Γιά µᾶς ὅλα τοῦτα δέν ἀποτελοῦν καµµία ἔκπληξη. Ὅταν βλέπεις µικροµεσαῖα στελέχη τοῦ ΠαΣοΚ στήν ἐπαρχία σου νά κονοµᾶνε ἑκατοµµύρια πουλώντας τό κράτος πού εἶχε γίνει λάφυρο τοῦ κοπρο-κόµµατός τους, εἶναι λογικό νά σκεφτεῖς ὅτι ἀνάλογα λαµόγια βρίσκονται καί στά ἀνώτερα κλιµάκια (ὑπουργεῖα, Μαξίµου…). Ἔτσι λοιπόν, θριάµβευε ὁ …σοσιαλισµός στίς µέρες τοῦ σηµιτικοῦ «ἐκσυγχρονισµοῦ»: Μέ µίζες, µέ ἐκβιασµούς, µέ µαφιόζικες µεθόδους, πού δέν διέλυσαν καί καταχρέωσαν ἁπλῶς τό ὅποιο κράτος εἶχε ἀποµείνει ἀλλά – τό κυριότερο – ἀφάνισαν κάθε δυνατότητα ἀναφορᾶς σέ µιά συλλογικότητα. Χάθηκε κάθε κοινωνιστικό ὅραµα, ἀποσυντέθηκε κάθε συνεκτικός ἱστός, γελοιοποιήθηκε κάθε λόγος περί δηµοσίου συµφέροντος ἠ ἐθνικῆς ἐπιβίωσης.
Σκεφτεῖτε το λιγάκι: Ποιοί ἀπό τούς ὑπουργούς τοῦ Σηµίτη ΔΕΝ εἶναι γιά ἰσόβια; Θά σᾶς θυµίσω µερικά ὀνόµατα γιά νά σᾶς διευκολύνω: Τσοχατζόπουλος, Βενιζέλος, Παπαντωνίου, Πάχτας, Βερελής, Μαντέλης, Ἀνωµερίτης, Σηφουνάκης, Λαλιώτης, Ἀνθόπουλος, Γείτονας, Μαλέσιος… Τί λέτε;
Πηγή Αντιφωνητής