Ένα πράγμα
είναι απόλυτα βέβαιο. Ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα. Με αυτό το τεράστιο
χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ και μάλιστα χρέος σε ένα σκληρό νόμισμα που ελέγχεται
από άλλους, με ανύπαρκτη παραγωγική μηχανή, με συνεχώς μειούμενη ρευστότητα, με
συνεχές ξεπούλημα δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, με συνεχή διεύρυνση της ανεργίας
και φτωχοποίησης των Ελλήνων, τα πράγματα οδηγούν αναπόδραστα σε πλήρη κατάρρευση.
Η λύση είναι
απλή και την γνωρίζουν οι πάντες...
Δραστική περικοπή του χρέους και επιστροφή
στο εθνικό νόμισμα. Δεν υπάρχει άλλη λύση, ας μην κοροϊδευόμαστε. Εκεί άλλωστε φρονούμε ότι θα καταλήξουμε οπωσδήποτε είτε έτσι είτε αλλιώς.
Αυτό φυσικά
το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους η εγχώρια πολιτικοοικονομική ολιγαρχία.
Γιατί όμως δεν το κάνει τώρα; Γιατί απλούστατα θα θεωρηθεί υπεύθυνη
(τόσο από το
εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό) και θα καταρρεύσει. Κερδίζει λοιπόν
χρόνο
και ευελπιστεί ότι θα συμβεί κάποιο γενικότερο ευρωπαϊκό «ατύχημα». Αν
συμβεί αυτό, τότε η εγχώρια πολιτικοοικονομική ελίτ θα επιβιώσει μέσα
στο γενικότερο χαμό, αφού θα ισχυριστεί πειστικά ότι δεν ευθύνεται η
ίδια για
την επιστροφή της Ελλάδας στο Εθνικό νόμισμα.
Αυτό λοιπόν κάνει τώρα η εγχώρια ελίτ. Θυσιάζει ολόκληρο λαό και τον εξαθλιώνει με μοναδικό στόχο να κερδίσει
χρόνο για να επιβιώσει η ίδια.
Εμείς όμως
ο απλός λαός, θέλουμε να ζήσουμε εδώ και τώρα. Και αφού βλέπουμε από τώρα ότι θα μας εξαθλιώνουν για πάρα πολλά χρόνια,
τι θα κάνουμε; Θα τους αφήσουμε να κερδίσουν χρόνο ώστε να διασωθούν μαζί με τα
κλοπιμαία τους σε βάρος μας ή θα εγερθούμε από τον καναπέ και θα πάρουμε πίσω στα δικά μας χέρια τη
λαϊκή εντολή που έχουμε ανεξέλεγκτα παραδώσει σ' αυτούς;
http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/11/blog-post_1789.html