περάσει και άλλα βολέματα και προσωπικά ρουσφέτια.
Από το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, που μπορεί να το χρησιμοποιεί και ο υπουργός Άμυνας, μέχρι τις αποζημιώσεις στην ΕΡΤ, που κατά παρέκκλιση ήταν εκτός του υπάρχοντος νομικού πλαισίου, που ορίζει πλαφόν 15.000 ευρώ.
Οι αντιδράσεις, τόσο των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, όσο και ορισμένων βουλευτών της πλειοψηφίας, απέτρεψαν την ψήφιση των δύο αυτών κραυγαλέων και προκλητικών τροπολογιών.
Το κραυγαλέο εντοπίζεται στο γεγονός των μαζικών απολύσεων από τη μια και από την άλλη του μπόνους στις απολύσεις της ΕΡΤ, που από τα σαράντα εκατομμύρια ευρώ τις εκτόξευε στα εκατόν είκοσι εκατομμύρια ευρώ.
Δηλαδή ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στις κότες. Κι όλα αυτά την ώρα που στην συντριπτική τους πλειοψηφία, 2.000 από τους 2.656, απολυμένους της ΕΡΤ, πρόκειται να επαναπροσληφθούν. Ποιόν κοροϊδεύουν άραγε;
Γιατί προσλήψεις με απλή αίτηση στο υπουργείο Οικονομικών και στη συνέχεια προτίμηση, μέσω επιπλέον μοριοδότησης, χωρίς οργανογράμματα και job descriptions, κάθε άλλο παρά σοβαρή διαδικασία προδικάζουν.
Και να ήταν η μόνη αστοχία, θα έλεγε κανείς γράψε λάθος.
Συνεχείς και καθημερινές είναι οι εμβαλωματικές κινήσεις που γίνονται υπό την πίεση της τρόικα. Από την υπόθεση της φορολογίας ακινήτων, που στη συνέχεια προέκυψε ως τακτικός φόρος, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του κ. αντιπροέδρου ότι θα ήταν μια έκτακτη εισφορά των πολιτών για δύο χρόνια, μέχρι το φορολογικό που παρά τις δεδηλωμένες προθέσεις του πρωθυπουργού παραμένει στα δυσθεώρητα ύψη.
Οι βολεμένοι της εξουσίας με τους παχυλούς μισθούς και τις πολλαπλές παροχές, δεν έχουν ιδέα τι τραβάει καθημερινά ο κόσμος και από καθ έδρας βγάζουν δεκάρικους, νομίζοντας ότι οι πολίτες τα χάβουν.
Μες την αυταρέσκεια τους ζουν και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κινούνται με την άνεση του Gulfstream, που κάθε ώρα πτήσης του κοστίζει στους πολίτες δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Όλο αυτό το τσούρμο των υπουργών, των αναπληρωτών, των υφυπουργών, των γενικών και ειδικών γραμματέων, των συμβούλων και των κάθε λογής παρατρεχάμενων, δεν είναι ικανό να ανασυντάξει την χώρα και να την βάλει σε μια νέα σύγχρονη σειρά και τάξη.
Η πολυνομία ζει και βασιλεύει, ο πολίτης δεν γνωρίζει τι είναι νόμιμο και τι όχι και συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας, τρία και πλέον χρόνια μετά την καταστροφή, δεν υπάρχει.
Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση χαϊδεύει τα αυτιά κάθε πικραμένου και έχει περιμαζέψει στους κόλπους της, όλους τους συνυπεύθυνους για την σημερινή μας κατάντια αρχισυνδικαλιστές.
Γι αυτό και το μέλλον μας προβλέπεται ζοφερό μια και ελπίδα δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Και η ψήφος κάποιων στους πορτιέρηδες της νύχτας, μάλλον περιπλέκει τα πράγματα, αντί να τα ξεδιαλύνει.
Έτσι πορευόμαστε στο άγνωστο, χωρίς βάρκα, χωρίς πυξίδα και το κυριότερο ελπίδα…
Τάσος Παπαδόπουλος
www.orgi.gr