Η
Εθνική αντίσταση εναντίον των στρατευμάτων κατοχής 1941-1944 προέκταση
του έπους της Αλβανίας, των μαχών των οχυρών του Ρούπελ και της μάχης
της Κρήτης ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές του ..
νεώτερου ελληνισμού.
Μέσα από την αυθόρμητη, παλλαϊκή και γενναία αντίσταση του λαού μας,
διατρανώθηκε η μακροχρόνια αφοσίωση των Ελλήνων στα ιδανικά της
ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τιμούμε
σήμερα όλους τους Έλληνες που είτε πολέμησαν, είτε στήριξαν με κάθε
τρόπο τη συγκροτημένη, την οργανωμένη Εθνική Αντίσταση εναντία στο
ναζισμό και το φασισμό. Ήταν στάση αξιοπρέπειας, περηφάνιας και
αυτοθυσίας γιατί τόλμησαν και όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις
δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού, απέδειξαν το πάθος τους για την
ελευθερία και την ανεξαρτησία μέσα από πράξεις απαράμιλλου ηρωισμού,
καταφέρνοντας τρομερές απώλειες στον κατακτητή. Γιατί αυτό τους επέβαλλε
η συνείδηση, η αίσθηση του χρέους, η προαιώνια ταύτιση του ελληνισμού
με τις αξίες της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η
Εθνική Αντίσταση ένωσε τους Έλληνες απέναντι στον κατακτητή. Έγινε
σύμβολο της ενότητας και του αγώνα. Ευθύνη μας είναι να κρατούμε
ζωντανές τις παρακαταθήκες των αγώνων και των θυσιών του λαού μας.
Ευθύνη όλων μας είναι να γνωρίζουμε την ιστορία και να αξιοποιούμε στην
πράξη τα διδάγματά της. Γιατί η ιστορία διδάσκει, συνθέτει και ενώνει.
Μας χρεώνει για το μέλλον με διδάγματα, υποχρεώσεις και ευθύνες. Και
ευθύνη μας σήμερα - που η ελληνική κοινωνία βιώνει τα αποτελέσματα μιας
λαθεμένης πορείας τριών δεκαετιών αλλά και τα αδιέξοδα της μονόπλευρης
σκληρής και αναποτελεσματικής λιτότητας που μας επεβλήθη από τους
δανειστές μας αλλά έγινε αποδεκτή με ευθύνη των κυβερνήσεών μας - είναι
όλοι μαζί όπως τότε ανεξάρτητα από την ιδεολογικοπολιτική μας αφετηρία
και τοποθέτηση να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και τους κινδύνους της
εποχής μας με τις εμπειρίες και τα διδάγματα και των μεγάλων επιτυχιών
αλλά και των κακών στη συνέχεια επιλογών που μας χώρισαν, μας πλήγωσαν
και στοίχησαν πανάκριβα στη πατρίδα μας.
Οφείλουμε
όλοι μαζί στα πλαίσια μιας ελάχιστης εθνικής συνεννόησης να συνθέσουμε
ένα σχέδιο θεσμικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη η
πατρίδα μας με πυξίδα την κοινωνική συνοχή και τη δικαιοσύνη όπως
επιτάσσει το εθνικό μας συμφέρον.