"Οι μεν ουρούν, οι δε σφουγγαρίζουν"...
Οι μεν δολοφονούν, οι δε βαφτίζουν τη δολοφονία ατύχημα. Οι μεν δέρνουν και βιαιοπραγούν, οι δε καταδικάζουν τη βία εκείνων που την καταγγέλλουν. Οι μεν αρνούνται την ιστορική μνήμη, οι δε σχετικοποιούν την ...
ιστορική βαρύτητα της άρνησης. Οι μεν ουρούν, οι δε σφουγγαρίζουν.
Δεν πρόκειται για τα δυο άκρα, αλλά για εκείνους που τα επινοούν. Είναι το ίδιο φίδι που τρέφεται από την ουρά του και σφίγγει σαν θηλιά κάθε κριτική και εκλεπτυσμένη σκέψη, κάθε ανεκτική συμπεριφορά.
Οι μεν διώκουν και αποκλείουν, οι δε διαχωρίζουν και περιορίζουν. Οι μεν απολύουν, οι δε βρίζουν τους μέλλοντες να απολυθούν. Οι μεν βιάζουν την ελληνική δημοκρατία, οι δε την κατηγορούν ότι ερέθισε τους βιαστές της. Οι μεν με πράξεις, οι δε με λέξεις.
Δεν πρόκειται για κάτι νέο. Είναι κάτι παλιό που βρυκολάκιασε και θέλει να τραφεί με αίμα και προσβολές. Με διώξεις και συκοφαντίες. Με πράξεις και με λέξεις. Με τους μεν και με τους δε.
Δεν αρκεί η Αριστερά, όσο ισχυρή κι αν γίνει η παρουσία της. Πρέπει να καλλιεργηθούν και οι άλλοι τόποι της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, της τέχνης και της κοινωνικής ζωής. Να βγει η Ελλάδα από τη θηλιά, να ξανανοίξει η βεντάλια των ιδεών, των δράσεων, της αισιοδοξίας. Εδώ έγκειται η βαριά ευθύνη της Αριστεράς. Εδώ θα μετρηθεί η γοητεία της.
Στο άλλο άκρο φτιασιδώνεται η μωρία των δυο άκρων. Με τη θηλιά στον λαιμό και με την κουκούλα. Με την επιδειξιομανία της απόλαυσης. Οι μεν με τα μπράτσα, οι δε με τη φάτσα. Οι μεν επιθεωρώντας ένα παγκάκι, οι δε ολόκληρη την Ελλάδα μέσα από μια ανοιχτή οθόνη. Και οι μεν και οι στο σκοτάδι.
Φραγκίσκος Καλαβάσης (καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου)