χορήγησε είναι 899 εκατομμύρια δολάρια. Εχει σημασία αν ευχήθηκαν «στην υγειά του μ...»;
Στην Washington Post δημοσιεύτηκε τα περασμένα Χριστούγεννα ένα αποκαλυπτικό και αιχμηρό ρεπορτάζ «κοσμικού» τύπου για το πάρτι Χριστουγέννων του ΔΝΤ, που δείχνει την απόσταση που χωρίζει τον μικρόκοσμο του Ταμείου με τον πραγματικό κόσμο της κρίσης. Είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.
Προσκεκλημένα ήταν 13.000 άτομα, οι εργαζόμενοι στο Ταμείο. Οι 7.000 που παρευρέθησαν τελικά είχαν την ευκαιρία να φάνε και να πιούνε μέχρι σκασμού χωρίς να δώσουν δεκάρα, διαψεύδοντας έτσι τον Μίλτον Φρίντμαν, τον θεμελιωτή του νεοφιλελευθερισμού στον οποίο ομνύει το ΔΝΤ, που έλεγε πως «δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα».
Τρελό γλέντι
Για μια μέρα, το προηγούμενο Σάββατο 15 Δεκεμβρίου, τα γραφεία του Ταμείου μετατράπηκαν, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες περίπου, σε χώρο ψυχαγωγίας υψηλών προδιαγραφών για το πιο χλιδάτο πάρτι από δημόσιο οργανισμό στον κόσμο. Αρκετοί όροφοι σε δυο κτίρια του Ταμείου μετατράπηκαν σε καφέ και εστιατόρια, μπαρ και συναυλιακούς χώρους, όπου λάτιν συγκροτήματα δίνουν τον ρυθμό και τα ζευγάρια χορεύουν. Ακόμα και ο διάδρομος επικοινωνίας μεταξύ των δυο κτιρίων μετατράπηκε σε μπαρ με ένα «ειδικό» κοκτέιλ, το «Mr. Grinch». Διαφορετικοί συνδυασμοί αλκοόλ και γεύσεων σε κάθε αίθουσα, ορεκτικά με στρείδια, χαβιάρι, πολλές διαφορετικές έθνικ κουζίνες - ινδική, βιετναμέζικη, μεσογειακή ή λιβανέζικη... Ο Μπρεχτ έχει περιγράψει με ακρίβεια αυτό που συμβαίνει. «Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος: έχουν κιόλας φάει».
Ο ποιητής είχε επισημάνει πως αυτοί που «κηρύσσουν τη λιτότητα» την επιβάλλουν σε άλλους, όχι στους εαυτούς τους. «Κάνε αυτό που λέω, όχι ό,τι κάνω». Οι πολιτικές του ΔΝΤ καλλιεργούν τον φόβο και την ανασφάλεια, αλλά οι θυσίες είναι για άλλους. Οι ίδιοι οι υπάλληλοι του Ταμείου, ως πολύτιμα γρανάζια, προστατεύονται. Εχουν αφορολόγητες, πολύ υψηλές αμοιβές - για έναν οικονομολόγο είναι από 100 χιλιάδες δολάρια και πάνω. Εργάζονται σε άψογες συνθήκες και καλύπτονται από εξαιρετικό ασφαλιστικό πρόγραμμα, ενώ το συνταξιοδοτικό πλάνο τούς εξασφαλίζει χρυσά γεράματα. Σε πείσμα του «θείου Μίλτον, έχουν και πολλά «δωρεάν γεύματα», σαν το πάρτι των Χριστουγέννων.
Το glassdoor.com είναι μια ιστοσελίδα στην οποία οι επιχειρήσεις κρίνονται από τους εργαζόμενους σε αυτές. Για το ΔΝΤ υπάρχουν 26 απόψεις δημοσιευμένες από στελέχη του. Σχεδόν όλοι δηλώνουν ευχαριστημένοι από τους μισθούς που λαμβάνουν. Κάποιος εξηγεί τι σημαίνει το γεγονός ότι είναι «καθαροί από φόρους»: είναι 27% υψηλότεροι απ' τον ίδιο ονομαστικό μισθό οποιουδήποτε άλλου υπαλλήλου στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα.
Ωστόσο, αρκετοί επισημαίνουν και προβλήματα. Την άκαμπτη, γραφειοκρατική και ιεραρχική δομή, την πολιτική μονολιθικότητα, τις «κλίκες» που είναι απαραίτητες για μια καλή καριέρα...
Με σαμπάνια, χαβιάρι και τσα-τσα, αλλά και με πιο χαλαρές εκδηλώσεις που διοργανώνει, το Ταμείο επιθυμεί να εμφυσήσει τον «πατριωτισμό» των στελεχών του, πράγμα που περνάει απ' το να συσφίγξει τις σχέσεις μεταξύ τους, όπως και με στελέχη άλλων «συγγενικών» οργανισμών. Περισσότερες είναι οι κοινές εκδηλώσεις με την Παγκόσμια Τράπεζα. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στα δύο (παραστρατημένα) τέκνα του Μπρέτον Γουντς έχουν μια κοινή χορωδία. Κάνουν πρόβες μία ώρα την εβδομάδα και δίνουν δύο κοντσέρτα ετησίως.
80.000 επίδομα πολυτέλειας για την Κριστίν
Κάτι άλλο που τους ενώνει είναι ότι οι εργαζόμενοι στην Παγκόσμια Τράπεζα και στο ΔΝΤ έχουν αποκλειστική σχεδόν χρήση στις υπηρεσίες (χαμηλότοκα στεγαστικά και φοιτητικά δάνεια μεταξύ άλλων) της Bank-Fund Staff Federal Credit Union.
Μια τράπεζα ή μάλλον ένα Ταμείο, που διαχειρίζεται τους 70.000 λογαριασμούς μελών-υπαλλήλων των δύο οργανισμών ή συγγενών τους - συνολικά 3.3 δισεκατομμύρια δολάρια. Το Ταμείο αποδίδει, εδώ και 17 συνεχόμενα χρόνια, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια ως ετήσιο μέρισμα στα μέλη.
Αν όσα προαναφέρθηκαν ισχύουν για όλους τους υπαλλήλους του ΔΝΤ, φαντάζει σχεδόν λογικό να εισπράττει το κορυφαίο στέλεχός του, η διευθύντρια Κριστίν Λαγκάρντ, 80.000 δολάρια ως επίδομα πολυτελούς διαβίωσης τον χρόνο. Η πολυτέλεια βέβαια θα ήταν εξασφαλισμένη και με τα 470.000 δολάρια που είναι η «κανονική» ετήσια αποζημίωσή της. Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι 550.000 δολάρια είναι καλύτερα από 470.000. Πηγή Το Εθνος
