχουν αποδείξεις ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν (Tim Osman για τη CIA) ήταν υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο CIA-MI6, μέχρι το 1995 (πρόσφατα υποστήριξαν ότι ο μπιν Λάντεν πέθανε από τυφοειδή πυρετό στο Πακιστάν τον Αύγουστο 2006 και αμέσως επικράτησε ανεξήγητος πανικός και θύελλα διαψεύσεων διεθνώς!).
Ο Patrick Fitzgerald εργαζόταν για τον τότε εισαγγελέα της Ν. Ν. Υόρκης James Coney και περιέργως δεν μετέφρασε κρίσιμα έγγραφα τηλεφωνικών υποκλοπών από τα Αραβικά και τα Φαρσί, για να τα παρουσιάσει στις δίκες των βομβιστών του World Trade Center, στη Ν. Υόρκη (1993).
Από τις τηλεφωνικές συνομιλίες αποδεικνύονταν ότι ο μπιν Λάντεν που εκείνη την εποχή ζούσε στο Σουδάν υπό την προστασία της Κυβέρνησης του Χαρτούμ που υποστηριζόταν από τη Σ. Αραβία, είχε ευθεία ανάμιξη στη βομβιστική επίθεση (6 νεκροί και 1042 τραυματίες).
Κατά ύποπτο τρόπο, η επίθεση έγινε μόλις μερικές εβδομάδες από την ορκομωσία του Κλίντον ως Προέδρου ΗΠΑ.
Η ανάμιξη Σουδανών και μπιν Λάντεν αποδείχθηκε από την αποκρυπτογράφηση μηνυμάτων (NSA) που έστειλε η Αποστολή του Σουδάν στον ΟΗΕ προς το υπουργείο Εξωτερικών στο Χαρτούμ.
Το NSA κατάφερε να μπει από «πορτοπαγίδα» στον εξοπλισμό κρυπτογράφησης που είχαν αγοράσει οι Σουδανοί από τη Γερμανική εταιρεία PK Electronics, στο Αμβούργο.
Ο Fitzgerald, είχε επίσης συγκαλύψει ένα στοιχείο-κλειδί σχετικά με τον Αμερικανό αξιωματικό Ali Mohammed, ο οποίος συνδεόταν απ’ ευθείας με τον μπιν Λάντεν όσο ήταν εν ενεργεία και υπηρετούσε στην U.S. Special Forces Command, στο Fort Bragg (Ν. Καρολίνα).
O Ali Mohammed (Αιγύπτιος αξιωματικός που εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ όπου και υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις) είναι σημαντική μορφή του σκοτεινού κόσμου των Μυστικών Υπηρεσιών.
Εκπαίδευσε άνδρες της Αλ Κάιντα (κατά τον πόλεμο εναντίον των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν) και ήταν άνθρωπος του μπιν Λάντεν αλλά και της CIA, ταυτόχρονα.
Συνελήφθη τον Σεπτέμβριο 1998 και ομολόγησε την ενοχή του (Mάιος 1999) στις βομβιστικές επιθέσεις εναντίον των Πρεσβειών ΗΠΑ σε Ναιρόμπι (Κένυα) και Νταρ ες Σαλάαμ (Τανζανία), ενώ είχε ανάμιξη και στον βομβισμό του World Trade Center (1993).
Κανείς δεν γνωρίζει αν καταδικάστηκε ή φυλακίστηκε από την Αμερικανική Δικαιοσύνη και που βρίσκεται σήμερα (πρόγραμμα «ειδικής» προστασίας).
Ο Gonzales απλά θύμισε στον Fitzgerald τον ρόλο του στα γεγονότα του 1993 και έτσι έπεσε στα μαλακά η δίωξη κατά Rove, ο φάκελος παραμένει σφραγισμένος μέχρι σήμερα (“SEALED vs. SEALED”) και ο δικηγόρος Robert Luskin δηλώνει με επιστολή 10 σελίδων (12 Ιουνίου 2006) ότι ο Fitzgerald δεν θα ασκήσει δίωξη κατά του πελάτη του Carl Rove για την αποκάλυψη του ονόματος και της ιδιότητας της Valerie Plame σε δημοσιογράφους, παρά την εντολή του Ομοσπονδιακού Δικαστή David Tatel (Φεβρουάριος 2005) περί εγκλήματος παραβίασης της Intelligence Identities Protection Act που «επέφερε σοβαρές επιπτώσεις στην Εθνική Ασφάλεια».
Η Valerie Plame τιμωρήθηκε με την αποκάλυψη της ως πράκτορα (ΝΟC) της CIA από το σύστημα Τσένυ, για εκδίκηση προς τον σύζυγό της πρέσβη Wilson που δεν συμφώνησε με την εισβολή στο Ιράκ και άσκησε δριμεία κριτική για τα πλαστά έγγραφα της υπόθεσης «ουράνιο του Νίγηρα» και τα ψέματα για τα Όπλα Μαζικής Καταστροφής του Σαντάμ Χουσείν.
Η Plame, μέσω της CIA front εταιρείας Brewster Jennings & Associates, ερευνούσε τα ίδια δίκτυα που τα βοηθούσαν τα δίκτυα επιρροής του Τσένυ και των νέο-συντηρητικών.
Είναι πλέον φανερό ότι ο ειδικός εισαγγελέας Patrick Fitzgerald παίζει “double jeu” ώστε να προστατευτεί ο ίδιος και ο τότε συνεργάτης του Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας New Jersey ο Michael Chertoff (σημερινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας), για τη συγκάλυψη των σχέσεων ανάμεσα στους βομβιστές του WTC (1993) και στις Μυστικές Υπηρεσίες ΗΠΑ.
Στη δίνη όλων αυτών βρέθηκε και ο Bob Ney που δεν…επέλεξε τη σωστή «ώρα της διαφθοράς» και τον τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί, παρά τις σχέσεις ζωής που είχε με τη CIA από τα νεανικά του χρόνια, όταν «δίδασκε Αγγλικά στο Ιράν» και εργαζόταν σε δική του «εταιρεία ασφάλειας» στη Σ. Αραβία.
Ο Bob Ney έπεσε θύμα μιας καλοστημένης παγίδας που ετοίμασαν πανίσχυροι αντίπαλοι όσων συμπορεύτηκαν με τον Πρέσβη Wilson, την Valerie Plame, το σύστημα της εταιρείας Brewster Jennings & Associates (CIA) και όλους όσοι αντιτάχθηκαν στα σχέδια του Αντιπροέδρου Τσένυ και των ανθρώπων του.
Ήταν ένας αδύναμος κρίκος που κύλισε στη διαφθορά λόγω των πολιτικών του φιλοδοξιών αλλά και του αλκοολισμού (πρόσφατα υποχρεώθηκε να μπει σε εντατικό αντιαλκοολικό πρόγραμμα) και οι neocons τον έβγαλαν απ’ τη μέση σχετικά εύκολα εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες αδυναμίες του και τα «μυστικά» του.
Με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο είχαν «ξεσκαρτάρει» από τη CIA τους George Tenet, Porter Goss, Kyle “Dusty” Foggo και μετά την απομάκρυνση του Colin Powell από το υπουργείο Εξωτερικών άρχισε το ξήλωμα των πολιτικών της Γερουσίας και του Κογκρέσου.
Καθοριστικής σημασίας ήταν ο διορισμός του John Dimitri Negroponte (Ονδούρα, CIA-Contras) στη θέση του επικεφαλής όλων των Μυστικών Υπηρεσιών ΗΠΑ (Απρίλιος 2005).
Η ίδια πρακτική χρησιμοποιήθηκε για την εξουδετέρωση ξένων πολιτικών ηγετών με πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σπίλωση του Ισραηλινού Προέδρου Moshe Katsav (Ιρανο-Εβραίος Yazdi), με την υπόθεση περί σεξουαλικής παρενόχλησης ενός μέλους του προσωπικού του.
Ο Katsav διατηρεί «κανάλια επικοινωνίας» με τον Ιρανό Πρόεδρο Mohamed Khatami και η πολιτική εξουδετέρωση του διακόπτει αυτή τη σύνδεση.
Την ευθύνη για την αποκάλυψη της ταυτότητας και της ιδιότητας της Valerie Plame ανέλαβε «αυτοβούλως» ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ Richard Armitage, χωρίς να έχει οδηγηθεί σ’ αυτόν η εισαγγελική έρευνα και έτσι «αθωώνονται» οι Libby, Rove, Cheney.
Η Counter-Proliferation δουλειά της CIA στη Ν. και στη Ν.Α Ασία καταστράφηκε δηλαδή από τον Armitage, τον άνθρωπο που είχε εργαστεί τη 10ετία ’70 για την SEA THAI Ltd. στη Μπανγκόκ (εταιρεία import-export της CIA στα χρόνια της Διεύθυνσης του πατρός Μπους).
Ήταν η εποχή της δράσης του αντάρτη στρατηγού της Μπούρμα Khun Sa (λαθρεμπόριο οπίου) και της εγκατάστασης του δικτύου επιχειρήσεων για τα πυρηνικά λαθραία όπλα του Πακιστανού Abdul Qadeer Khan (με την υποστήριξη CIA), θέματα που γνώριζε πολύ καλά τότε στο Ιράν ο Bob Ney και άλλοι πράκτορες.
Πριν από την Μπανγκόκ, ο Armitage «επιχειρούσε» στην Τεχεράνη (1975-1976) με συνεργάτη τον μετέπειτα γνωστό από το λαθρεμπόριο όπλων Iran-Contra, στρατηγό Richard Secord.
O Richard Armitage υπήρξε επί Προεδρίας Ρέιγκαν (1981) υφυπουργός Άμυνας για υποθέσεις Α. Ασίας και αργότερα (1983-1989) υπεύθυνος για τη Διεθνή Ασφάλεια.
Την περίοδο 1989-1993 ο Μπους Α΄ τον διόρισε ως ειδικό μεσολαβητή για τα Ύδατα της Μ. Ανατολής και συντονιστή Ανθρωπιστικής Βοήθειας των Νέων Ανεξάρτητων Χωρών (ΝΙΑ).
Έτσι απέκτησε τις σχέσεις με τους μετα-σοβιετικούς ηγέτες όπως ο Gaidar Aliev και ορίστηκε επικεφαλής του Αζερμπαιτζάν-ΗΠΑ Εμπορικού Επιμελητηρίου (συμβάσεις πετρελαίου, αγωγοί αλλά και όπλα).
Η δράση του Armitage στην Ασία ήταν γνωστή στη CIA και στο δίκτυο Brewster Jennings & Associates της Valerie Plame, οπότε η εξουδετέρωσή του δικτύου διευκόλυνε τις επιχειρήσεις λαθρεμπορίου και τη συγκάλυψη της συμμετοχής σ’ αυτό των ανθρώπων του περιβάλλοντος Μπους, σήμερα και στο παρελθόν.
Οι λομπίστες του Fouad Al Zayad στις ΗΠΑ (αμοιβή 240.000 δολάρια) Coffee και DiStefano-φυσικώ τω τρόπω- δεν διώχθηκαν από τις Αρχές και συνεχίζουν το λόμπι στην Ουάσιγκτον (δήλωσαν ότι ο Fouad Al Zayad ήταν αντιπρόσωπος της Boeing στη Μ. Ανατολή τα τελευταία 25 χρόνια).
Το 2002, Δικαστήριο του Λονδίνου δέσμευσε τραπεζικούς λογαριασμούς του Al Zayad (σε Μ. Βρετανία, Ελβετία, Νησί Μαν και Κύπρο), ένα Boeing 727 και ένα αυτοκίνητο Rolls Royce, μετά από προσφυγή του Ritz Casino, όταν ο Σύριος αγόρασε μάρκες τζόγου αξίας 3 εκατ. δολαρίων εκδίδοντας επτά ακάλυπτες επιταγές (αυτό συνέβη αφού ο «Χοντρός» είχε χάσει περίπου 17 εκατ. δολάρια σε περισσότερες από 150 επισκέψεις του στο καζίνο, στο διάστημα 1999-2001).
Θρύλος των καζίνο του Mayfair ο Al Zayad (του Michel, γεννηθείς στις 24/8/1941 στη Δαμασκό), με τη χλιδή (έπαιζε 1 εκατομ. λίρες Αγγλίας τη βραδιά και έδινε φιλοδωρήματα 1.000 λιρών στους σερβιτόρους), τη σουίτα στο Grosvenor House Hotel (Park Lane) και τα ιδιωτικά τζετ, πλούτισε από το εμπόριο όπλων και άλλες «επιχειρήσεις».
Στην Κύπρο υπήρξε διαμάχη (1998) ανάμεσα στον Χρήστο Πουργουρίδη (ΔΗΣΥ) και στον υπουργό Εσωτερικών Ντίνο Μιχαηλίδη για πλουτισμό του υπουργού με αθέμιτα μέσα, στη διαμάχη αυτή ενεπλάκη έντονα και το όνομα του Fouad Al Zayad καθώς και το καθεστώς παραμονής του σε σχέση με την Κυπριακή υπηκοότητα (επενέβησαν αμέσως δικηγόροι του Σύριου απαιτώντας επανόρθωση από τον Κύπριο βουλευτή Χ. Πουργουρίδη).
Ο Al Zayad αρνήθηκε τότε ότι ήταν έμπορος όπλων και δήλωσε ότι διατηρούσε φιλία με τον Κύπριο υπουργό Ντ. Μιχαηλίδη από το 1965.
Κανείς δεν γνωρίζει σε πόσες υποθέσεις προμηθειών όπλων στην Κύπρο έχει ανάμιξη ο προστατευμένος και από την Αμερικανική Δικαιοσύνη «Χοντρός», όμως, στην Ελλάδα η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής «προσπάθησε» ν’ ανοίξει τους Ελβετικούς λογαριασμούς της χαμένης μίζας για τους πυραύλους TOR-M1 και συνάντησε εμπόδια από νομικές παρεμβάσεις των «αγνώστων» της Drumilan.
Στο μεταξύ, η υπόθεση της μίζας παραγράφεται και ο ελληνικός λαός που είδε τα χρήματά του να γίνονται μίζες Αμερικανών πολιτικών και μάρκες καζίνο, δεν θα μάθει τα παιχνίδια που παίχτηκαν με το πολιτικό χρήμα του τόπου, τους μεσάζοντες της Άμυνας που συνεργάστηκαν με διεθνή «λουλούδια» για τη λεηλασία και τις offshore εταιρείες τύπου Drumilan International Ltd.
Σημειώνεται ότι στις 6 Ιουνίου 2003 δολοφονήθηκε στη Μόσχα ο επικεφαλής της Almaz-Antey (κατασκευάστριας των οπλικών συστημάτων TOR-M1), Igor Klimov, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την Αθήνα ερευνώντας τις διαδρομές της μίζας των πολλών εκατ. δολαρίων.
Λίγες ώρες αργότερα δολοφονήθηκε και ο στενός συνεργάτης του Klimov, ο οικονομικός διευθυντής της Ratep (μετόχου της Almaz-Antey), Sergei Shitko.
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
ο «Χοντρός» που δεν μπόρεσε να εντοπίσει η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής
Στη Δικαιοσύνη επέστρεψε ξανά ο φάκελος με τις μίζες των ρωσικών πυραύλων TOR-M1 μετά τη «διερεύνηση» της υπόθεσης από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Οι πολιτικοί δεν «μπόρεσαν» να εντοπίσουν τις μίζες και αποφάσισαν ότι δεν εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα στο σκάνδαλο των εξοπλιστικών.
Δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν και κάποιον μυστηριώδη «Χοντρό» που ήταν το αφεντικό της κυπριακής εταιρείας με τις μίζες και έτσι δεν τον εξέτασαν ποτέ.
Ο άγνωστος για την Εξεταστική Επιτροπή Fouad Al Zayad είναι πασίγνωστος σ’ όλο τον κόσμο και η διεύθυνση της κατοικίας του στην Κύπρο είναι επίσης γνωστή.
Πρόκειται για άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τεράστιες «υποθέσεις» και φυσικά είναι προστατεύομενο πρόσωπο από τους Αμερικανούς, καθώς εξυπηρετεί σχεδιασμούς εντός και εκτός ΗΠΑ.
Η δικογραφία με τους πυραύλους TOR-M1 θα «αξιολογηθεί» εκ νέου από την ελληνική Δικαιοσύνη πριν τεθεί οριστικά στο αρχείο.
Βαθειά ανάμιξη στο σκάνδαλο χρηματισμού Αμερικανού πολιτικού έχει ο γνωστός από την ελληνική υπόθεση των πυραύλων TOR-M1 Fouad Al Zayad, της Κυπριακής Drumilan International.
Ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός Robert William Ney που ήταν γνωστός και ως «Δήμαρχος του Κογκρέσσου» ομολόγησε την ενοχή του σε συνωμοσία για τη διευκόλυνση του διαβόητου «λομπίστα» Jack Abramofff, καθώς και για αποδοχή δώρων αξίας άνω των 170.000 δολαρίων από ένα άλλο σύστημα διαφθοράς.
Ο 52χρονος Ney παρουσιάστηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006 στο Δικαστήριο του District of Columbia (Δικαστής η Ellen Segal Huvelle) άκουσε την ποινή του και πήρε τον δρόμο προς τη φυλακή.
Στη φυλακή για δωροδοκία από εργολάβο άμυνας βρίσκεται από 3 Μαρτίου 2006 και ένα άλλο πρώην μέλος του Κογκρέσσου, ο Ρεπουμπλικάνος Randy “Duke” Cunningham (Καλιφόρνια) που εκτίει ποινή 100 μηνών (8χρόνια και 4 μήνες) και έχει τον αριθμό κρατουμένου 94405-198, στις Φυλακές Buther ( Ν.Καρολίνα).
Σε παραίτηση από το Κογκρέσσο είχε υποχρεωθεί τον Ιούνιο 2006 ο πρώην ηγέτης της πλειοψηφίας Ρεπουμπλικάνος Tom DeLay (Τέξας) που κατηγορήθηκε για ξέπλυμα χρήματος που έλαβε κι αυτός από τον Jack Abramoff (ο ίδιος αρνήθηκε την ενοχή του), ενώ σειρά πήρε ο Δημοκρατικός William Jefferson (Λουιζιάνα) που κατηγορήθηκε για δωροδοκία σχετικά με υπόθεση εταιρείας Ίντερνετ για την Αφρική (το FBI έκανε επιδρομή στο γραφείο και στο σπίτι του αν και ο ίδιος αρνήθηκε κάθε ενοχή).
O Jack Abramoff ομολόγησε ενοχή σε μια σειρά υποθέσεων και τιμωρήθηκε στις 29 Μαρτίου 2006 με ποινή φυλάκισης 5 χρόνων και 10 μηνών και παρέμενε ελεύθερος για μεγάλο διάστημα επειδή συνεργάστηκε με τις Αρχές για την εξιχνίαση και άλλων υποθέσεων, ανάμεσά τους και η δολοφονία του ιδιοκτήτη της SunCruz Casinos, του ελληνικής καταγωγής Konstantinos Boulis.
Πριν από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ο Mohammed Atta και άλλοι από τους αεροπειρατές εμφανίστηκαν σε ταξίδια της SunCruz Casinos στα ανοιχτά της Φλόριντα και υπήρξαν ενδείξεις σχέσεων Abramoff- Atta καθώς και αναφορές για εμπόριο ηρωίνης (το 2002 ο Abramoff εργαζόταν για το Global Council of Islamic Banks του οποίου ο Σαουδάραβας πρόεδρος Saleh Abdullah Kamel βρίσκεται υπό έρευνα για χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και σύνδεση με τον Οσάμα μπιν Λάντεν).
Η υπόθεση του Bob Ney είναι πολύ πιο περίπλοκη από τις απλές υποθέσεις διαφθοράς των Αμερικανών πολιτικών και εμφανίζει προεκτάσεις που αποκαλύπτουν τρομακτικό παρασκήνιο και σκοτεινές πτυχές της διεθνούς πολιτικής και της διακίνησης όπλων και ναρκωτικών.
Γιατί ο Ney εκτός από πολιτικός υπήρξε και «περιουσιακό στοιχείο» της CIA που τον στρατολόγησε σε νεαρή ηλικία για να τον χρησιμοποιήσει ως πηγή πληροφοριών στη Μ. Ανατολή, ως σύνδεσμο με πολιτικούς κύκλους της Τεχεράνης και ως συνεργάτη του δικτύου Brewster Jennings & Associates της Valerie Plame.
Μετά από τη «CIA διαδρομή» του στη Μ. Ανατολή ο Bob Ney πολιτεύτηκε στο Οχάιο και υπήρξε ένα εξαιρετικά ενεργό μέλος του Κογκρέσσου, ώσπου ξέσπασαν οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις του με Ινδιάνικο καζίνο στο Τέξας (Tigua), Ισραηλινή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας (Foxcom Wireless που τώρα είναι γνωστή ως MobileAccess, έδρα Βιέννη), βιομηχανία ενδυμάτων στα Νησιά Μαριάνας, εισαγωγές ποτών με ψευδή πιστοποίηση και γενικά για την υποστήριξη των συμφερόντων του Jack Abramoff και των πελατών του.
Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους Ney-Abramoff ήταν ο Neil Volz, πρώην προσωπάρχης του Αμερικανού πολιτικού ο οποίος αργότερα προσελήφθη από τον Abramoff ως λομπίστας.
Ο Ney απολάμβανε στο παρελθόν «ειδικής προστασίας» από τη CIA, όμως, αργότερα και κάτω από τη σιδερένια γροθιά του στρατηγού Michael Hayden η CIA έβαλε στην κατάψυξη όσους συνεργάζονταν με την Brewster Jennings &Associates και ερευνούσαν σχέσεις ανθρώπων της Διοίκησης Μπους με τη διακίνηση Όπλων Μαζικής Καταστροφής.
Ο Bob Ney είχε καλές επαφές στο Ιράν από τις οποίες αντλούσε πολύτιμες πληροφορίες για το δίκτυο της Brewster Jennings & Associates (BJ& A).
Όπως και η Valerie Plame, εργάστηκε για τη CIA ως NOC (“non official cover”) κάτω από τη βιτρίνα του «συμβούλου ενεργείας» στη Μ. Ανατολή, κατά τη διάρκεια της 10ετίας ’70 και στις αρχές της 10ετίας ’80.
Επομένως, ήταν γνώστης των επιχειρήσεων διακίνησης Όπλων Μαζικής Καταστροφής σε Πακιστάν, Λιβύη, Ιράκ και Σ. Αραβία, στις οποίες είχε ανάμιξη το δίκτυο του A. Q. Khan, συνεργαζόταν με την BJ& A, ενώ οι Ιρανικές κυβερνητικές πηγές του ήσαν γνωστές στις μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ.
Το προσωπικό του γραφείου του, αρχικά, και ο ίδιος στη συνέχεια έγιναν στόχοι διάβρωσης και τελικά εξαγοράστηκαν και διεφθάρησαν με χρήματα του Jack Abramoff.
Οι διαπραγματεύσεις της CIA με πολιτικούς κύκλους της Τεχεράνης δεν άρεσαν στους νέο-συντηρητικούς της Ουάσιγκτον που επιδιώκουν την όξυνση και έτσι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το παράνομο πολιτικό χρήμα του Abramoff για να εξαγοράσουν τον φιλόδοξο πλέον Ney και τους ανθρώπους του.
Με την αποχώρηση του Ney από την πολιτική τερματίστηκε και ο ρόλος του ως «ενδιαμέσου» ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Τεχεράνη.
Από το κατηγορητήριο του υπουργείου Δικαιοσύνης κατά Ney και σε ότι αφορά σε άλλη υπόθεση χρηματισμού, παραλείπεται (!) επιμελώς το όνομα του Σύριου εμπόρου όπλων από τον οποίο ο Ney παραδέχθηκε ότι δωροδοκήθηκε σε καζίνο του Λονδίνου, επειδή θα τον διευκόλυνε να πάρει βίζα ΗΠΑ και ξεκίνησε διαδικασίες άρσης των περιορισμών που ίσχυαν για την πώληση αμερικανικών αεροπλάνων και ανταλλακτικών αεροπλάνων στο Ιράν, μέσω εταιρείας του στη Λάρνακα Κύπρου.
Η αποκάλυψη του συγκεκριμένου ονόματος (αναφέρεται ως «Ξένος Επιχειρηματίας»), έγινε από τον δικηγόρο του πολιτικού από το Οχάιο, Mark H. Tuohey (Washington Post, 16/9/2006).
Πρόκειται για τον άνθρωπο που βρισκόταν πίσω και από μίζες που δόθηκαν για πωλήσεις Ρωσικών όπλων προς την Ελλάδα (TOR-M1), τον «γνωστό-άγνωστο» που δεν μπόρεσε (!) να εντοπίσει η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το αφεντικό της κυπριακής εταιρείας Drumilan International Ltd. και διεθνώς γνωστό τζογαδόρο Fouad Al Zayad!
Ο πάμπλουτος από αμυντικές συμβάσεις Al Zayad (διαθέτει και Πορτογαλική υπηκοότητα) ζει στην Κύπρο, είναι ιδιοκτήτης και της κυπριακής αεροπορικής εταιρείας FN Aviation (αργότερα μετονομάστηκε σε FAZ Aviation), διαθέτει υποκατάστημα στο Λονδίνο όπου ο Σύριος είναι διάσημος παίκτης των καζίνο και έχει το παρατσούκλι “The Fat Man” (ο «Χοντρός»).
Τα λονδρέζικα ιδιωτικά καζίνο είναι γνωστά πλυντήρια για χρήματα που προέρχονται από λαθρεμπόριο όπλων και άλλες σκοτεινές επιχειρήσεις.
Ο Αμερικανός διευθυντής της κυπριακής FN Aviation στη Βρετανία, Nigel Winfield, (έχει καταδικαστεί τρεις φορές για σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα στην Ανατ. Ακτή ΗΠΑ κατά τη 10ετία ’80, απάτες σε κούρσες αλόγων αλλά και σε βάρος του…Έλβις Πρίσλει), πλήρωσε το 3ήμερο ταξίδι του Ney στο Λονδίνο τον Φεβρουάριο 2003, ένα μήνα πριν από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ.
Σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν πολλά, ο Ney δέχθηκε να πάει στο Λονδίνο για να «ψαρέψει» πληροφορίες από τους ανθρώπους των όπλων και να διασταυρώσει τις διαδόσεις των νέο-συντηρητικών για τα δήθεν Όπλα Μαζικής Καταστροφής που διέθετε ο Σαντάμ Χουσείν (έπαιξε όμως to 2003 και στο καζίνο “Ambassador’s Club” με μάρκες που του έδωσε ο Al Zayad και «κέρδισε» 34.000 δολάρια).
Τα ίδια ερευνούσε και η σύζυγος του Wilson (ο πρέσβης Joseph C.Wilson είχε σταλεί στο Νίγηρα για το υποτιθέμενο «ουράνιο» του Ιράκ), η Valerie Plame με το δίκτυο της Brewster Jennings & Associates, στις διαδρομές του λαθρεμπορίου όπλων μέσω Κύπρου, Ν. Αφρικής, Τουρκίας και από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.
Oι πράκτορες της Brewster Jennings & Associates είχαν ασχοληθεί με το ξέπλυμα χρήματος, τα όπλα και τις δραστηριότητες του Fouad Al Zayad σε Ελβετία, Κύπρο και Νησί Μαν.
Οι επαφές του Ney στη Μ. Ανατολή προσέφεραν πολύτιμες πληροφορίες στη CIA για τη διακίνηση όπλων και χρήσιμα κανάλια σε Τεχεράνη, Δαμασκό και Βαγδάτη, κανάλια που δεν ήταν όμως αρεστά στους νέο-συντηρητικούς που επιθυμούσαν να βομβαρδίσουν τις τρεις πρωτεύουσες.
Μετά τη δίωξη που ασκήθηκε, ο Bob Ney, συμφώνησε να συνεργαστεί με τους εισαγγελείς ώστε να μείνει στη φυλακή το πολύ για 27 μήνες (αντί προβλεπόμενης ποινής μέχρι δέκα χρόνια και πρόστιμο 500.000 δολ.), όμως, οι άνθρωποι του Alberto Gonzales (τότε υπουργός Δικαιοσύνης ΗΠΑ) ενδιαφέρονταν να μάθουν και όλα όσα γνώριζε ο Ney για κορυφαίους Ρεπουμπλικανούς και αξιωματούχους του Λ. Οίκου, τις σχέσεις τους με μπίζνες λαθρεμπορίου όπλων σε Ιράν-Ιράκ και τις επαφές τους με τους Al Zayad, Abdul Qadeer (AQ) Khan και άλλα σκοτεινά δίκτυα που ίσως συνδέουν κάποιους με την Ρωσο-Ισραηλινή μαφία.
Οι κορυφαίοι λομπίστες της κυπριακής FN Aviation στις ΗΠΑ ήσαν οι Roy Coffee και David DiStefano που δούλευαν για τη νομική εταιρεία Lake Liddell & Sapp, της εκλεκτής του Μπους για το Ανώτατο Δικαστήριο Harriet Miers.
Ο Coffee υπήρξε και υπεύθυνος προεκλογικής εκστρατείας του Μπους όταν ο νυν Πρόεδρος ήταν υποψήφιος κυβερνήτης στο Τέξας (Dallas Morning News, 24/1/2006) και αποκαλούνταν «τα μάτια και τα αυτιά του Μπους» στην K Street (περιοχή των λόμπις στην Ουάσιγκτον), ενώ ο DiStefano ήταν πρώην προσωπάρχης του Ney.
Oι Coffee και DiStefano ασκούσαν πίεση στο Ney ώστε να επηρεάσει το State Department (Κόλιν Πάουελ) για να αποκτήσει η FN Aviation του Al Zayad την απαιτούμενη άδεια εξαγωγής για τις πωλήσεις αεροπλάνων και ανταλλακτικών αεροπλάνων στο υπό εμπάργκο Ιράν.
Ο Ney ενημέρωσε σχετικά και την Brewster Jennings& Associates αλλά μετά τις αποκαλύψεις για το όνομα και την ιδιότητα της Valerie Plame (CIA/ NOC) από τους Rove, Cheney, Libby, Armitage, ο Ney ήταν κι αυτός πλέον καμένο χαρτί για τον Λ. Οίκο και ακολούθησε η σειρά του ειδικού εισαγγελέα που είχε αναλάβει την υπόθεση Plame, του Patrick Fitzgerald, στου οποίου την ακεραιότητα πολλοί είχαν επενδύσει.
Ο Fouad Al Zayad διατηρεί αεροπορικές και άλλες εταιρείες στο Ουζμπεκιστάν και στο Κιργιστάν, όπως η Aqua Transit στοαεροδρόμιο της πρωτεύουσας Bishkek και η Samaya Investments Ltd (εκεί πάρκαραν και τα αεροπλάνα του Βίκτορ Μπουτ).
Η Valerie Plame τιμωρήθηκε με την αποκάλυψη της ως πράκτορα (ΝΟC) της CIA από το σύστημα Τσένυ, για εκδίκηση προς τον σύζυγό της πρέσβη Wilson που δεν συμφώνησε με την εισβολή στο Ιράκ και άσκησε δριμεία κριτική για τα πλαστά έγγραφα της υπόθεσης «ουράνιο του Νίγηρα» και τα ψέματα για τα « Όπλα Μαζικής Καταστροφής» του Σαντάμ Χουσείν.
Στη δίνη όλων αυτών βρέθηκε και ο Bob Ney που δεν…επέλεξε τη σωστή «ώρα της διαφθοράς» και τον τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί, παρά τις σχέσεις ζωής που είχε με τη CIA από τα νεανικά του χρόνια, όταν «δίδασκε Αγγλικά στο Ιράν» και εργαζόταν σε δική του «εταιρεία ασφάλειας» στη Σ. Αραβία.
Ο Bob Ney υπέκυψε στους πειρασμούς και έπεσε θύμα μιας καλοστημένης παγίδας που ετοίμασαν πανίσχυροι αντίπαλοι όσων συμπορεύτηκαν με τον πρέσβη Wilson, τη Valerie Plameκαι το σύστημα της εταιρείας Brewster Jennings & Associates (CIA).
Ήταν ένας αδύναμος κρίκος που κύλισε στη διαφθορά λόγω των πολιτικών του φιλοδοξιών αλλά και του αλκοολισμού (υποχρεώθηκε να μπει σε αντιαλκοολικό πρόγραμμα στη φυλακή) και οι επιτήδειοι τον έβγαλαν απ’ τη μέση σχετικά εύκολα, εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες αδυναμίες του και τα «μυστικά» του.
Με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο είχαν «ξεσκαρτάρει» από τη CIA τους George Tenet, Porter Goss, Kyle “Dusty” Foggo και μετά την απομάκρυνση του Colin Powell από το υπουργείο Εξωτερικών άρχισε το ξήλωμα των μη αρεστών πολιτικών της Γερουσίας και του Κογκρέσου.
Καθοριστικής σημασίας ήταν ο διορισμός του John Dimitri Negroponte (Ονδούρα, CIA-Contras) στη θέση του επικεφαλής όλων των Μυστικών Υπηρεσιών ΗΠΑ (Απρίλιος 2005).
Οι λομπίστες του Fouad Al Zayad στις ΗΠΑ (αμοιβή 240.000 δολάρια) Coffee και DiStefano-φυσικώ τω τρόπω- δεν διώχθηκαν από τις Αρχές και συνεχίζουν το λόμπι στην Ουάσιγκτον (δήλωσαν ότι πίστευαν πως ο Fouad Al Zayad ήταν αντιπρόσωπος της Boeing στη Μ. Ανατολή τα τελευταία 25 χρόνια).
Το 2002, Δικαστήριο του Λονδίνου δέσμευσε τραπεζικούς λογαριασμούς (σε Βρετανία, Ελβετία, Νησί Μαν και Κύπρο), ένα Boeing 727 και ένα αυτοκίνητο Rolls Royce του Al Zayad μετά από προσφυγή του Ritz Casino, όταν ο Σύριος αγόρασε μάρκες τζόγου αξίας 3 εκατ. δολαρίων εκδίδοντας επτά ακάλυπτες επιταγές (αυτό συνέβη αφού ο «Χοντρός» είχε χάσει περίπου 17 εκατ. δολάρια σε περισσότερες από 150 επισκέψεις του στο καζίνο, στο διάστημα 1999-2001).
Θρύλος των καζίνο του Mayfair ο Al Zayad (του Michel, γεννήθηκε 24/8/1941 στη Δαμασκό), ζούσε στη χλιδή και έπαιζε 1 εκατομ. λίρες Αγγλίας τη βραδιά (έδινε φιλοδωρήματα 1.000 λιρών στους σερβιτόρους), είχε σουίτα στο Grosvenor House Hotel (Park Lane) και ιδιωτικό τζετ, πλούτισε από το εμπόριο όπλων και άλλες «επιχειρήσεις».
Στην Κύπρο υπήρξε διαμάχη (1998) ανάμεσα στον Χρήστο Πουργουρίδη (ΔΗΣΥ) και στον υπουργό Εσωτερικών Ντίνο Μιχαηλίδη για πλουτισμό του υπουργού με αθέμιτα μέσα, στη διαμάχη αυτή ενεπλάκη και το όνομα του Fouad Al Zayad καθώς και το καθεστώς παραμονής του σε σχέση με την κυπριακή υπηκοότητα (επενέβησαν αμέσως δικηγόροι του Σύριου απαιτώντας επανόρθωση από τον Κύπριο πολιτικό).
Ο Al Zayad αρνήθηκε τότε ότι ήταν έμπορος όπλων και δήλωσε ότι διατηρούσε φιλία με τον Κύπριο υπουργό από το 1965.
Κανείς δεν γνωρίζει σε πόσες υποθέσεις προμηθειών όπλων στην Κύπρο έχει ανάμιξη ο προστατευμένος και από την αμερικανική Δικαιοσύνη «Χοντρός», όμως, στην Ελλάδα η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής «προσπάθησε» ν’ ανοίξει τους ελβετικούς λογαριασμούς της χαμένης μίζας των 25 εκατ. δολαρίων για τους πυραύλους TOR-M1 και συνάντησε εμπόδια από νομικές παρεμβάσεις των «αγνώστων» της Drumilan.
Στο μεταξύ, η υπόθεση της μίζας παραγράφεται για τους πολιτικούς και ο ελληνικός λαός που είδε τα χρήματά του να γίνονται μίζες Αμερικανών πολιτικών και μάρκες καζίνο, δεν θα μάθει τα παιχνίδια που παίχτηκαν με το πολιτικό χρήμα του τόπου, τους μεσάζοντες της Άμυνας που συνεργάστηκαν με διεθνή «λουλούδια» για τη λεηλασία και τις offshore εταιρείες τύπου Drumilan International Ltd.