Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με τα πορίσματα της έρευνας του Hare, «πολλοί ψυχοπαθείς άνθρωποι αποκτάνε πλούτο και επιτυχία ως καρριερίστες που δεν διστάζουν να εκμεταλεύονται όποιους βρεθούν μπροστά τους, είτε ως ‘τσαμπουκάδες’ σε επαγγελματικά αθλητικά σωματείς ( π.χ φούτμπωλ, ράγκμπυ, κλπ ) είτε ως ασυνείδητοι πολιτικοί.
Είτε είναι εγκληματίες είτε είναι καρριερίστες, όλοι οι ψυχοπαθείς άνθρωποι έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την σοβαρή έλλειψη εμπάθειας, συμπόνοιας, μετάνοιας, ή ενοχής για το κακό που προξενούν σε άλλους» (24).
Ο Krossa στη συνέχεια επισημαίνει ότι επειδή στο παρελθόν η ψυχοπάθεια είχε ταυτισθεί μονάχα με τις ακραίες μορφές εγκληματικής συμπεριφοράς ( serial killers, κλπ ), δημιουργήθηκε μία μονόπλευρη αντίληψη της ψυχοπάθειας με αποτέλεσμα η επιστημονική κοινότητα να αγνοεί άλλες μορφές ψυχοπαθητικής συμπεριφοράς απο «νομοταγείς πολίτες», οι οποίες μορφές ψυχοπάθειας μπορεί μεν να είναι φαινομενικά μη-βίαιες, αλλά που στην πραγματικότητα αποδεικνύονται ως εξίσου απάνθρωπες και βάναυσες.
Για τον Krossa τα ποσοστά που αναφέρει ο Hare είναι ενδεικτικά της άρρωστης κοινωνίας στην οποία ζούμε:
«Πέρα απο τους ελάχιστους ψυχοπαθείς ανθρώπους που εξελίσσονται σε ‘επικίνδυνοι εγκληματίες’, η τεράστεια πλειοψηφία των ψυχοπαθών κυκλοφορούν αναμεσά μας ως φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως συστηματικά πληγώνουν, εξουσιάζουν ή εκμεταλεύονται ανθρώπους γύρω τους, συχνά με απάνθρωπους τρόπους, χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς κανένα ίχνος ενοχής.
Η κατηγορία των ψυχοπαθών ανθρώπων συμπεριλαμβάνει και όλους αυτούς τους άκαρδους διευθυντές επιχειρήσεων/εταιριών καθώς και άλλου είδους ηγετικές μορφές που σκαρφαλώνουν ‘πατώντας επάνω σε πτώματα’ τα ιεραρχικά σκαλοπάτια της κάθετης κοινωνίας μας».
Θεσμοποιημένη ψυχοπάθεια
Το ζωώδες σύστημα αξιών της Κάθετης Τάξης φαίνεται ειδικά σχεδιασμένο να ανταμοίβει όσους ανθρώπους καταφέρνουν να επιβληθούν στον ανελέητο αγώνα της επιβίωσης των ισχυρών.
Στην αδυσώπητη αρένα της επαγγελματικής επιτυχίας, η ψυχοπαθητική συμπεριφορά αποτελεί πρωτέρημα η δε ανθρώπινη συμπεριφορά αποτελεί μειονέκτημα.
Γιαυτό και οι τίμιοι άνθρωποι θεωρούνται «κορόϊδα» και «μαλάκες».
Σε έναν κόσμο επιθετικής και βίαιης συμπεριφοράς, όπου θεωρείται προτέρημα η αναλγησία και η απανθρωπιά, σε έναν κόσμο στυγνής εκμετάλλευσης και εξουσιασμού, όπου κάθε αξία και ιδανικό θεωρείται αδυναμία, σ' αυτόν τον κόσμο όπου κυριαρχεί η ψυχοπαθητική συμπεριφορά, όπου είναι εμφανής σχεδόν παντού η Δυσλειτουργία Αντικοινωνικής Προσωπικότητας, είναι όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητος ο Εσωτερισμός.
Ο Εσωτερισμός ως η πλέον αγνή και ιερή μυητική διαδικασία που μας κληροδότησε η Ελλάδα, είναι ίσως, αν όχι η μοναδική μας επιλογή, η πιο πρόσφορη για να επαναφέρει τις χαμένες αξίες του ανθρωπισμού και της φιλαλληλίας,
του σεβασμού κάθε μορφής ζωής, της ανάγκης για ουσιαστική εναρμόνιση με το είναι μας και με ολάκερη την φύση.
Αυτόν τον Εσωτερισμό ευαγγελιζόμαστε, την Αλχημική διαδικασία που μεταστοιχειώνει τον ατελή σε ολοκληρωμένο, τον αγενή σε ευγενή. Τον Εσωτερισμό που αναγέννησε η Δύση από τις αρχές ακόμα της δεύτερης μεταχριστιανικής χιλιετίας και πασχίζει να απαλείψει τις νοσούσες συμπεριφορές, τα νοσηρά χαρακτηριστικά. Κι ίσως κάποια χαρακτηριστικά για τους πολλούς να περνιώνται για φυσιολογικά, αλλά όπως μας πληροφορεί και το παραπάνω άρθρο που παρέθεσε η rose_777, "Με άλλα λόγια, αποτελεί θέμα χρόνου για όλα τα ζωώδη χαρακτηριστικά, όπως η επιθετικότητα, η βία, η απληστία, η εξουσιομανία, ο έλεγχος, η εκμετάλευση, η ανταγωνιστικότητα, κλπ, να αντιμετωπισθούν ως συμπτώματα ψυχικής νόσου".
Είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρος και αναγκαίος ο Εσωτερισμός, για να ξαναδώσει την χαμένη ελπίδα στην ανθρωπότητα, μεταλαμπαδεύοντας τις αρχαίες και χαμένες πλέον αξίες και ιδανικά που ανέδειξε η κλασσική εποχή, αναδεικνύοντας ξανά υγιείς ανθρώπους, αληθινούς ανθρώπους, τίμιους ανθρώπους.
Τίμιους ανθρώπους, ακόμα και αν η σημερινή κοινωνία αλλοίωσε τόσο τραγικά την έννοια του τίμιου ανθρώπου.