μελέτη που να υποστηρίζει με νούμερα την άποψη αυτή – συνήθως σκόνταφταν στο υπουργείο Γεωργίας ή Αγροτικής Ανάπτυξης σήμερα. Είναι συναρμόδιο και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του, δεν γίνεται τίποτα. Στην άρνησή του σκόνταψε άλλωστε και προ μηνών ο υφυπουργός Ανάπτυξης Θαν. Σκορδάς στην επιχειρούμενη προσπάθεια για επιμήκυνση. Η άρνηση δεν είχε να κάνει μόνο με τους κτηνοτρόφους αλλά και με επιφυλάξεις που κομψά τότε είχε διατυπώσει προς τον Τύπο ο υπουργός Αθ. Τσαυτάρης.
Τώρα όμως είπε τα πράγματα ξεκάθαρα και με το παραπάνω, βάζοντας στο τραπέζι μια διάσταση που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν θα αποτελέσει αιτία πολέμου με το υπουργείο Ανάπτυξης, ούτε τι θα πράξει εν τέλει ο κ. Τσαυτάρης. Αυτό που έχει σημασία είναι να εμπεδωθεί η άποψη πως η υιοθέτηση των όποιων μέτρων δε μπορεί να γίνεται μόνο λαμβάνοντας υπόψη το προσδοκώμενο οικονομικό αποτέλεσμα. Για να μην καταλήξουν οι αγορές με χειρότερες στρεβλώσεις από τις σημερινές.
Ο κ. Τσαυτάρης λοιπόν μιλώντας στην παραγωγή εμπορίου της Βουλής, αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο η επέκταση ζωής του γάλακτος να ανοίξει ζητήματα που άπτονται της υγείας του καταναλωτή.
«Αν πούμε ότι εμείς θα επεκτείνουμε τη διάρκεια ζωής στις εννέα ημέρες, μπορεί να έχουμε περισσότερα ζητήματα διασφάλισης της υγείας του καταναλωτή και να προκληθούν προβλήματα», δήλωσε και προσέθεσε: «Την άποψή μου τη λέω δημόσια με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο. Στην Ελλάδα η φρεσκότητα υπολογίστηκε σε πέντε ημέρες, ενώ σε βορειότερες χώρες, όπως στην Ολλανδία ή τη Φινλανδία, φτάνει στις επτά ημέρες διότι επικρατούν συγκεκριμένες συνθήκες παραγωγής».
Αν η επέκταση περάσει «θα πρέπει να σιγουρευτούμε ότι διασφαλίζεται ο καταναλωτής στις συγκεκριμένες συνθήκες του τόπου και για αυτό στη συζήτηση πρέπει να μπει και ο καταναλωτής και η υγεία του και η υποστήριξη της ντόπιας παραγωγικής διαδικασίας».
Ως προς το ενδεχόμενο καθιέρωσης συστήματος πολλαπλών ημερών φρέσκου γάλακτος με ειδική σήμανση «μίας ημέρας», «δύο ημερών» κ.λπ., ο υπουργός είπε ότι «η φρεσκάδα δεν μπορεί να ορίζεται με επίθετα διότι είναι ποιοτικός δείκτης» κι επεσήμανε πως «όταν ορίζεις μια έννοια με επίθετα θα πρέπει να υπάρχει η έννοια των βαθμών, φρέσκο, φρεσκότερο, φρεσκότατο».
Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον η εξέλιξη της υπόθεσης. Οι «γαλακτομαχίες» άλλωστε δεν υπήρξαν ποτέ πληκτικές…
ΥΓ: Το βασικό επιχείρημα ότι η επιμήκυνση της διάρκειας ζωής θα επιφέρει μείωση τιμών, βασίζεται στην εκτίμηση ότι θα μειωθούν οι επιστροφές οι οποίες επιβαρύνουν σημαντικά τις επιχειρήσεις. Ποιος όμως διαβεβαιώνει ότι αυτά τα 5, 6, ή 10 λεπτά για παράδειγμα, θα περάσουν στην τσέπη του καταναλωτή και όχι στην τσέπη της επιχείρησης; Στο παρελθόν έχουμε ουκ ολίγα παραδείγματα μαζικών μειώσεων τιμών που στην πορεία αποδείχθηκαν «μούφα». Κάποιοι έξυπνοι που έκαναν αυξήσεις και μετά από λίγο διάστημα ανακοίνωναν μείωση τιμών…