Χαμός έγινε με τον χθεσινό
Δευκαλίωνα. Χωρίς πολλά λόγια αλλά με απλά και απόλυτα μετρήσιμα
επιχειρήματα αποδείχθηκε ότι σύμφωνα πάντα με την λογική των ξένων
δανειστών η οικονομία της χώρας μας δεν είναι σε τόσο.....τραγική κατάσταση,
συγκρινόμενη πάντα με τις πιο εύρωστες οικονομίες κρατών της Ευρωζώνης,
αυτές δηλαδή που αξιολογούνται με ΑΑΑ.
Και για να μην μακρηγορούμε όταν τα “οικονομικά θαύματα” της
Βόρειας Ευρώπης επένδυαν στις εσωτερικές δομές και τον εκσυγχρονισμό του
κράτους, εμείς επενδύαμε στην πιο άχρηστη και...
αντί-παραγωγική επένδυση,
στους εξοπλισμούς.
Οι τεράστιοι Φιλανδοί πουλάνε ένα παλιό σάπιο καραβάκι που ήταν η
ναυαρχίδα του στόλου τους. Αυτό λοιπόν το καραβάκι αν έβγαινε στο
Αιγαίο και συμμετείχε σε μία Ελληνοτουρκική κόντρα, είτε θα ναυαγούσε,
είτε θα πήγαινε κατ’ ευθεία στο ναυπηγείο για γενική επισκευή.
Όμως η κούρσα των εξοπλισμών έφερε τα αποτελέσματα της. Τα
Ελληνικά Δημοσιονομικά να εκτροχιαστούν πλήρως. Όμως και τα “οικονομικά
θαύματα” της Βόρειας Ευρώπης δεν πάνε πίσω. Οι περισσότεροι όπως
αποδεικνύεται στον χθεσινό Δευκαλίωνα και χωρίς δαπάνες εξοπλισμών δεν
πληρούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Και σκεφθείτε κερδίζουν κι ένα σωρό
χρήματα με τα οποία ενισχύουν τα έσοδα των προϋπολογισμών τους από τα
μνημονιακά επιτόκια με τα οποία χρεώνουν τις χώρες που έχουν υπαχθεί στα
μνημόνια.
Πάμε τώρα στην μεγάλη και ισχυρή Γερμανία που μας στέλνει αύριο τον κατ’ εξοχή “ευρωπαίο φιλέλληνα”, τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών κ. Wolfgang Schauble.
Στο έλλειμμα η Γερμανία πάει πολύ καλά αφού παρουσιάζει έστω και
ελάχιστο πλεόνασμα. Στο χρέος όμως, άστα να πάνε! Δηλαδή ακόμα και αν
αφαιρέσουμε τον δανεισμό που παίρνει η Γερμανία για να δανείσει τις
χώρες που έχουν υπαχθεί στα μνημονιακά προγράμματα, πάλι έχουμε χρέος
πάνω από 80%. Δηλαδή εκτός Μάαστριχτ!
Πάμε τώρα στην ιστορία του δανεισμού… Η Γερμανία δανείζεται με σχεδόν αρνητικά επιτόκια.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η Γερμανία θεωρείται η κατ’ εξοχή
σταθερή δημοσιονομικά χώρα της Ευρώπης. Άρα συναγωνίζονται οι επενδυτές
για να αγοράσουν γερμανικά ομόλογα.
Πάμε τώρα σε ένα απλό παράδειγμα… Οι Ελληνικές επιχειρήσεις
χρωστούσαν το 2011 περίπου 74 δις ευρώ. Οι Γερμανικές επιχειρήσεις το
2011 χρωστούσαν 80 δις ευρώ. (πηγή ΔΝΤ).
Η Ελληνική Οικονομία χρειάζονταν το 2011 περίπου 10 δις ευρώ για
πληρωμές τόκων που αφορούσαν τα δάνεια των Ελληνικών επιχειρήσεων. Η
Γερμανική Οικονομία πόσα χρειάζονταν για να εξυπηρετήσει τους τόκους των
δανείων των Γερμανικών επιχειρήσεων; Το πολύ 1 δις ευρώ. Δηλαδή η φτωχή
Ελλάδα πληρώνει 9 δις ευρώ παραπάνω. Τι σημαίνει πρακτικά, αυτό; Είτε
τα ελληνικά προϊόντα ήταν πιο ακριβά, είτε οι ελληνικές επιχειρήσεις
έκλεισαν. Ποιοι κέρδισαν; Μα φυσικά οι φθηνοί Γερμανοί.
Η φιλομνημονιακή πτέρυγα της ελληνικής κοινής γνώμης ξορκίζει μεν
το μνημόνιο αλλά ταυτόχρονα το θεωρεί αναγκαίο για να μην χρεοκοπήσει η
χώρα. Διακηρύττει δε ότι το μνημόνιο κατέστη αναγκαίο λόγω της
νεοελληνικής σπατάλης και ανοργανωσιάς.
Η αντιμνημονιακή τάση της ελληνικής κοινωνίας απορρίπτει το
μνημόνιο και δεν το θεωρεί αναγκαίο για την σωτηρία της χώρας.
Διακηρύττει ότι έπρεπε να γίνουν αλλαγές για να αντιμετωπισθεί η
νεοελληνική σπάταλη και ανοργανωσιά κι όχι να υπαχθεί η χώρα δόλια στα
μνημονιακά προγράμματα.
Που βρίσκεται η αλήθεια; Και Που το πρόβλημα;
Στο πολιτικό σύστημα της χώρας! Αυτό οδήγησε την χώρα στο
μνημόνιο κι αυτό που εφαρμόζει σήμερα το μνημονιακό πρόγραμμα. Είναι
αυτό που αύριο θα υποδεχθεί τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών. Ο Δανειστής και οι Δανειολήπτες!
* Μοντάζ «Το Γρέκι»