Πρόθεση του πρωθυπουργού είναι η βαθμιαία μείωση των
υπουργικών θώκων, δήλωσε ο βουλευτής Επικρατείας και εξ απορρήτων
σύμβουλος του Α. Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης στη ραδιοφωνική εκπομπή του
Νίκου Χατζηνικολάου, απαντώντας σε ερώτημα σχετική με την πρόσφατη
απόφαση για την αύξηση των αναπληρωτών υπουργών κατά έξι και ενός ακόμη
υφυπουργού.Άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε που...
θα έλεγε κάποιος λαϊκός θυμόσοφος. Η ερώτηση αφορούσε την απόφαση του πρωθυπουργού για την αύξηση κατά επτά των μελών του υπουργικού συμβουλίου.
Ακούμε επίσης από τον αρμόδιο υπουργό της Διοικητικής Μεταρρύθμισης, να μιλάει για τα νέα οργανογράμματα των υπουργείων, που με καθυστερήσεις και έντονη δυσθυμία ετοίμασαν τελικά οι πολιτικοί που τα διευθύνουν, με τις ποσοτικές μειώσεις θέσεων κατά 40%, αλλά ένας Θεός ξέρει αν αυτά γίνονται με βάση μελέτες χωροταξικές σύγχρονων ηλεκτρονικών διασυνδέσεων, που σκοπό έχουν ένα μικρό και ευέλικτο κράτος στην υπηρεσία του πολίτη, ή αν το μοντέλο τους, παραμένει το παλιό το ρουσφετολογικό, το μιζαδόρικο, το Οθωμανικού τύπου, που θεωρεί εχθρό του τον πολίτη.
Το θέμα πέρα από ποσοτικό είναι και ποιοτικό. Πως με απλά λόγια θα αλλάξει η δομή και η λειτουργία του κράτους; Να θυμηθούμε ότι το 2004, η ΝΔ ανέβηκε στην εξουσία με σύνθημα την επανίδρυση του κράτους. Αντ αυτού φόρτωσαν το δημόσιο με εκατοντάδες χιλιάδες «ημετέρους», που έβαλαν από το παράθυρο παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ και το χειρότερο από το 2006 κατάργησαν την υποτυπώδη αξιολόγηση που υπήρχε έως τότε. Σε αυτή την «επανίδρυση» μέχρι και τους προϊσταμένους των τμημάτων όριζε ο υπουργός.
Και το χειρότερο ένας εκ των πρωταθλητών υπουργών της ρουσφετολογίας της, τότε εποχής, είναι και σήμερα υπουργός και μάλιστα σε ιδιαίτερα κρίσιμο υπουργείο.
Αλλά και στους αριθμούς οι περιορισμοί αφορούν τον δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο και όχι τους κάθε λογής και μορφής πολιτικούς προϊσταμένους. Στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έγιναν δύο συνενώσεις, προηγήθηκε ο «Καποδίστριας» από τον Αλέκο Παπαδόπουλο και ακολούθησε ο «Καλλικράτης» από τον Γ. Ραγκούση. Αποτέλεσμα οι πέντε χιλιάδες Δήμοι και Κοινότητες να γίνουν 326 Καλλικρατικοί Δήμοι.
Αντί να ακολουθήσει και λόγω της οικονομικής κρίσης, ο περιορισμός των βουλευτικών εδρών από 300 σε 200 που αναλογεί με βάση και τους συσχετισμούς πληθυσμού και εκπροσώπησης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και που μπορεί να γίνει χωρίς συνταγματική αναθεώρηση, οι κυβερνητικοί παράγοντες σφυρίζουν κλέφτικα με τη λογική, ότι οι περιορισμοί αφορούν τους άλλους και όχι τους ίδιους.
Μπορεί στο κοινοβούλιο να μην έγινε «κούρεμα» θέσεων, όμως στο υπουργικό συμβούλιο υπερέβαλαν εαυτόν και έκαναν αύξηση των μελών του. Έτσι δημιούργησαν θέσεις αναπληρωτών στα υπουργεία Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δικαιοσύνης, Δημοσίας Τάξεως, Τουρισμού, Ναυτιλίας, Μακεδονίας Θράκης καθώς και μιας θέσης υφυπουργού στο Παιδείας.
Αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί 40 της κυβέρνησης Σαμαρά, σύντομα θα γίνουν 47. Τώρα τι τον θέλει τον Αναπληρωτή υπουργό, το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, που ζητιανεύει αρμοδιότητες από άλλα υπουργεία, είναι μια ιστορία με άγρια θηρία, αυτά των τρωκτικών της πολιτικής. Το ίδιο ισχύει και για το Τουρισμού, που αναβαθμίστηκε σε υπουργείο για να εποπτεύσει την μεγαλύτερη βαριά βιομηχανίας της χώρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο τομέας έχει ανάγκη ενός Αναπληρωτή, που θα έχει χωριστές αρμοδιότητες, άρα θα διχοτομεί την εποπτεία του τομέα του Τουρισμού.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον τομέα της Ναυτιλίας, που έχει ήδη υφυπουργό. Αντί για συνενώσεις για παράδειγμα των υπουργείων Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ή των Εσωτερικών και της Διοικητικής Μεταρρύθμισης, που υπάρχει ως μοντέλο σε πολλές χώρες της Ευρώπης με μεγαλύτερο πληθυσμό, βλέπουμε μέσω της αύξησης των Αναπληρωτών διεύρυνση του υπουργικού συμβουλίου.
Αυτό σημαίνει πρακτικά και αύξηση των εξόδων του κράτους, μια και όλοι αυτοί οι νέοι Αναπληρωτές, χρειάζονται γραφεία, προσωπικό, αυτοκίνητα, οδηγούς και πολλούς ακόμη παρατρεχάμενους.
Ήδη σήμερα στο υπουργείο Ανάπτυξης, για παράδειγμα, συμβαίνει το εξής τραγελαφικό. Στους επτά γενικούς διευθυντές αντιστοιχούν 16 πολιτικοί προϊστάμενοι. Τέσσερεις στο επίπεδο υπουργού, αναπληρωτή και υφυπουργών και δώδεκα σε επίπεδο γενικών και ειδικών γραμματέων. Δηλαδή οι 16 εποπτεύουν τους επτά!
Αυτή η πραγματικότητα ακυρώνει κάθε συζήτηση για νοικοκύρεμα του κράτους. Επιβεβαιώνει ότι το ψάρι στη δημόσια διοίκηση βρωμάει από το κεφάλι. Δίνει κάκιστο παράδειγμα σε όλη την ιεραρχία του δημόσιου τομέα.
Το πολυδαίδαλο των υπουργικών αρμοδιοτήτων καθίσταται ο αψευδής μάρτυρας, ότι για τις καρέκλες του δουλεύει το πολιτικό σύστημα και όχι για να συμμαζέψει το κράτος που θα τεθεί στην υπηρεσία του πολίτη.
Αυτές οι συμπεριφορές επιβεβαιώνουν την άποψη, ότι αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα, είναι ανίκανοι να την ανοικοδομήσουν, όσο κι αν λένε, ότι έμαθαν από τα λάθη τους.
Αν δεν υπάρξουν αλλαγές των δομών της Πολιτείας, όπως μείωση των βουλευτών σε 200, χωρίς ασυλίες, προνόμια και διπλές συντάξεις , εκλογικές περιφέρειες από 1-5 έδρες, μικρό υπουργικό συμβούλιο, με υπουργούς, που δεν θα είναι βουλευτές και όλοι οι αιρετοί, όχι μόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να εκλέγονται για δύο θητείες, ανάπτυξη δεν πρόκειται να φανεί στον ορίζοντα και η χώρα θα σέρνεται ως ουραγός της Ευρώπης, με το ιδιότυπο καθεστώς τελευταίας μετακομμουνιστικής περιθωριοποιημένης κοινωνίας…
Τάσος Παπαδόπουλος
www.orgi.gr