Της Αμαλίας Κάτζου
Στην ορολογία των διαχειριστών το λένε «sell to zero» και σε
απλά ελληνικά μεταφράζεται ως «μπορούμε να πουλάμε μέχρι η τιμή της
μετοχής να μηδενίσει», ωστόσο ακόμη και αυτοί που το προκαλούν δεν
μπορούν να πιστέψουν πως θέλοντας και ....
μη θα πρέπει να ρευστοποιήσουν
όσο-όσο τις θέσεις τους στο Χ.Α.
Αυτό δηλώνει στην broker που συνεργάζεται με ένα ισχυρό
hedge fund, προσθέτοντας με μια δόση αυτοσαρκασμού πως «δίνουμε όσα
κομμάτια μπορεί να σηκώσει κάθε μέρα η αγορά», προκειμένου να μη
φτάσουμε να μιλάμε για «les than zero», ή αλλιώς για επίπεδα χαμηλότερα
του μηδέν, αν και τουλάχιστον αυτό το σενάριο μπορούμε να το
αποκλείσουμε. Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, είναι εύκολο να αντιληφθεί
κανείς γιατί τα ελληνικά Blue Chips, και κυρίως βέβαια τα τραπεζικά
υποχωρούν ραγδαία, υπό το βάρος των δραματικών εξελίξεων στην Κύπρο.
Και φυσικά λόγω του εκρηκτικού αυτού κοκτέιλ αρνητικών
εξελίξεων, επόμενο είναι να έχουν αναπτυχθεί ήδη σενάρια για τις 830
μονάδες, ή και χαμηλότερα, ωστόσο η αγορά βρίσκεται σε terra incognita
(άγνωστη ζώνη) και συνεπώς κανείς δεν είναι σε θέση να προχωρήσει σε
προβλέψεις.
Η κερδοσκοπία
Την ιδία στιγμή, όμως, πρέπει να σημειωθεί πως η όλη κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, δεν μένει ανεκμετάλλευτη από τους επαγγελματίες κερδοσκόπους που λυμαίνονται τον χώρο. Ειδικότερα επαναφορά του short selling έχει προσθέσει στα χέρια των «καρχαριών» των αγορών ένα σημαντικό «εργαλείο» και ο κάθε λογής παίκτης και fund manager έχει βρει στο Χ.Α. (όπως και σε άλλα περιφερειακά ταμπλό) μια χρυσή ευκαιρία.
Δεν είναι τυχαίο πως το βασικό παράγωγο ελληνικό προϊόν, το future του «25άρη» δηλαδή, υποχωρεί σημαντικά μετά το πέρας των συναλλαγών στη spot αγορά.
Διότι πολύ απλά εκείνοι που γνωρίζουν την «ουρά» των ρευστοποιήσεων της επόμενης μέρας, μπαίνουν shot και μάλιστα εκ του ασφαλούς, από τη στιγμή που θεωρείται δεδομένο το «άδειασμα» που θα ακολουθήσει. Και μια και η κουβέντα για το θέμα του shorting, το τοπίο γύρω από το κατά πόσο συνεχίζεται άτυπα μέσω των κεντρικών κωδικών των ξένων οίκων παραμένει θολό. Ωστόσο, πλέον, οι πραγματικές πωλήσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα αποτελούν το κυρίαρχο θέμα της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς.
Terra incognita
Επί της ουσίας, βέβαια, οι δείκτες και κατ’ επέκταση οι μετοχές που τους διαμορφώνουν, βρίσκονται πια στη λεγομένη «άγνωστη ζώνη», υπό την έννοια πως ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει, ή να προβλέψει το επίπεδο που μπορεί να «πατήσει» η αγορά.
Πάντως, οι πλέον απαισιόδοξοι μιλούν ήδη για τα 0,60 ευρώ για τη μετοχή της Εθνικής και αναλόγως κόβουν κατά 8% - 10% τις τιμές-στόχους και των υπολοίπων τραπεζικών τίτλων.
Και τούτο διότι πέρα από τη γάγγραινα των αναγκαστικών πωλήσεων, υπάρχει πλέον και το θέμα αυξήσεων κεφαλαίων που επιδρά αρνητικά στις συγκεκριμένες μετοχές. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα κοκτέιλ αρνητικών δεδομένων που ξεκινούν από την ουσία που δεν είναι άλλη από τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και τους φόβους για αναζωπύρωση της κρίσης στην Ευρωζώνη για να φτάσουν στην υποτιμητική κερδοσκοπία και τα margin calls των hedge funds.
http://www.moneypro.gr