Του Μάκη Ντόβολου
Προάγγελος νέων δεινών για την
πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν οι απανωτές δηλώσεις
Ευρωπαίων αξιωματούχων περί παροχής νέου πακέτου «βοήθειας» προς τη χώρα
μας το οποίο θα αφορά την περίοδο μετά το 2014....
Καθώς επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις πως η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να
καλύψει τις δανειακές της ανάγκες μέσω των αγορών ούτε και κατά τα
προσεχή χρόνια, εκπρόσωποι της τρόικας θέτουν επί τάπητος το ζήτημα της
χορήγησης νέου δανείου το οποίο όμως θα συνοδεύεται από σκληρούς όρους,
όπως νέες απολύσεις στον δημόσιο τομέα, μειώσεις μισθών (έχουν ήδη μπει
στο στόχαστρο τα δώρα στον ιδιωτικό τομέα καθώς και το ύψος του
κατώτατου μισθού), περαιτέρω περικοπές σε συντάξεις και κοινωνικά
επιδόματα, συρρίκνωση της δημόσιας υγείας και παιδείας κ.λπ. Όπως
άλλωστε επαναλαμβάνει με σχεδόν κυνικό τρόπο ο υπουργός Οικονομικών της
Γερμανίας κ. Σόιμπλε, η βοήθεια που χορηγείται στην Ελλάδα δεν είναι
«δωρεάν», αναφερόμενος σαφώς στους επαχθείς όρους που τη συνοδεύουν.
Την ίδια στιγμή η γερμανική πλευρά
αντιτίθεται σε ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που κατέχει ο
επίσημος τομέας, κάτι που ήδη ζητάει το ΔΝΤ, καθώς θεωρεί ότι μόνο με
αυτό τον τρόπο θα καταστεί βιώσιμη η αποπληρωμή του, αφού όπως αναφέρουν
οι Financial Times η γενναία απομείωση του ελληνικού χρέους «θα ήρε
κάθε πίεση προς τη χώρα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις».
Διαπίστωση που επιβεβαιώνει πλήρως τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι το πρόβλημα
του υψηλού δημοσίου χρέους της Ελλάδας, αλλά και των υπόλοιπων χωρών της
ευρωπαϊκής περιφέρειας, αποτέλεσε και αποτελεί τον «δούρειο ίππο» για
την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης οικονομικής ατζέντας και σε καμία
περίπτωση οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη δεν επιθυμούν τη συνολική
και οριστική επίλυση του. Κάτι που παραδέχτηκε εμμέσως και η Γερμανίδα
καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ σε πρόσφατη συνέντευξή της, καθώς ανέφερε πως
ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους θα οδηγούσε πιθανότατα και άλλες
ευρωπαϊκές χώρες να ζητήσουν παρόμοια αντιμετώπιση. Γεγονός που, σύμφωνα
με την κ. Μέρκελ, «θα προκαλούσε ένα επίπεδο ανασφάλειας στην Ευρωζώνη
που θα ήταν δυνατό να μας γυρίσει πίσω και θα κάνω οτιδήποτε μπορώ για
να αποτρέψω κάτι τέτοιο».
Κατά συνέπεια στη θέση του αναγκαίου
«κουρέματος» μεγάλου μέρους του ελληνικού δημοσίου χρέους, με ευνοϊκούς
όρους αποπληρωμής του υπολοίπου προκειμένου να «ανασάνει» η οικονομία,
το Βερολίνο προκρίνει την επέκταση του χρόνου ωρίμανσης των δανείων και
τη μείωση των επιτοκίων, μέτρα όμως που σε καμία περίπτωση δεν καθιστούν
βιώσιμη την αποπληρωμή των ελληνικών δανειακών υποχρεώσεων αλλά
διατηρούν το πρόβλημα στο διηνεκές.
Προφανώς η σύναψη και υπογραφή της νέας
δανειακής σύμβασης και του νέου Μνημονίου απαιτεί την παραμονή στην
εξουσία ενός πειθήνιου οργάνου των δανειστών, όπως είναι η παρούσα
δικομματική κυβέρνηση. Στόχος εγχώριων και ξένων οικονομικών και
πολιτικών κύκλων είναι η διατήρηση της κυβέρνησης του κ. Σαμαρά μέχρι
τους πρώτους μήνες του 2014, ώστε να επικυρωθεί από την παρούσα Βουλή το
νέο χρηματοδοτικό πακέτο, συνοδευόμενο βέβαια με δυσβάσταχτα οικονομικά
μέτρα. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό θεωρούν ότι θα δεσμεύσουν την
επόμενη ελληνική κυβέρνηση στην ίδια τροχιά, ιδίως αν δεν είναι αρεστή
στους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς νεοφιλελεύθερους κύκλους.
Μάλιστα το νέο πακέτο «διάσωσης» θα
αποτελείται κυρίως από… ελληνικούς πόρους, προκειμένου να
ελαχιστοποιηθεί η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, καθώς
σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας εξετάζεται:
* Η «αξιοποίηση» των πόρων από τα
διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. φτάνουν τα 14 δισ. ευρώ για την περίοδο
2014-2020, μέσω της αύξησης της κοινοτικής συμμετοχής στο 95% του
προϋπολογισμού του κάθε έργου προκειμένου να περιοριστούν οι δαπάνες της
εθνικής συμμετοχής που χρηματοδοτούνται από τον ελληνικό προϋπολογισμό.
Σημειώνεται όμως πως με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του περασμένου
Φεβρουαρίου, την οποία συνυπέγραψε και ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης
Σαμαράς, η διάθεση των κοινοτικών κονδυλίων για την περίοδο 2014-2020
τελεί υπό τον απόλυτο έλεγχο της τρόικας. Ειδικότερα η σχετική απόφαση
αναφέρει πως αν το κράτος – μέλος που έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα
«διάσωσης» ή τελεί υπό αυστηρή επιτήρηση δεν λάβει τα κατάλληλα μέτρα
(και όλοι ξέρουμε ποια είναι αυτά), τότε «αναστέλλεται ένα μέρος ή το
σύνολο των δεσμεύσεων και πληρωμών» από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Με απλά
λόγια, δεν θα εκταμιεύονται κοινοτικά κονδύλια αν η τρόικα κρίνει πως η
ελληνική κυβέρνηση δεν εφαρμόζει όλα όσα της υπαγορεύουν οι δανειστές.
* Η χρησιμοποίηση κεφαλαίων που θα
περισσέψουν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οποία σημειωτέον
έχει δανειστεί το ελληνικό Δημόσιο, και εκτιμώνται σε 10 δισ. ευρώ. Όμως
ορισμένοι αναλυτές εκφράζουν την άποψη πως οι «μαύρες τρύπες» στο
εγχώριο τραπεζικό σύστημα είναι τόσο μεγάλες που όχι μόνο δεν φτάνουν τα
αδιάθετα 10 δισ. ευρώ του πρώτου πακέτου αλλά θα χρειαστούν και
επιπλέον κεφάλαια!
http://www.avgi.gr