14 Απρ 2013

Ο κοινωνικός διάλογος υπό πίεση στην Ευρώπη σύμφωνα με νέα έκθεση

Η συ­νε­χι­ζό­με­νη οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση α­πο­τε­λεί σο­βα­ρή πρό­κλη­ση για τον δι­ά­λο­γο με­τα­ξύ των εκ­προ­σώ­πων των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των ερ­γο­δο­τών κα­θώς και των κυ­βερ­νή­σε­ων σύμ­φω­να με έκ­θε­ση που δη­μο­σι­εύ­θη­κε σή­με­ρα α­πό την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Ε­πι­τρο­πή.
Α­πo την έκ­θε­ση προ­κύ­πτει ό­τι ...οι πρό­σφα­τες κυ­βερ­νη­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις δεν συ­νο­δεύ­ον­ταν πάν­τα α­πό πλή­ρως α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό κοι­νω­νι­κό δι­ά­λο­γο, πράγ­μα που ο­δη­γεί σε ο­λο­έ­να και αν­τα­γω­νι­στι­κό­τε­ρες ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις στην Ευ­ρώ­πη.

Ο κ. L­á­s­z­ló A­n­d­or, ευ­ρω­παί­ος ε­πί­τρο­πος αρ­μό­διος για την α­πα­σχό­λη­ση, τις κοι­νω­νι­κές υ­πο­θέ­σεις και την έν­τα­ξη, δή­λω­σε: «Ο κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος υ­φί­στα­ται αυ­ξα­νό­με­νη πί­ε­ση στο ση­με­ρι­νό πλαί­σιο της υ­πο­το­νι­κής μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κής ζή­τη­σης, της αύ­ξη­σης των φό­ρων και των πε­ρι­κο­πών στις κυ­βερ­νη­τι­κές δα­πά­νες. Πρέ­πει να ε­νι­σχυ­θεί ο ρό­λος των κοι­νω­νι­κών ε­ταί­ρων σε ό­λα τα ε­πί­πε­δα, αν θέ­λου­με να ε­ξέλ­θου­με α­πό την κρί­ση και να δι­α­φυ­λά­ξου­με τα ο­φέ­λη του ευ­ρω­πα­ϊ­κού κοι­νω­νι­κού μον­τέ­λου. Έ­νας κα­λά δι­αρ­θρω­μέ­νος κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος εί­ναι ε­πί­σης α­πα­ραί­τη­τος για να αν­τι­με­τω­πι­στούν οι προ­κλή­σεις της δη­μο­γρα­φι­κής αλ­λα­γής και για την ε­πί­τευ­ξη κα­λύ­τε­ρων ερ­γα­σια­κών συν­θη­κών και με­γα­λύ­τε­ρης κοι­νω­νι­κής συ­νο­χής. Ο κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος πρέ­πει να ε­νι­σχυ­θεί σε κρά­τη μέ­λη της Κεν­τρι­κής και Α­να­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης, στα ο­ποί­α εί­ναι αυ­τή τη στιγ­μή ση­μαν­τι­κά α­σθε­νέ­στε­ρος.» Η συμ­με­το­χή των εκ­προ­σώ­πων των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των ερ­γο­δο­τών (οι «κοι­νω­νι­κοί ε­ταί­ροι») σε κυ­βερ­νη­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις εί­ναι ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας, δε­δο­μέ­νου ό­τι οι λύ­σεις που βρί­σκον­ται μέ­σω του κοι­νω­νι­κού δι­α­λό­γου τεί­νουν να έ­χουν ευ­ρύ­τε­ρη α­πο­δο­χή στην κοι­νω­νί­α, να εί­ναι ευ­κο­λό­τε­ρη η ε­φαρ­μο­γή τους στην πρά­ξη και να εί­ναι λι­γό­τε­ρο πι­θα­νό να ο­δη­γή­σουν σε κα­τα­στά­σεις σύγ­κρου­σης. Συ­νε­πώς, συ­ναι­νε­τι­κές συμ­φω­νί­ες με τη συμ­με­το­χή των κοι­νω­νι­κών ε­ταί­ρων συμ­βάλ­λουν στη δι­α­σφά­λι­ση της μα­κρο­πρό­θε­σμης βι­ω­σι­μό­τη­τας των οι­κο­νο­μι­κών και κοι­νω­νι­κών με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων. Ο κα­λά δι­αρ­θρω­μέ­νος κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος μπο­ρεί να συμ­βά­λει α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά στην οι­κο­νο­μι­κή αν­θε­κτι­κό­τη­τα της Ευ­ρώ­πης. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, οι χώ­ρες στις ο­ποί­ες ο κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος εί­ναι πα­γι­ω­μέ­νος και οι θε­σμοί των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων εί­ναι ι­σχυ­ροί, εί­ναι γε­νι­κά ε­κεί­νες στις ο­ποί­ες η οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή κα­τά­στα­ση εί­ναι πιο αν­θε­κτι­κή και υ­φί­σταν­ται λι­γό­τε­ρο πί­ε­ση. Οι δυ­να­τό­τη­τες ε­πί­λυ­σης προ­βλη­μά­των που πα­ρέ­χει ο κοι­νω­νι­κός δι­ά­λο­γος μπο­ρούν να συμ­βά­λουν στην αν­τι­με­τώ­πι­ση της τρέ­χου­σας κρί­σης. Η νέ­α έκ­θε­ση δεί­χνει τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα του ευ­ρω­πα­ϊ­κού κοι­νω­νι­κού δι­α­λό­γου μπο­ρούν να συμ­βάλ­λουν πραγ­μα­τι­κά στην ε­παγ­γελ­μα­τι­κή ζω­ή των Ευ­ρω­παί­ων, π.χ. στη βελ­τί­ω­ση της υ­γεί­ας και της α­σφά­λειας στην ερ­γα­σί­α και των συν­θη­κών ερ­γα­σί­α.