6 Νοε 2013

Τρικυμια εχουν στο κρανιο τα στελεχη των ΑΝΕΛ

ΔΕΝ  ξερουν τι λενε και τι γραφουν ...απο την μια οι απεργιες που εγιναν εκαναν καλο στην κυβερνηση και απο την αλλη να ξανακανουν ΑΠΕΡΓΙΑ..(παλι για καλο της κυβερνησης?)
ΘΕΛΟΥΝ ομως και απογευματινες δρασεις για να μην χανουν το μεροκαμματο....

ΕΔΩ ΟΙ ψυχολογοι σηκωνουν τα χερια.
το πιο κατω κειμενο ειναι του ...Ν.ΝΤΙΝΟΥ μελους του εκτελεστικου γραφειου των ΑΝΕΛ και τομεαρχη οργανωτικου,επισης εκλεγμενου συνδικαλιστη στην ΔΕΗ ..αλλα με την ΔΑΚΕ ομως!!!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΚΗΔΕΣ οπως ονομαζονται οι περιοικοι εκει κατω στην ΧΑΡΟΚΟΠΟΥ
 Αν και από φύση και θέση είμαι υπέρ των κινητοποιήσεων που γίνονται από τους εργαζόμενους με στόχο την λύση των δίκαιων και ουσιαστικών προβλημάτων τους, καλό όμως θα ήταν να δούμε και λίγο τι έχουμε κερδίσει από τις μέχρι τώρα απεργιακές κινητοποιήσεις αυτά τα τρία τελευταία χρόνια.
Απολύτως τίποτα.
Αντίθετα όλοι όσοι συμμετείχαμε σε αυτές τις απεργίες μέχρι τώρα δώσαμε ένα επί της ουσίας οικονομικό δάνειο στη Κυβέρνηση.
Και η Κυβέρνηση εξακολουθεί το καταστρεπτικό της έργο της χωρίς να υπολογίζει τίποτα.
Μα θα αναρωτηθείτε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε υπάρχει άλλος τρόπος;
Ναι υπάρχει.
Αν θέλουμε να φέρουμε πάλι πίσω την ελπίδα στους εργαζόμενους αλλά και στο λαό μας πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους να αντιδράσουμε.
Τέτοιοι μπορεί να είναι η καθημερινές ενημερώσεις σε όλη την Ελληνική κοινωνία, η οργάνωση απεργιών διαρκείας, οι απογευματινές δράσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας. Γιατί κατά την άποψη μου το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους αφορά όλη την Ελληνική κοινωνία.

Γιατί τίποτα δεν χαρίζεται χωρίς αγώνες.
Γιατί η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν έχει χρώμα.
Γιατί η ανεργία δεν είναι προνόμιο λίγων.
Γιατί η πείνα και η δυστυχία δεν είναι ατομική υπόθεση του καθενός αλλά είναι υπόθεση όλων μας.
Γιατί τελικά η εικοσιτετράωρες απεργίες δεν αποτελούν λύση άλλα το μόνο που κάνουν είναι να αισθάνονται οι εργαζόμενοι ότι έκαναν το καθήκον τους και οι συνδικαλιστικές
ηγεσίες να κοιμούνται ήσυχοι πως για άλλη μια φορά έκαναν αυτό που πρέπει.

Γιατί τα προβλήματα του καθενός πρέπει να γίνουν προβλήματα όλων μας.
Γιατί η αλληλεγγύη και η ενότητα είναι τα μοναδικά μας όπλα.
Αν λοιπόν θέλουμε μα μην κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλων να αποφασίσουμε όλοι μαζί πάνω και έξω από κόμματα να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.
Να φωνάξουμε όλοι μαζί δεν είμαστε αριθμοί είμαστε άνθρωποι.
Γιατί αυτά που μας χωρίζουν είναι λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν.
Γιατί σε αυτή την κρίση κάνεις δεν μπορεί να αγωνίζεται μόνος του.
Ας οπλιστούμε με θάρρος κουράγιο και δύναμη και ας κάνουμε από αύριο ημέρα απεργίας την αρχή για ένα καλύτερο αύριο, για μια ελεύθερη πατρίδα, για ένα καλύτερο μέλλον.
Για να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα καλύτερο αύριο.