Ακολουθούν αποσπάσματα της....
συνέντευξης του κ. Ζώη:
“Παραμένω φίλος του ....
Καραμανλή, αλλά δεν τον επικαλούμαι για να κερδίσω απ’ αυτή την επίκληση, ούτε σπεκουλάρω πάνω σ’ αυτή την σχέση. Θεωρώ ότι ο Καραμανλής είχε μια μοναδική ευκαιρία, αλλά δυστυχώς αυτή την ευκαιρία δεν την αξιοποίησαν και δεν τον βοήθησαν αρκετοί από τους συνεργάτες του. Πιστεύω δε, ως θέση αρχής και όχι μόνο για τον Καραμανλή, ότι όποιος άνθρωπος έχει στη ζωή του την ευκαιρία να επιστρέψει εκεί που ήταν, με την εμπειρία που διαθέτει πια, είναι προφανώς πολύ καλύτερος. Είμαι όμως υποχρεωμένος να μην ανακατέψω τον Καραμανλή σε κανένα σενάριο, σημερινό ή αυριανό, γιατί ο ίδιος έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτό δεν τον ενδιαφέρει, οπότε είμαι υποχρεωμένος να το σεβαστώ.
Για τον Αλέξη Τσίπρα, η άποψή μου είναι πως είναι ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος έχει διανύσει ιδεολογικά μια πολύ μεγάλη διαδρομή, από την κομμουνιστική αριστερά ως την light κεντροαριστερά, προσπαθεί να δώσει μια ομοιογένεια συνθέτοντας πολλά ετερόκλητα στοιχεία στον χώρο του, και ένα κυβερνητικό πρόσημο στην προσπάθεια που καταβάλει ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ ότι εξακολουθεί να κάνει πολλά λάθη, θεωρώ ότι στην προσπάθειά του να αποκτήσει κυβερνησιμότητα κάνει λάθη, δείχνει δηλαδή ένα άγχος το οποίο του στερεί αξιοπιστία, σε κάθε όμως περίπτωση αναγνωρίζω πως έχει ένα έργο πολύ δύσκολο, και υπό την έννοια αυτή δεν θα ήθελα να τον κρίνω πολύ αυστηρά. Είναι όμως υποχρεωμένος ως αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης να παίξει τον ρόλο του με μεγαλύτερη σοβαρότητα. Δεν μπορεί σε ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης να αντιμετωπίζουν ζητήματα υπαρξιακά και να θέτουν ψηλά στην ατζέντα και στις προτεραιότητές τους απασχολώντας την ελληνική κοινωνία επί μακρόν, ζητήματα τα οποία θα έπρεπε να είναι λυμένα, όπως αυτά του νόμου και της τάξης. Δεν θα έπρεπε να δείχνουν πως βγάζουν αλλεργία σε ζητήματα νόμου και τάξης, άνθρωποι που αύριο μπορεί να κυβερνήσουν αυτό τον τόπο”.