Αναρωτιόμαστε κι εμείς μαζί της. Ενοχλήθηκαν ο ίδιος και η σύζυγός του επειδή σε ένα μπλογκ η τελευταία αναφέρθηκε ως «η Γυναίκα του Πάγκαλου, που θέλει να γίνει Δημαρχίνα μας».
Πού το μεμπτόν ώστε να κινήσουν διαδικασία αγωγής, ζητώντας μάλιστα το εξωφρενικό ποσό των...
δύο εκατομμυρίων ευρώ (!) από τον συντάκτη; Πώς θίγεται η τιμή και η υπόληψή τους;
Πολλοί έχουν πάψει να απασχολούνται με την προκλητική, ευφραδή αυθάδεια
του βετεράνου πολιτικού. Κουράστηκαν ίσως από την αμετροέπεια και την
προκλητικότητα των δηλώσεών του, εμπρηστικών αν μη τι άλλο. Αλλοι τον
αποκαλούν γραφικό, παρά τη συνεχή πολιτική (πληθωρική) παρουσία της
προσωπικότητάς του τον τελευταίο μισό αιώνα.
Δεν παύει να εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία εξαπολύει μύδρους κατά
του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, του προέδρου αλλά και στελεχών ή απλώς φίλων του
κόμματος. Ισως δεν μπορεί να χωνέψει πώς ένα κόμμα του 4% εκτοξεύθηκε
κοντά στο 30% και είναι ante portas της εξουσίας, αυτής που ο ίδιος
γεύθηκε επί πολλά χρόνια, και πώς, αντίθετα, το κόμμα με το οποίο ο
ίδιος έλαμψε κινδυνεύει πλέον να μείνει εκτός Βουλής (και προκειμένου να
μη συμβεί κάτι τέτοιο αναγκάζεται να γυαλίζει τις μπότες της Δεξιάς και
να συγκυβερνά· σαν ανέκδοτο ακούγεται, αλλά, τέτοιες ώρες τέτοια
λόγια…).
Το ότι δεν μπορεί να το χωνέψει είναι μια ερμηνεία, που εμπεριέχει και
πραγματιστικούς και ψυχαναλυτικούς δείκτες. Αλλά τέτοιο μένος, τόση
εμμονή… κάτι διαφεύγει από όλους μας, αλλά -ελπίζουμε- όχι και από τον
ίδιο. Φαίνεται ότι είναι δύσκολο να είσαι εκτός εξουσίας, όταν μάλιστα
έχεις εθιστεί στο να την ασκείς απρόσκοπτα, άνετα, ανέλεγκτα. Αλλιώς
γιατί να δείχνει τόσο επηρμένος, τόσο αλαζών, τόσο αντιδημοκρατικός; Ή
μήπως το φαίνεσθαι είναι και είναι; (Το ισχυριζόταν αυτό ένας μείζων
φιλόσοφος που ερωτοτρόπησε με τους ναζί και τον Χίτλερ.)
Θα πει κανείς γιατί ασχολείται ο κόσμος με το τι κάνει ή λέει ο
Πάγκαλος. Θα έχει δίκιο. Ετσι κι αλλιώς, τα χρυσά χρόνια του ΠΑΣΟΚ
παρήλθαν, κληροδοτώντας, όμως, μια πληγωμένη, τραυματισμένη χώρα σε
κατοίκους άναυδους. Αυτά ίσως έπρεπε να προβληματίζουν τον κ. Πάγκαλο
και τους ομοίους του και όχι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρομοκρατική οργάνωση.
Δεν είναι. Είναι ένα πολιτικό κόμμα που αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες
απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Αυτό ας χωνέψει ο πρώην υπουργός και ας
αφήσει την κοινωνία στον αγώνα της.