Το χρέος του Νότου της Ευρωζώνης, της Γαλλίας συμπεριλαμβανομένης, είναι περίπου 4,7 τρισ. ευρώ.
Πρόκειται για μια σκληρή πραγματικότητα, που δεν αντιμετωπίζεται με μετάθεση της συνολικής λύσης με ημίμετρα και διευθετήσεις...
Με
άλλα λόγια, δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας που δεν είναι
βιώσιμο, αλλά του Νότου συν τη Γαλλία.
Αλλη λύση πλην μιας σε μεγάλο βάθος χρόνου μετάθεσης της αποπληρωμής με
χαμηλά έως συμβολικά επιτόκια δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Ακόμη
και αυτή η λύση, που για την Ελλάδα λόγω του μεγέθους της είναι εφικτή
και διαχειρίσιμη, για τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Φινλανδία και την
Αυστρία έχει με τα σημερινά δεδομένα απαγορευτικό πολιτικό κόστος αν
εφαρμοσθεί συνολικά στον Νότο: Κανέναν δεν πρόκειται να παραπλανήσει μια
στην ουσία διαγραφή χρεών που θα μεταμφιεσθεί σε επιμήκυνση, με άλλα
λόγια στην αγορά ομολόγων πολύ μεγάλης διάρκειας που θα εκδώσουν οι
υπερχρεωμένες χώρες από τους δανειστές.
Κι
εδώ εμφανίζεται ο κίνδυνος των ευρωεκλογών της προσεχούς άνοιξης όχι
μόνο ως θρυαλλίδα πολιτικής αποσταθεροποίησης στον Νότο αλλά ως
συνιστώσα ενίσχυσης της εσωστρέφειας και της περιχαράκωσης στις χώρες
του Βορρά.
Δυστυχώς,
όλα δείχνουν ότι οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για μια συνολική λύση
ή, στη χειρότερη περίπτωση, για την καταγραφή του αδιεξόδου στην
Ευρωζώνη θα διαμορφωθούν στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2014.
Σε
όλα αυτά τα σενάρια και τις υποθέσεις εργασίας είτε για συνολική λύση
είτε για καταγραφή αδιεξόδου υποτιμάται ο παράγων μιας ανεξέλεγκτης
κοινωνικής έκρηξης σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία.
Επιπλέον,
στο ίδιο διάστημα θα τεθεί σε δεινή δοκιμασία η αξιοπιστία της
δέσμευσης του Μάριο Ντράγκι για σταθεροποιητική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας όταν, όσο και σε όποια χώρα χρειασθεί: Σε καμιά
περίπτωση η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα
νέο κύμα πίεσης των αγορών που θα πλήξει συνολικά τον Νότο και τη Γαλλία
καθώς τα μεγέθη υπερβαίνουν τις πραγματικές της δυνατότητες.