Ψευτο Ηγέτες και Λαός εν Πλάνη

Του Μιχάλη Γαυγιωτακη.

Το να προκαλείς τον εαυτόν σου υπερβαίνοντας τα χαρίσματα που ενδεχομένως μπορεί να έχεις σαν ηγέτης είναι πρόκληση στην επικείμενη τυχόν μετεξέλιξης σου προς την κορυφή.
Πολλές φορές γίνεσαι ηγέτης όχι γιατί σε ....επέλεξε ο λαός αλλά γιατί αμφιταλαντεύεται η προσωπικότητα σου μεταξύ αλήθειας και του ψέματος. Αλήθειες που μπορεί να λες γιατί ο λαός αλήθειες θέλει να ακούσει αλλά και ψέματα που χρειάζονται για την συντήρηση της ίδιας της οντότητας μας.
Όπως ισχύει στην κοινωνία μας σήμερα και επιβεβαιώνεται καθημερνώς ,< μια αλήθεια μπορεί να καταδικάσει ένα άνθρωπο αλλά και από την άλλη μεριά ένα ψέμα μπορεί να τον σώσει, και εν προκειμένω ένα ολόκληρο λαό >. Το ερώτημα που γεννάτε εδώ σε εμάς είναι ποιο δρόμο χρειαζόμαστε να πάρουμε ακλουθώντας τον ηγέτη μας.
Δυστυχώς οι προσωπικότητες που μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια έδειξαν χαρίσματα ηγετικού κυβερνητισμου και όχι χαρίσματα συνειδησιακού ανθρωπισμού.
Δυστυχώς οι προσωπικότητες αυτές κατάφεραν να μας κάνουν να ζούμε στον απόλυτο αστερισμό των αριθμών χρησιμοποιώντας μας ως υποχείριο βεβιασμένων υπολογισμών για μια τέλεια διαίρεση πράξης χωρίς υπόλοιπο.
Τη πλάνη ο λαός μπορεί να τη δεχτεί , να συγχωρήσει ,να αναλάβει κόστος ευθύνης που του αναλογεί ,αλλά το ψέμα δεν το ξεχνά γιατί ριζώνει βαθιά στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος είναι προικισμένος από τη φύση του με το χάρισμα του ηθοποιου,και όταν θέλει ο ίδιος ο
ρολος του γίνεται μοναδικός και εξίσου ταυτόσημος με τη πραγματικότητα ξεχνώντας συγχρόνως ότι η πλάνη της ηθοποιίας κινείται στη σφαίρα της φαντασίας.
Ένα ερώτημα που γεννάτε εδώ είναι το εξής. Μπορούμε εμείς να γράψουμε το σενάριο αυτού του ρόλου ούτος ώστε όταν έρθει η ώρα που ο ηγέτης- ηθοποιός να αποκαλύψει τα αληθινά χαρίσματα του και όχι αυτά του ηθοποιού ?
Η παραφροσύνη ενός ηγέτη μπροστά στο μαρασμό της απώλειας της εξουσίας μπορεί να αποβεί μοιραίο για τον ίδιο αλλά και για τον ίδιο το λαό.
Τα γιατροσόφια τύπου< συναισθημάτων πατριωτισμού >, σχέσεων διαπροσωπικού χαρακτήρα με ανταλλαγή< όρκων τιμής>, όπως << ότι λέμε ισχύει για παντα>>,αλλα και κηρύγματα τύπου αθώου που πάντα καταδιώκεται αμυνόμενος για να προκαλέσει το κοινό αίσθημα ,έχουν περάσει ανεπίστρεπτα πλέον και δεν επιφέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Με μαθηματική ακρίβεια η πράξη αυτή που συντελείται για λίγο καιρό δίνει αποτελέσματα καιροσκοπισμού , εγωκεντρισμού, αυταρχισμού, εξυπηρετώντας προσωπικά υλικά οφέλη.
Δόξα το θεό <ψευτοηγετες> γεμίσαμε, υποσχέσεις φάγαμε, όρκους δώσαμε, αλλά ευτυχώς δεν είναι αργά να γνέψουμε με μια ματιά ότι είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ…