–Μάλιστα.
–Ελάτε, ελάτε, πάμε μέσα στο γραφείο. Αν και σας εξήγησα ότι δεν κάνουμε προσλήψεις. Δεν έχουμε, δηλαδή το περιθώριο. Επιμένατε όμως τόσο πολύ, και δεν καταλαβαίνω τι ...είναι αυτό που, όπως είπατε, θα με πείσει. Τέλος πάντων. Καθήστε.
–Ξέρετε, να, ήθελα να σας πω ότι θα άξιζε να ρίξετε μια δεύτερη ματιά στο βιογραφικό μου.
–Ναι, ναι, το κοίταξα.
–Θα προσέξατε ίσως ότι έχω βραβευθεί...
από το υπουργείο, την περίοδο που εργαζόμουν στο Δημόσιο.
–Κοιτάξτε, σας καταλαβαίνω. Όλοι, ξέρετε, έχουμε προβλήματα. Και σας είπα, νομίζω. Δεν έχουμε περιθώριο για προσλήψεις.
–Ναι, βέβαια. Όλοι έχουμε προβλήματα. Υπέθεσα όμως ότι θα σας έκανε καλή
εντύπωση που είχα επιλεχθεί για τα Αριστεία. Και ότι θα λαμβάνατε υπόψη
σας τη βράβευση. Ήταν ακριβώς πάνω στο αντικείμενό μου. Και αντικείμενό
σας, φυσικά.
–Κυρία Χ., είμαι αναγκασμένος να σκέφτομαι με τη γλώσσα των αριθμών.–Και το Αριστείο;
–Μα, με κοροϊδεύετε;
–Όχι.
–Τότε;
–Να, το βραβείο. Είμαι βραβευμένη.
–Από ποιόν;
–Από το ίδιο το κράτος.
–Δηλαδή, από τον προηγούμενο εργοδότη σας.
–Μάλιστα.
–Που σας απέλυσε. Σωστά;
–Σωστά.
–Αν καταλαβαίνω καλά, λοιπόν, μου λέτε ότι εκείνος που σας βράβευσε τελικά σας απέλυσε.
–Εεε…
–Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία. Καλή τύχη.
by Sotos