Δυστυχώς η Ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα μεγάλων
κρίσεων, που τελείωσαν ή εκτονώθηκαν στιγμιαία, μέσα από μια πολεμική
αντιπαράθεση. Οι πόλεμοι εκείνοι βέβαια δημιούργησαν νέες κρίσεις,
άνοιξαν καινούριες και....περισσότερο βαθιές πληγές, σε βάθος χρόνου προκάλεσαν πολύ μεγαλύτερο κόστος και τίμημα.
Η παράμετρος αυτή ωστόσο, υποτιμήθηκε πάντοτε από εκείνους που προκάλεσαν τους πολέμους. Που δεν διατήρησαν την ψυχραιμία τους, άλλα έσπευσαν με σπουδή στη βία και τον θάνατο των όπλων.
Η Βόρεια Κορέα και ο νέος ηγέτης της, Κιμ Γιονγκ Ουν, παίζουν εδώ και πολύ καιρό με τη φωτιά. Τις τελευταίες ώρες, η ένταση έχει οξυνθεί, με πυραύλους να στοχεύουν αμερικανικές βάσεις στην Ασία και τον Ειρηνικό, και να απειλούν ευθέως τη Νότια Κορέα, η οποία έχει τεθεί σε πολεμική προετοιμασία.
Η λογική και οι πιθανότητες βέβαια λένε ότι… το κουμπί δεν θα πατηθεί, ο αναβρασμός και η ανασφάλεια ωστόσο έχουν αντίστοιχα διαβρωτικά αποτελέσματα. Όσο για τους χιλιάδες πολίτες της Βόρειας Κορέας που παρέλασαν το πρωί στην Πιονγιάνγκ, κραυγάζοντας “θάνατος στους ιμπεριαλιστές”, φυσικά και τους διαφεύγει η λεπτομέρεια ότι ο θάνατος δεν κάνει… ιδεολογικές προτιμήσεις.