Δεν ...
κωλώνει πουθενά, είναι βαρύς και άτεγκτος όταν και όπου πρέπει, όπως π.χ. στο να κλείσει την ΕΡΤ και να πετάξει στον δρόμο τους εργαζόμενους, είναι όμως και Κύριος όταν μιλάει το αίσθημα, τα φυλλοκάρδια, όταν το αίσθημα υπερβαίνει την πεζή πραγματικότητα.
Ναι ρε σεις, ο Αντρας δεν καταλαβαίνει τίποτα, το απόλυτο αρσενικό είναι εκεί στο μέγαρο Μαξίμου και άμα λάχει χτυπάει το χέρι στο τραπέζι για να υπερασπιστεί την αντροσύνη του και την ντομπροσύνη του. Ο Σίμος Κεδίκογλου δεν μασάει τίποτα και για τίποτα όταν πρόκειται για το «αίσθημα» και το συναίσθημα, όταν ο Αντρας κάνει «μπαμ» τότε τα σύμπαντα σταματούν. Ο διορισμός του αισθήματος στο πολιτικό του γραφείο δεν είναι ένα απλό ρουσφέτι, είναι η ανάγκη του αρσενικού να εμπνέεται από το αιώνιο θηλυκό, να προσφέρει την προστασία του χωρίς αντίδωρο ή έστω με μια ματιά της να παίρνει θάρρος στην εκτέλεση του έργου του. Δεν είναι μια κίνηση μικρότητας, αντίθετα είναι κίνηση μεγαλείου, αντάξια ενός σύγχρονου Λουδοβίκου. Είναι απάντηση σε εκείνα τα «γατάκια» που επιμένουν ότι το κράτος δεν είναι τσιφλίκι κανενός, γιατί ο Σίμος Κεδίκογλου απέδειξε ότι όντως τα κράτος δεν είναι τσιφλίκι του αλλά απλά το γραφείο του.
Και ως κιμπάρης έχει και φίλους που δεν του χαλάνε χατίρι. Οπως τον Αντώνη Σαμαρά, τον πρωθυπουργό, σιγά μην και του χάλαγε χατίρι, του σμπαράλιαζε την καρδιά, τον άφηνε να κλαίει με μαύρο δάκρυ. Ο,τι πει ο άντρας, είπε ο έτερος άντρας γιατί μεταξύ αντρών δεν υπάρχει απλά ειλικρίνεια αλλά και συνενοχή (εμείς της νύχτας το ξέρουμε καλά το άθλημα) και έβαλε την υπογραφή του για να μην κακοκαρδίσει τον«κολλητό».
Ναι ρε σεις, ο Σίμος Κεδίκογλου έχει λόγο που τον κρατάει, όχι όπως τότε με την ΕΡΤ που έλεγε δεν κλείνει και την έκλεισε, αλλά λόγο μελίρρυτο, λόγο καθαρό, όπως τα τρελά νερά του Ευρίπου, να μην ξεχνάμε και την καταγωγή ντε, λόγο που σπάει κόκαλα, ποιος να του αντισταθεί. Ο Σίμος είναι χαλί να τον πατήσεις, να τον πιεις στο ποτήρι, εν τέλει ο Σίμος είναι Σίμος.
Μόνο που μέσα στη μεγαλοσύνη του (!) έχει ξεχάσει τον αφορισμό του Karl Kraus «φτάνει να ρίξεις μια ματιά σε μια γυναίκα για να αισθανθείς βαθιά περιφρόνηση για τον εραστή της, όμως ποτέ δεν θα ’θελα να καταστήσω εκείνη υπεύθυνη γι’ αυτό».
* Το ότι η κ. Μαντώ Κόλλια φέρεται να παραιτήθηκε από τη θέση της δεν αλλάζει τα δεδομένα.
Φώτης Παπούλιας (efsyn.gr)