Γράφει ο Γιώργος ΜιχαηλίδηςΦυτείες, σκλάβοι, επιστάτες, καραμπίνες… Μα πού είμαστε και χρησιμοποιούμε τέτοιες λέξεις; Στην Λουιζιάνα του 1800; Σε λίγο θα καίμε και κόσμο στα δέντρα; Όχι. Είμαστε στη Ελλάδα του 2013 η οποία παριστάνει (σε κάθε τομέα) πως είναι ....
μέλος της Ευρώπης. Και πυροβολούμε όποιον ζητήσει τον μισθό του…
Δεν έχεις λόγια. Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Εάν είσαι ανθρώπινο ον με αισθήματα τότε δεν μπορείς να μην λυπηθείς για την σφαγή στην Μανωλάδα της Ηλείας.
Συντόμως, περίπου 200 λαθρομετανάστες εργαζόμενοι σε φυτείες στην περιοχή πήγαν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους από τους επιστάτες τους. Το «αφεντικό» τούς είχε απλήρωτους έξι μήνες. Η μόνη πληρωμή τους ήταν λίγο φαγητό, ίσα ίσα για να επιβιώνουν και να του βγάζουν την δουλειά. Οι επιστάτες διεμήνυσαν ό,τι τους είχαν «ορμηνεύσει» (όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου που κατάγεται από την Ηλεία), ότι δηλαδή δεν πρόκειται να δοθεί ούτε ευρώ. Όπως ήταν φυσικό οι εργάτες ξεσηκώθηκαν αλλά δεν πρόλαβαν να κάνουν και πολλά. Δύο καραμπίνες και ένα περίστροφο τους γάζωσαν δίχως κανέναν ενδοιασμό. Αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή.
Ενέχει ρατσισμό η συγκεκριμένη επίθεση; Ερευνώντας τι σημαίνει «ρατσιστική επίθεση» βρίσκουμε πως είναι η επίθεση ενάντια σε ομάδα ή άτομο το οποίο θεωρείται από τον επιτιθέμενο ως κατώτερο πλάσμα. Ακόμη λοιπόν και εάν οι παληκαράδες στην Μανωλάδα δεν τους ενδιέφερε η καταγωγή των εργατών, η πράξη συνιστά ρατσιστική επίθεση. Το ίδιο θα έκαναν εάν είχαν Έλληνες, Βουλγάρους ή και Τούρκους μπροστά τους, οι οποίοι λόγω των συνθηκών δεν μπορούν να αντιδράσουν.
Αυτές οι τέσσερις τελευταίες λέξεις είναι αυτές που κρύβουν την βάση του γεγονότος αυτού. «Δεν μπορούν να αντιδράσουν». Όντως για τους Πακιστανούς και Μπανγκλαντεσιανούς αυτούς η κατάσταση ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Εάν αποφάσιζαν να μιλήσουν ανοικτά για την κατάσταση που ζούσαν θα τους συνελάμβανε η Αστυνομία επειδή βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα. Εάν αντιδρούσαν μέσα στα όρια της φυτείας τότε… είδαμε τι έγινε. Αυτήν την αδυναμία εκμεταλλεύτηκαν οι επιστάτες, το αφεντικό αλλά και η… Πολιτεία.
Στα ρεπορτάζ που είδαμε στην τηλεόραση αλλά και στα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, οι εργάτες αυτοί ζούσαν και συνεχίζουν να ζουν υπό άθλιες συνθήκες μαζί με τα ποντίκια και τα έντομα στοιβαγμένοι κατά δεκάδες κάτω από παρατημένα θερμοκήπια και αυτοσχέδιες παράγκες. Ζουν χωρίς καθαρό νερό, χωρίς κρεβάτια, και χωρίς τουαλέτες. Όλα αυτά συνιστούν εξαθλίωση του ανθρώπου. Ποιος φταίει όμως πρώτα από όλα; Εκεί είναι που πρέπει να επικεντρωθούμε. Οι παληκαράδες της Μανωλάδας, το αφεντικό, οι κάτοικοι της περιοχής που δεν μίλησαν, η Αστυνομία ή η Πολιτεία; Όποια σειρά και αν διαλέξουμε, την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η Πολιτεία.
Το κράτος, έδειξε υποτίθεται άμεσα τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά του. Γιατί; Μόνο και μόνο επειδή χύθηκε αίμα και το θέμα απέκτησε διαστάσεις.
Εάν ήταν ανθρωπιστικό το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε τα παιδιά να λιποθυμάνε στα σχολεία από την πείνα.
Εάν ήταν ανθρωπιστικό το ελληνικό κράτος, δεν θα επέτρεπε στους πολίτες του να φοβούνται να κυκλοφορήσουν το βράδυ στον δρόμο.
Εάν ήταν ανθρωπιστικό το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο οι άνθρωποι στα συσσίτια.
Εάν ήταν ανθρωπιστικό το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε να έχουν εισέλθει καραβιές λαθρομεταναστών στην χώρα μας να κατακλύσουν κάθε γωνιά της και να περιφέρονται, καθιστώντας την Ελλάδα ως αποθήκη ψυχών.
Ναι, όσο και εάν κάποιοι αρνούνται να δεχθούν -επειδή φορούν ιδεολογικές παρωπίδες- πως η παραπάνω τελευταία περίοδος είναι η πηγή από την οποία πηγάζουν εγκλήματα τέτοιου είδους, εάν η Πολιτεία δεν λύσει το μεταναστευτικό τότε θα συνηθίσουμε σε τέτοια περιστατικά όπως συνηθίσαμε στην βία (λεκτική και σωματική) τα τελευταία χρόνια.
Τι είναι η Ελλάδα πλέον; Μία σκλαβωμένη από τα ίδια της τα λάθη χώρα είναι. Ένας καταυλισμός εξαθλιωμένων είμαστε. Και ο καταυλισμός μεγαλώνει και δεν περιλαμβάνει μόνο λαθρομετανάστες αλλά και Έλληνες πλέον. Πολλούς Έλληνες. «Είχαν να τους πληρώσουν έξι μήνες» ήταν μία από τις φράσεις που χρησιμοποιήθηκε στα Μέσα για να περιγραφεί η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι εργάτες. Αλήθεια ξέρουμε πραγματικά πόσοι είναι οι Έλληνες που έχουν να πληρωθούν περισσότερο από εξάμηνο; Χιλιάδες. Και αυτοί είναι υποτίθεται και οι τυχεροί γιατί έχουν δουλειά…
Μας είχαν πει τότε πως τα στρατόπεδα φιλοξενίας μεταναστών θα ήταν μία γροθιά στο στομάχι του προβλήματος που ονομάζεται μεταναστευτικό. Τίποτα δεν ήταν. Άλλη μία λύση η οποία εξυπηρέτησε ορισμένα συμφέροντα ήταν και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες.
Εάν τούτη η χώρα δεν σταματήσει να κλαψουρίζει και να αναγάγει κάθε πρόβλημα -μα κάθε όμως- σε ευρωπαϊκό και δεν θωρακίσει τα σύνορά της, τότε η Μανωλάδα θα είναι μόνο η αρχή. Η βία φέρνει βία και οι Πακιστανοί και λοιποί εξαθλιωμένοι δεν θα αργήσουν να σηκώσουν το κεφάλι τους προκειμένου να προστατεύσουν την ζωή τους. Το ίδιο θα κάνουν και οι εκάστοτε πατριώτες, αυτόκλητοι προστάτες του νόμου και της τάξης και τότε… θα έρθει το μπάχαλο.
Αυτό θέλουμε;
koolnews