23 Απρ 2013

«Δεν πληρώνω» από τους βουλευτές του Τσίπρα

Απίστευτες καταγγελίες κατά των συντρόφων του από τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστο Καραγιαννίδη στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ


Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο. Υποτίθεται ότι...
πριν από εννιά μήνες ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας διαφήμισε στον ελληνικό λαό ότι το κόμμα του θα οργανώσει δομές αλληλεγγύης για την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών και οι δράσεις αυτές θα χρηματοδοτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τις βουλευτικές αποζημιώσεις. Μάλιστα όπως αποκαλύπτει το SECRET, το ένθετο της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, δεκάδες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε μια επίδειξη επικοινωνιακής γοητείας προέβαλλαν τη φιλανθρωπία τους στα ραδιόφωνα και τα κανάλια για να συγκινήσουν το εκλογικό σώμα.
Έλα όμως που με λόγια του αέρα ήθελαν να κάνουν τους τζάμπα μάγκες. Διότι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το περίφημο σχέδιο αλληλεγγύης προς τους αναξιοπαθούντες δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος στις «τσέπες» των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανέπτυξαν το δικό τους αντικοινωνικό κίνημα «δεν πληρώνω- δεν πληρώνω» για τους φτωχούς.
Για τη μη αλληλέγγυα στάση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει και καταγγελία προς τα όργανα του κόμματος, που υποτίθεται έχουν την ευθύνη για την τήρηση των συλλογικών αποφάσεων.
Την καταγγελία έχει κάνει ο βουλευτής Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Καραγιαννίδης, ο οποίος θεωρεί ανήθικο και ξένο με τους αξιακούς κώδικες της αριστεράς το να βάζουν στην τσέπη το σύνολο της βουλευτικής αποζημίωσης οι «σύντροφοί» του. Μάλιστα στην διαμαρτυρία- καταγγελία του ανέφερε: «Δεν βγήκα βουλευτής ούτε γιατί είμαι έξυπνος, ούτε γιατί τα λέω καλά, που δεν τα λέω, ούτε γιατί είμαι όμορφος, που δεν είμαι.
Βγήκα γιατί 1.650.000 άνθρωποι ψηφίσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και χιλιάδες απλά μέλη έτρεξαν, αφισοκόλλησαν, έκαναν εκδηλώσεις και μοίρασαν προεκλογικό υλικό για να μπορούμε να είμαστε 71 βουλευτές στη Βουλή. Αυτή λοιπόν την αντιστοίχιση, ότι τα λεφτά δεν ανήκουν σε εμάς, αλλά στο κόμμα και το κόμμα θα καθορίσει πόσα χρήματα θα παίρνουμε, ένα κομμάτι των βουλευτών αρνείται πεισματικά έως και σήμερα να την κάνει. Και είναι ζήτημα πλέον όχι πολιτικό. Είναι ζήτημα αξιών είναι ζήτημα ήθους».