28 Οκτ 2013

Για να θυμούνται οι μεγαλύτεροι και να διδάσκονται οι νεώτεροι, Έλληνες και Ξένοι




του Νικου Χριστοδουλοπουλου

Ήταν μέρες δύσκολες, με τα σύννεφα του πολέμου να εξαπλώνονται, πάνω από την Ευρώπη, διότι και τότε ένας αρχομανής Γερμανός, ο Χίτλερ, θέλησε να καθυποτάξει τους λαούς της Ευρώπης κάτω από τη σκληρή μπότα του Γ΄ Ράιχ. Και εν μέρει τα κατάφερε αρκετά εύκολα με όλους τους ευρωπαίους. Βρήκε όμως το μπελά του με τους .....
τότε σκληρούς έλληνες και αυτός αλλά και ο σύμμαχός του o Μουσολίνι που προηγήθηκε και που τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, απαίτησε την εντός τριών (3) ωρών απόφαση της Ελλάδος (δια του τότε Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά) να διαλέξει μεταξύ της παράδοσης ή του πολέμου. Και φυσικά η απάντηση του Mεταξά ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ, που στη συνέχεια το έκαναν πράξη και αποτέλεσμα όλοι οι έλληνες που έσπευσαν να στρατευθούν για την τιμή, τα όσια και ιερά της πατρίδος, γράφοντας το Έπος του 1940.
Το ίδιο έπαθε και ο Χίτλερ, αργότερα την άνοιξη του 1941, σε αντίθεση με τις επιτυχίες του στα άλλα κράτη της Ευρώπης. Δυσκολεύθηκαν τα γερμανικά στρατεύματα να εισβάλλουν στη Χώρα μας, υπέστησαν τη βάσανο του πεδίου της Μάχης, με σημαντικές απώλειες και αντίθετα τους Έλληνες να αποσπούν τον Διεθνή θαυμασμό, για τον ηρωισμό τους, την ανδρεία τους και την αποφασιστικότητά τους να μείνουν ελεύθεροι και στη ψυχή και στο σώμα.
Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ σε  ομιλία του στο Reichstag στις 4 Μαΐου 1941, που μεταξύ των άλλων είπε: "Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ' όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφησαν το θάνατο ..."
Ο δε Sir Robert Antony EdenΥπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας 1940-1945, που αργότερα διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας από 1955-1957 σε ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 24/09/1942, είπε:

"Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν, αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε στον Mussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης και έφερε έτσι μια γενική αντιστροφή ολόκληρης της πορείας του πολέμου και νικήσαμε."

Τέλος, ο Στρατηγός Charles de Gaull, σε ομιλία του στο γαλλικό Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β' ΠΠ είπε:
"Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας."
  
Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β' ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα: Αλβανία, Ιταλία , Γερμανία, Βουλγαρία και για να δούμε τη διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις του Άξονα, σε ημέρες:

Ελλάδα 219, Νορβηγία 61, Γαλλία 43 (η υπερδύναμη της εποχής),Πολωνία 30, Βέλγιο 18, Ολλανδία 4, Γιουγκοσλαβία 3, Τσεχοσλοβακία 0,Λουξεμβούργο 0 και η Δανία 0 (οι Δανοί παραδόθηκαν σ' ένα μοτοσικλετιστή του Hitler που μετέφερε αίτημα του στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού. Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler ....)

Μη προσπαθείτε να κάνετε σύγκριση του τότε και του σήμερα. Τότε υπήρχε ηθικό, εθνικό φρόνημα, αγάπη για την πατρίδα και προ παντός ΗΓΕΤΕΣ που ήξεραν να λένε και ΟΧΙ όταν το απαιτούσαν οι συνθήκες, ενώ οι σημερινοί μας “ηγέτες” μάλλον ούτε καν τολμούν να τους θυμίσουν τα λόγια των παραπάνω στους σημερινούς τους “διαδόχους” τους.  

Με την ευκαιρία ο Μεταξάς, δεν ήταν η πρώτη φορά που είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς. Το είχε ξαναπεί το 1936, σε μια ανάλογη με τη σημερινή περίπτωση όταν αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση ενός δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών (πρώην ΟΗΕ), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις.Η Ελλάδα όμως απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε: "Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο" (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,σελίδα 25) στο δε υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο τότε νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, έγραφε:
Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους!

Το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε τότε την Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα νομικό προηγούμενο, στο οποίο το 2003, ο τότε πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίχνερ επικαλέσθηκε και διέγραψε μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας του, με αποτέλεσμα να μην την υποδουλώσει στο ΔΝΤ!

Αλλά είπαμε, άλλο ηγέτες και άλλο διαχειριστές της εξουσίας, όπως οι σημερινοί.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.