Από το παράθυρο φαίνεται η Δαμασκός – μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γης...
Πολλές γυναίκες. Πολλές από αυτές φορούν μαντίλες, που κλείνουν το κάτω μέρος του προσώπου, καθώς και πανωφόρια, που αγγίζουν το δάπεδο. Πολλές συνδυάζουν τις μαντίλες με ευρωπαϊκά ρούχα. Πολλές, ιδίως νέες, είναι ντυμένες με ευρωπαϊκό στυλ, με ακάλυπτα κεφάλια και έντονο μακιγιάζ. Προφανώς, όλοι οι συνδυασμοί θεωρούνται κανονικοί: κανείς δεν σφυρίζει πίσω από μια κοπέλα με ελεύθερα μαλλιά και δεν προσπαθεί να την «συνετίσει». Κανείς δεν προσπαθεί να αποφύγει τη συνάντηση στο δρόμο με μια γυναίκα με χιτζάμπ. Αντιθέτως, οι γυναικείες παρέες στις καφετερίες ή στα παγκάκια μπορούν να αποτελούνται και από τις μεν, και από τις δε.
Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τους άνδρες, με τη μόνη διαφορά ότι ο αριθμός των ντυμένων αλα ευρωπαϊκά είναι αρκετά μεγαλύτερος. Στους δρόμους βλέπεις πολλά ζευγάρια – και νέους και μεσήλικες, και ηλικιωμένους. Οινοπνευματώδη πωλούνται και στα κοινά καταστήματα, και σε εξειδικευμένα, πωλούνται στις καφετερίες και τα εστιατόρια. Η Δαμασκός προφανώς δεν εμπίπτει στους κανόνες του «καθαρού Ισλάμ», παρόλο που πραγματικά ακριβώς η Δαμασκός και γενικά οι μεγάλες πόλεις καθορίζουν τελικά τις διαθέσεις στη Συρία. Αυτό έχει την εξήγησή του, αν θυμηθούμε την ιστορία της χώρας: η Συρία είναι το αιώνιο σταυροδρόμι των διαδρομών, εργαστήριο, αγορά και αθλητισμός από την εποχή της αρχαίας Φοινίκης, κληρονόμους της οποίας θεωρούν τους εαυτούς τους οι Σύριοι, και μέχρι τις ημέρες μας. Γι΄ αυτό η χώρα διακρίνεται από το Ιράν, όπου η ισλαμική επανάσταση στην εποχή της έγινε δυνατή, λόγω του ότι η Τεχεράνη αποσπάστηκε υπερβολικά από την παραδοσιακή επαρχία, μάλιστα χωρίς να έχει το κύρος, το οποίο στη Συρία διαθέτει η Δαμασκός.
Δεσπόζουσα θρησκεία στη Συρία είναι ο ισλαμισμός, όμως δεν μπορεί να θεωρείται ισλαμική χώρα. Μέσα στο αρχαίο τζαμί των Ομαγιαδών, στο οποίο σύμφωνα με την παράδοση πρέπει να λάβει χώρα η Δευτέρα υπηρεσία του Χριστού, φυλάσσονται τα λείψανα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Και οι Χριστιανοί προσκυνητές - Ορθόδοξοι και Καθολικοί - δεν εκπλήσσουν κανένα. Στις πόρτες των σπιτιών στην παλαιά Δαμασκό μπορεί να δει κανείς και το σταυρό και την ημισέληνο, και το σύμβολο του ιουδαισμού – στην πόλη υπάρχει εβραϊκή κοινότητα. Η πίστη στη Δαμασκό αποτελεί προσωπική υπόθεση.
Οι ναοί της Δαμασκού, της Χομς, του Χαλεπιού, της Ταρτούς και άλλων πόλεων με μεγάλο ποσοστό χριστιανικού πληθυσμού παραδοσιακά μάζευαν τους ενορίτες τους για προσευχή μέχρι που «αυτοί» - έτσι ονομάζουν στη Συρία τους ακτιβιστές του καθαρού Ισλάμ με μεγάλες γενειάδες παράξενου σχήματος – δεν αποφάσισαν ότι αυτή η κατάσταση είναι σε αντίθεση με την αντίληψή τους περί του δέοντος.
Οι ναοί πλήττονται με όλμους, ανατινάσσονται με βόμβες ή με παγιδευμένα αυτοκίνητα, απλώς βεβηλώνονται και οι δράστες δεν ξεχνούν να κατηγορήσουν για όλες αυτές τις αμαρτίες το στρατό.
Οι τρομοκράτες χτυπούν με τα πυρά τους και τους μουσουλμανικούς ναούς – λόγου χάριν το τζαμί των Ομαγιαδών. Η τελευταία βολή σκότωσε 4 άτομα και τραυμάτισε άλλους περίπου 20 στις 29 Οκτωβρίου, Παρασκευή, ημέρα ιερή για τους μουσουλμάνους. Το βλήμα χτύπησε το δρόμο ακριβώς έξω από τον τοίχο του τζαμιού.
Γιατί δεν διαλύθηκε ο συριακός στρατός; Αυτή την ερώτηση στη Συρία την υπέβαλα σε πολλούς και διάφορους. Η σουνιτική πλειονότητα της χώρας, που εξασφαλίζει σημαντικό μέρος των στρατιωτικών, μας ανάγκαζε να υποθέτουμε τέτοια δυνατότητα – τουλάχιστον κατά την περίοδο, κατά την οποία αυτή η λέξη στη Συρία δεν είχε συνδεθεί στενά και στέρεα με τις έννοιες «τρομοκρατία» και «φόνος ειρηνικών κατοίκων». Η απάντηση γενικά καταλήγει σε ένα πράγμα: όλα τα δυνατά σενάρια εξέλιξης των γεγονότων σε αυτή την περίπτωση ήταν για τους Σύριους στρατιωτικούς και την κοινωνία γενικά χειρότερα, από το σύστημα του Άσαντ. «Στη χώρα μας η διακυβέρνηση είναι αρκετά σκληρή, - μου έλεγαν, - όμως ο Άσαντ αντιλαμβάνεται, που τελειώνουν τα όρια και ότι οι άνθρωποι χρειάζονται χώρο «για τον εαυτό τους», για να εργαστούν να εξασφαλίσουν τη διατροφή και γενικά τη ζωή τους. Οι αντίπαλοί του, εξοντώνοντας τους χριστιανούς και ακόμα και τους διαφωνούντες με αυτούς μουσουλμάνους, δείχνουν στους άλλους – κοιτάξτε, το ίδιο θα κάνουμε σε όλη τη χώρα, όταν πάρουμε την εξουσία».

* Οι απόψεις της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου
Ιλιά Κράμνικ