Δεν ξέρετε πόσο χάρηκα που είδα τον νέο γ.γ. του ΚΚΕ στην προχθεσινή παρθενική του ομιλία στο Πάρκο Ελευθερίας κάτω από την ορειχάλκινη ρεντικότα του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ζωηρός, κοτσονάτος, ίδιος απαράλλαχτος με το διοπτροφόρο αγόρι που γνωρίσαμε το...
1973 στο κτίριο της Νομικής.
Σε τούτο το παλιόσπιτο, σε τούτο το ρήμαδι, θάψαμε την αγάπη μας ένα Σαββάτο βράδυ.
Το λέει η Καίτη Γκρέυ, το λέει και η Πόλυ Πάνου, μα καλύτερα απ' όλες το λέω εγώ που έχω και τους λόγους μου.
Έχω βαρεθεί πια να βλέπω το μαλλάκι των συνομηλίκων μου περασμένο με camel fast. Τι στο καλό, δεν τις λυπούνται τις μαξιλαροθήκες;
Από αυτής της απόψεως ο Δημήτρης Κουτσούμπας είναι κύριος. Ελαφρά γκριζαρισμένος και χωρίς το κοκοράκι με την αλευρόκολλα που διατηρεί περήφανα ο Αλέξης Τσίπρας.
Έτσι μάλιστα! Μπορεί να το ξανασκεφτώ και να στέρξω τελικά στην άποψή του ότι "η ΧΑ δεν αντιμετωπίζεται με την επίκληση του συνταγματικού τόξου, γραμμή που επί της ουσίας στρέφεται ενάντια στο εργατικό κίνημα και στο ΚΚΕ" .
Το ξέρει αυτό άραγε η Αλέκα, ότι έθεσεν το κατάστημα εκτός συνταγματικού τόξου ή να το πω στον Καμμένο ο οποίος εσχάτως τεντώνει κι ελόγου του τόξο αντιμνημονιακό;
Κι αν δεν τα βάψω μαύρα, θα τα βάψω οπωσδήποτε "γαϊδουρί" .
Όπως σε βλέπω και με βλέπεις...
Ρούλα Γεωργακοπούλου (ΝΕΑ)