Σταύρος Μονεμβασιώτης, τον
γνωρίσαμε ως δημοσιογράφο στις τηλεοπτικές οθόνες χωρίς να μπορέσουμε να
προδικάσουμε το μέλλον του και... την επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Από δημοσιογράφος-οικονομικός αναλυτής ξαφνικά διευθυντής στο Ασκληπιείο Βούλας.
Τώρα τι ακριβώς θα μπορούσε να γνωρίζει από διοίκηση νοσοκομείου ίσως να ήταν μια καλή ερώτηση για τους υπεύθυνους. Με ποια ακριβώς κριτήρια ένας δημοσιογράφος επιλέχτηκε για...
την συγκεκριμένη θέση; Πόσο καλές
γνωριμίες μπορεί τελικά κάποιος να κάνει μέσω της τηλεόρασης και πόσο
χωμένος στο χώρο των βυσμάτων πρέπει να είναι κανείς για να εξηγήσει και
να δώσει απαντήσεις στην λογική της συγκεκριμένης κίνησης;
Νομίζω
πως αυτός που κανόνισε την διευθυντική θέση στον κ. Μονεμβασιώτη οφείλει
ορισμένες απαντήσεις στον ελληνικό λαό και κυρίως σε άτομα τα οποία σε
περίοδο τρομερής οικονομικής κρίσης ματώνουν για να σπουδάσουν και να
ανταποκριθούν επάξια σε διευθυντικές θέσεις βρίσκοντας συνεχώς κλειστές
τις πόρτες.
Με κινήσεις σαν αυτές περιμένει κανείς να προοδεύσει το
σύστημα υγείας της χώρας το οποίο θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει την
γενικότερη κατάσταση με το χάος που επικρατεί; Πολύ δύσκολο, όσο και αν
προσπαθεί να μας πείσει ο Άδωνις Γεωργιάδης, βάζοντας μέχρι και τίμημα
για την είσοδο των ασθενών.
Τελικά, τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της
τηλεόρασης που μπορεί να διορίζει άτομα χωρίς ικανότητες σχετικές με το
αντικείμενο σε θέσεις ελκυστικές μόνο και μόνο επειδή έτυχε κάποια
στιγμή να εργαστούν σε αυτήν;