Του Γρηγόρη ΔεσύπρηΑς υποθέσουμε ότι ανακαλύπτουμε σαράκι στο ξύλινο πάτωμα του σπιτιού μας… Τι κάνουμε; Το καλύπτουμε με το χαλί; Υγρασία στους τοίχους;; Την βάφουμε και όλα καλά; Και γενικώς, με ότι στραβό κι ανάποδο, κάνουμε με τη...
σειρά μας τα στραβά μάτια και «ψύχραιμοι» συνεχίζουμε προσποιούμενοι ότι δεν τα αντιλαμβανόμαστε εμείς, αλλά δεν θα τα αντιληφθούν και οι άλλοι;;
Μα με αυτόν τον τρόπο, δεν σημαίνει πως τα προβλήματα δεν είναι υπαρκτά!
Είναι εκεί, για να μας υπενθυμίζουν καθημερινώς την αγωνία μας για το μέλλον… Μια αγωνία, που φαίνεται να μην μοιράζονται μαζί μας οι σημερινοί πολιτικοί, ιδιαίτερα της συγκυβέρνησης!
Το αύριο όμως είναι υπόθεση όλων μας, είναι καθήκον μας να το σχεδιάσουμε, να το διαφυλάξουμε και να το παραδώσουμε ξεγυμνωμένο από τις αμαρτίες του παρελθόντος, στα παιδιά μας…
Έτσι λοιπόν, αναπόφευκτα, τίθεται το ερώτημα: Τι κάνουμε εμείς οι ίδιοι, όταν αυτοί που το σχεδιάζουν για εμάς, είναι ανεπαρκείς σε οικονομικό, πολιτικό και Εθνικό επίπεδο;; Τι κάνουμε όταν πλέον είναι ξεκάθαρο πως δεν τους απασχολούν οι συνέπειες των πράξεων και των σχεδιασμών τους, παρά μόνον η συνέχειά τους στους κυβερνητικούς θώκους;;
Κι εμείς;; Απλώς τους ατενίζουμε ανέμελοι, παρακολουθώντας τα «κουκουλώματα» και τα «μπαλώματα» που αυτοί ράβουν στην «τρύπα», όταν η ουσία της επιδιόρθωσης κρύβεται αλλού;;
Βλέπετε, οι ωραίες γραβάτες και τα παχιά λόγια των σημερινών κυβερνώντων, (πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ούτε ένα ένσημο από εργασία στη ζωή τους), απόρροια προτροπών και συμβουλών, ειδικών των εταιρειών δημοσίων σχέσεων, στέκονται μόνιμα στην επιφάνεια, χωρίς να μπορούν να αντιμετωπίσουν (μεταξύ πολλών άλλων), το τέρας των πάνω από 1.500.000 ανέργων συμπολιτών μας, που θεριεύει μέρα με την ημέρα…
Ένα είναι λοιπόν αυτό που χρειάζεται να κάνουμε…
Βρίσκουμε και εμπιστευόμαστε άτομα που πρώτ’ απ’ όλα έχουν δουλέψει στη ζωή τους… Που γνωρίζουν «από πρώτο χέρι» τι σημαίνει μεροκάματο… Τι σημαίνει πρωτοβουλία… Τι σημαίνει παράγω και στην συνέχεια εισπράττω! Τι σημαίνει μεταρρύθμιση, τι σημαίνει ανασυγκρότηση… Τι σημαίνει δημιουργώ και όχι καταναλώνω και κατασπαταλώ! Και σε συνδυασμό με τα προηγούμενα, θα έχουν λειτουργήσει πιθανώς και από κάποιες κυβερνητικές θέσεις, ούτως ώστε θα έχουν την πλήρη εικόνα του «λειτουργικού και αποδοτικού» και όχι την μονόπλευρη, αυτήν, την εκτός πραγματικότητας, από την μόνιμη θέση του κρατικού λειτουργού…
Άτομα που θα πουν την αλήθεια στο λαό, θα χρεωθούν την μεταφορά από το αδηφάγο κρατικοδίαιτο καθεστώς, που θα οδηγήσουν σ ένα νέο μέλλον, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα… Που θα λειτουργήσουν ως μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος… Με καθημερινή επαφή και επικοινωνία, αλλά και ενεργοποίηση με κίνητρα του παραγωγικού δυναμικού της χώρας… Με κινήσεις, (σε φορολογικό, μισθολογικό και αναπτυξιακό επίπεδο), που δεν θα κόβουν τα φτερά! Άτομα που θα πλαισιώνονται από άφθαρτους και φρέσκους στο πολιτικό πεδίο της Ελλάδος συνεργάτες, με όρεξη για την πραγματοποίηση των σχεδίων!
Και το ουσιαστικότερο: Με μέτρα, που δεν θα ανακοινώνονται στα δελτία ειδήσεων τα μεσάνυχτα, (με την ελπίδα πως θα τα αντιληφθούν όσο το δυνατόν λιγότεροι) και μάλιστα μέτρα, με αναδρομική ισχύ… Ότι θα σχεδιάζεται και θα ανακοινώνεται, θα πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να ισχύει για τουλάχιστον μια πενταετία! Έτσι που ο καθένας θα μπορεί να κάνει τον προγραμματισμό του, αλλά και ο «εξωχώριος» επενδυτής, θα μπορεί να εμπιστεύεται το κράτος…
Η στρατηγική μιας ριζοσπαστικής ανασυγκρότησης της Πατρίδος, το ίδιο το μέλλον της, είναι υπόθεση όλων μας… Εμείς θα διαποτίσουμε με νέες ιδέες, (χωρίς να διαγράφουμε τις ορθές του παρελθόντος από τον σχεδιασμό μας), το ενεργό δυναμικό της χώρας, αυτό που με όρεξη περιμένει να δραστηριοποιηθεί και το αφήνουνε να τριγυρνάει έξω από την πόρτα του ταμείου ανεργίας!!
Ας ξαναχτίσουμε από τα ερείπια, νέους Παρθενώνες!!