31 Οκτ 2013

NEA παραιτηση απο τους ΑΝΕΛ

  • Eleftherios Nikolaou

    Προς τα Όργανα του Κινήματος και της Νεολαίας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων
    Μετά λύπης μου αποστέλλω την παρούσα επιστολή γνωστοποιώντας σε εσάς την παραίτησή μου από την Εκτελεστική Επιτροπή της Νεολαίας και ....

    ζητώντας παράλληλα την διαγραφή μου από κάθε δομή του Κινήματος-Κόμματος και της Νεολαίας.
    Ξεκαθαρίζω πως ο μόνος λόγος που εισήλθα στο κίνημα και αποτέλεσα ένα εκ των Ιδρυτικών Μελών του, ήταν δια την σωτηρία της Πατρίδος και την ενότητα του Έθνους και του Λαού μας, αρχές που κατά αρχήν εκφράζονται στην Ιδρυτική Διακήρυξη που χιλιάδες προσώπων συνδιαμορφώσαμε.
    Και ξεκινώ έτσι, γιατί πραγματικά πίστευα στην διαφορετικότητα του Κινήματός μας, στην Ιδρυτική Διακήρυξη ως χάρτη για την ενότητα και την αλλαγή!
    Δυστυχώς από το ξεκίνημα υπήρξαν και υπάρχουν λάθος χειρισμοί σε πληθώρα θεμάτων, εσωτερικών του κινήματος μα και εξωτερικών συνεργασιών αλλά και στην γενικότερη εικόνα μας.
    Πρώτο και κύριο η απουσία αυτής της ενότητος! Μεταξύ των εκλεγμένων Βουλευτών μας καταρχάς, και μέσα στην ίδια την βάση εν συνεχεία...
    Όταν σε συγκεκριμένα και μείζονα ζητήματα δεν υπάρχει επίσημη θέση και πρόταση αλλά και συμφωνία μεταξύ των εκπροσώπων μας στο κοινοβούλιο, πως αυτοί εκφράζουν τις θέσεις τις οποίες ευαγγελίζονταν όταν εκλέχθηκαν; Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα η ψηφοφορία δια την ενοικίαση των νήσων μας για 99 έτη, και παράλληλα την διαχείριση αυτών των νήσων από το ΤΑΙΠΕΔ ή έτερους μνημονιακά σχηματισθέντες οργανισμούς, κατά την οποία ψηφοφορία κάθε βουλευτής εψήφισε κατά ''συνείδησή ή κατά απουσίαν αυτής'', με αποτέλεσμα να διασπαστούμε ως βάση εμείς και να πληγεί η ενότητά μας ως κίνημα... Οι ψηφίσαντες υπέρ της ενοικίασης αυτής από το καθεστώς των Μνημονίων, έρχονται κόντρα στο άρθρο 3 της Ιδρυτικής μας Διακηρύξεως το οποίο ''Απορρίπτει την εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας και την κατάργηση του Έθνους-Κράτους.''
    Είδαμε τις κόντρες μεταξύ των βουλευτών μας και τις κατηγορίες που επέρριπταν ο ένας στον άλλο, ακόμα και με μηνύσεις...
    Οπωσδήποτε υπήρξε ανακολουθία αρχών και πράξεων πράγμα που καθιστά την Ιδρυτική μας Διακήρυξη ανενεργή μα και έναν τύπο δίχως ουσία και νόημα, όταν δεν γίνεται σεβαστή.
    Είδαμε συζητήσεις επί συζητήσεων με πρώην βουλευτές που έχουν ψηφίσει Μνημόνια και Δανειακές Συμβάσεις, και σενάρια για την ένταξή τους στο Κίνημα, για την εισαγωγή τους στα ψηφοδέλτια, και την φημολογία περί πρόσληψής-απόσπασής τους σε γραφεία του κινήματος... Ακούσαμε απόψεις περί συνεργασιών με τον πρώην Πρωθυπουργό κύριο Καραμανλή και για την επαναφορά του με δόξα και τιμή στο πρωθυπουργικό αξίωμα. Να υπενθυμίσω ότι ο κύριος Καραμανλής ψήφισε Δανειακές Συμβάσεις και Μνημόνια. Ακούσαμε επανειλημμένως απόψεις περί συνεργασιών με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κύριο Τσίπρα. Να υπενθυμίσω ότι ο κύριος Τσίπρας έχει αλλάξει από το 2012 αμέτρητες φορές στάση απέναντι στο Μνημόνιο και τις Δανειακές Συμβάσεις και στον καταστροφικό συνδυασμό αυτών. Επίσης αποτελεί ένα κόμμα με ξεκάθαρες απόψεις ενάντια στο Έθνος, την Ελληνοκεντρική Παιδεία και την Αγία του Θεού Ορθόδοξη Πίστη, αλλά και κάθε μορφή θρησκευτικής έκφρασης, των Ελλήνων, υποστηρίζοντας πάντα τα δικαιώματα μόνο των θρησκευομένων αλλοφύλων αλλά και ανύπαρκτα δικαιώματα επέμβασης Κρατών που μας εχθρεύονται τώρα αλλά και ανέκαθεν... Σύγκλιση δεν υπάρχει με κανέναν!
    Δυστυχώς καθ'ολοκληρίαν κοιτάξαμε το κομματικό συμφέρον και όχι το εθνικόν, καθότι θα μπορούσαμε με την παραίτηση της κοινοβουλευτικής μας ομάδος μήνες τώρα, να ταράξουμε τα νερά στο κοινοβούλιο μα και στην συνείδηση του κόσμου, να ηγηθούμε της αντίστασης του Λαού μας και να απαξιώσουμε έτι περισσότερο όσους μας πρόδωσαν και μας προδίδουν. Αλλά και αυτό δεν έγινε ποτέ πράξη...
    Η κατάταξη στον αντιμνημονιακό χώρο γενικότερα και η έλλειψη υιοθέτησης μίας σταθερής ταυτότητας που θα μας χαρακτήριζε, αλλά και η μη αποφυγή συζητήσεων περί συνεργασιών προτιμώντας και τιμώντας μιαν ανεξάρτητη και αυτόνομη πορεία, θα έπρεπε να μας έχει ήδη δείξει τα λάθη μας, καθώς οι πράξεις μας ή μάλλον η έλλειψη αυτών(και μάλιστα των παρεμβατικών), κατέστησε το κίνημα πολιτικά ανενεργό.
    Το κίνημα έγινε κόμμα, απόλυτα...
    Η συνέχιση των ερωτήσεων στην Βουλή απλά και μόνο για να γίνουν, χωρίς παράλληλα κάποια ριζοσπαστική κίνηση αντίδρασης, κατέταξε το κίνημα μας στην συνείδηση των πολιτών σαν μέρος του συστήματος, άρα και μέρος του προβλήματος, αφού τίποτα καινούριο δεν θα μπορούσε ποτέ να ανθίσει κατά τέτοιον τρόπο.
    Είναι απόλυτα φανερό ότι υπήρξαν και υπάρχουν υψηλές πολιτικές φιλοδοξίες από μεγάλο μέρος εν ενεργεία βουλευτών μα και κυρίων στελεχών του Κινήματος, πράγμα το οποίο σε μια τέτοια συγκυρία κατά την οποία κληθήκαμε να σώσουμε την Πατρίδα μας και το Έθνος μας, δεν χωρούν... Ούτε φιλονικίες, ούτε φιλοδοξίες κακώς ενεργούμενες, ούτε και καμμία πολιτική αποπροσανατολισμού από τα μείζονα θέματα εσωτερικών και εξωτερικών του Κινήματος... Και αυτό αφορά και στα κεντρικά μα και στα κατά τόπους επαρχιακά κέντρα του κινήματος. Αυτό που θα έπρεπε να μας χαρακτηρίζει είναι η ενότητα και η συνεργασία, πάνω στην Ιδρυτική Διακήρυξη και όχι στα οφέλη καθενός από εμάς...
    Έπειτα, η απόφαση του Προέδρου εκπροσωπώντας ολόκληρο το Κίνημα να εκφράσει την δεκτική άποψη περί ανεγέρσεως Τεμένους στην πρωτεύουσα του Κράτους μας με βρίσκει σφόδρα αντίθετο, καθώς έτσι νομιμοποιούνται όλοι οι λαθρομετανάστες που παρανόμως εισήλθαν και βρίσκονται εντός της Ελλάδος. Τέμενος δια Έλληνες μουσουλμάνους υπάρχει στην Θράκη επειδή στην Θράκη υπάρχουν Έλληνες Πολίτες και Έλληνες το Γένος οι οποίοι είναι Μουσουλμάνοι. Στην Αθήνα ποιοι άραγε θα εξυπηρετούνται εκτός των λαθρομεταναστών; (Δεν χρειάζεται φαντάζομαι να αναλύσω τις επιπτώσεις στην περιοχή στην οποία θα ανεγερθεί το Τέμενος). Εκτός αυτού δεν υπάρχει καμμία ολοκληρωμένη πρόταση (την οποία να γνωρίζω εγώ, όσο και αν το ερεύνησα) για την επίλυση του Μεταναστευτικού Προβλήματος της Πατρίδας μας...
    Δυστυχώς το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κινήματος δεν έδωσε το έναυσμα για την μεγαλύτερη συμμετοχή στο κίνημα ούτε και η προβολή των Βουλευτών μας από τα κεντρικά και τοπικά ΜΜΕ. Ήταν λες και εμείς οι ίδιοι δεν επιθυμούσαμε την περαιτέρω άνοδό μας ως ενός λαϊκού πλειοψηφικού ρεύματος στην κοινωνία...
    Δυστυχώς το εκλεγέν Εθνικό Συμβούλιο δεν συνεδριάζει τακτικά (παρά το γεγονός ότι είναι πολλά τα μέλη του που το ζητούν) προς λήψη αποφάσεων, σε δεκάδες κομβικά σημεία όπου θα έπρεπε να οδηγούμε τις εξελίξεις... Η Επιτροπή Δεοντολογίας είναι καθόλα διακοσμητική, και δεν έχει αναλάβει δράση σε κανένα από τα ζητήματα που προκύπτουν ή προϋπάρχουν σε όλη την Ελλάδα αλλά και στα κεντρικά, ακόμα και με στελέχη μεγάλου βεληνεκούς...
    Αισθάνομαι ότι σταματήσαμε. Ότι δεν έχουμε την μαχητικότητα που απαιτούν οι καιροί και χρειάζονται οι συμπολίτες μας, αυτοί που δεν βρίσκουν λύσεις, αυτοί που αυτοκτονούν, αυτοί που επαιτούν, αυτοί που εκπορνεύονται, αυτοί που δεν μπορούν να διατραφούν, αυτοί που βρίσκονται άνεργοι ή άστεγοι και κάθε άλλη μερίδα του Ελληνικού Λαού που δεινοπαθεί στους καιρούς του Μνημονίου.
    Αναγνωρίζω τον αγώνα και τις θυσίες όλων των μελών και στελεχών που από την αγωνία τους, από ιδεολογία, από αγάπη στην Ελλάδα και στους Έλληνες, εντάχθηκαν στο Κίνημα μας, αναγνωρίζω το κοινωνικό έργο που επιτέλεσαν, τις παρεμβάσεις που έκαναν ή προσπάθησαν να κάνουν, τις καινοτομίες που προσπάθησαν να εισάγουν. Αναγνωρίζω ότι τα περισσότερα μέλη της βάσης, είναι άνθρωποι αγνοί και αγωνιστές, με πίστη και ιδανικά, μα τελικά δεν είναι θέμα αριθμών αλλά κεντρικής πολιτικής... Το κίνημα έγινε δυστυχώς ένα κόμμα που εξαρτάται μόνο από τα εκλεγμένα κοινοβουλευτικά του στελέχη, και σχεδόν καθόλου από την βάση του, γιατί αυτή δεν την τιμά...
    Περίμενα πραγματικά πολύ καιρό την αλλαγή αλλά αυτή δεν ήρθε ποτέ...
    Είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα στελέχη στο Κίνημα και την Νεολαία, για τους παραπάνω όμως λόγους μα και πολλούς άλλους, εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω να είμαι μέλος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
    Ελευθέριος Νικολάου