«Εδικαιούτο (επώνυμο κομματικό στέλεχος) να κάνει δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια»! Φράση- έναυσμα του μεγάλου κοινωνικού μετασχηματισμού την δεκαετία του ’80.
Πανικόβλητοι σήμερα ψάχνουμε μεθόδους για την ...
αναχαίτιση της διαφθοράς. Ξυπνήσαμε καθυστερημένα.
Ξεχνάμε τις εκρηκτικές συνέπειες που έχει για την κοινωνική ψυχολογία η επισημοποιημένη αμνήστευση και νομιμοποίηση της κατάχρησης του δημοσίου χρήματος, της δωροδοκίας, της κάρπωσης κέρδους από την άσκηση εξουσίας.
Ακόμα και οι ιδιοφυέστερες τεχνικές θεσμικών μεταρρυθμίσεων είναι αδύνατον να αναστείλουν την δυναμική της διαφθοράς.
Και ενώ το κράτος φαίνεται εντελώς ανίκανο να ξεκαθαρίσει το τοπίο επιλέγει μια άλλη μέθοδο για να φανεί συνεπές στους δανειστές. Απολύει τους δημοσίους υπαλλήλους.
Αλήθεια είναι αυτό το βασικό πρόβλημα της οικονομίας; Δεν είναι η φοροδιαφυγή; Δεν είναι η εισφοροδιαφυγή; Δεν είναι οι επίορκοι κρατικοί λειτουργοί;
Και εάν αυτά δεν είναι βασικά προβλήματα της οικονομικής κρίσης τότε ποια είναι αλήθεια; Ο υπάλληλος που παίρνει τρείς και εξήντα και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον το οποίο τον βουλιάζει ολοένα και περισσότερο στην μιζέρια και την φτώχεια;
Η λύση είναι να εξαφανιστεί και αυτός γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από αριθμός στα χαρτιά του ΔΝΤ; Δηλαδή έκανε όσα έκανε το πολιτικό σύστημα και τώρα έρχεται να ζητήσει τον λογαριασμό από τον δημόσιο υπάλληλο; Μάλιστα κάποιοι φωτισμένοι δήθεν προχωρημένοι χρησιμοποιούν το απαράδεκτο επιχείρημα: Μα στον ιδιωτικό τομέα έγιναν τόσες απολύσεις. Γιατί όχι και στο δημόσιο;
Τι δηλαδή πρέπει να γίνει; Κάθε ιδιωτικός υπάλληλος που απολύεται θα πρέπει να απολύεται και ένας δημόσιος για να επιδείξουμε δίκαιη κοινωνική στάση;
Γιατί δεν λένε όσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη ότι το γεγονός των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους; Ναι του κράτους. Γιατί εάν η γραφειοκρατία, η πολυνομία, το σαθρό φορολογικό σύστημα κυριαρχούν πώς θα γίνουν επενδύσεις και θα αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας;
Δεν μπορεί να μείνει έτσι αυτή η πολιτική. Είναι, κατά την γνώμη μου, ένα γεγονός το οποίο η κοινωνία δεν πρόκειται να το αφήσει να περάσει.
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιδράσει αλλά και η κυβέρνηση έχει χρέος να βρει άμεσες λύσεις.
newpost.gr