Προϊόντα παραδοσιακά, ποιοτικά που αγαπούν οι καταναλωτές παραμένουν στο ράφι αλλά για πόσο ακόμα;
Τα πάνω – κάτω φέρνει στην αγορά των αγροτικών προϊόντων, με δυσμενείς σαφώς επιπτώσεις για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, η προσταγή του ΟΟΣΑ μέσω έκθεσης κατά παραγγελία Χατζηδάκη, για ρυθμίσεις που απελευθερώνουν την αγορά των βασικότερων αγροτικών προϊόντων.
Κι αν οι περισσότεροι εστιάζουν στο θέμα της επιμήκυνσης στη διάρκεια ζωής του γάλακτος, το οποίο είναι απτό και… καθημερινό, ξεσηκώνοντας σωρεία αντιδράσεων από υπουργούς, κτηνοτρόφους, φορείς, κόμματα, συνεταιρισμούς και πολλές άλλες πλευρές, παρατηρώντας κανείς τις οδηγίες από τον ΟΟΣΑ βλέπει πως κι άλλα προϊόντα μπαίνουν στο στόχαστρο, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ένα από αυτά είναι και το κατά καιρούς χαρακτηρισμένο ως εθνικό προϊόν, το ελαιόλαδο, το οποίο αν ισχύσουν οι προσταγές του ΟΟΣΑ, θα μπορεί ελεύθερα να αναμιγνύεται με άλλα έλαια και να πωλείται εν συνεχεία στο εμπόριο. Έτσι, πιστεύουν στον ΟΟΣΑ, ο καταναλωτής θα τρώει φτηνό λάδι, χωρίς φυσικά να γίνεται λόγος για ποιότητα. Μια ποιότητα, για την οποία μάχονται οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι οργανώσεις τους και την οποία χρυσοπληρώνουν στο εξωτερικό οι καταναλωτές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τις ιδιόμορφες όσο και όμορφες συσκευασίες ελαιολάδου που κυκλοφορούς σε αγορές της Κίνας, της Αγγλίας, της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπηως και οι οποίες διαφημίζουν τη χώρα μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Προβάλλοντας την ποιότητα. Αυτό δεν είναι άλλωστε το βασικό σλόγκαν και το βασικό concept στις πιο πολλές διαφημίσεις αγροτικών προϊόντων. Έχουν αναρωτηθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης, άραγε, τι θα «πουλά» η χώρα μας στο εξωτερικό, εφόσον περάσουν οι δυσμενείς και για τον ίδιο τον παραγωγό αυτές ρυθμίσεις;
Το παράδειγμα του ελαιολάδου
Ανατρέχοντας στο διαδίκτυο διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Η μεγαλύτερη τιμή που έχει διαμορφωθεί σήμερα στην ελληνική αγορά ελαιολάδου δεν είναι άλλη από αυτή που απολαμβάνουν οι ελαιοπαραγωγοί του Αγροτικού Συνεταιρισμού «Ελαιώνα» στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας. Η επιτυχία έγκειται στο ότι οι πιστοποιημένοι ελαιοπαραγωγοί έχουν καταφέρει μέσα από την ποιότητα να βάζουν στην τσέπη τους 2,85 ευρώ το κιλό! Η διαφορά αυτή των 0,35 και 0,50 λεπτών σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα δεν είναι τυχαία, αφού από την αρχή της περυσινής ελαιοκομικής περιόδου κατάφεραν να πωλούν από 2,80 έως 2,90 ευρώ/κιλό, δηλαδή 20 λεπτά πάνω από τις μέσες τιμές που διαμορφώθηκαν σε άλλες ελαιοκομικές περιοχές την περίοδο εκείνη.
Οι υψηλές τιμές που έχουν καταφέρει οφείλεται στην ποιότητα του ελαιολάδου με βάση τα φυσικοχημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του, με την οξύτητα να κυμαίνεται από 0,22 έως 0,33 βαθμούς, στηριζόμενοι στην εφαρμογή του Συστήματος Ορθής Καλλιεργητικής Πρακτικής και Περιβαλλοντικής Διαχείρισης.
Οι διακόσιοι αγρότες των Γαργαλιάνων, μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις της νέας εποχής και στηριζόμενοι στην εφαρμογή του Συστήματος Ορθής Καλλιεργητικής Πρακτικής και Περιβαλλοντικής Διαχείρισης, έχουν δημιουργήσει ένα νέο πρωτοποριακό συνεταιρισμό Πιστοποιημένα Αγροτικά Προϊόντα ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ Α.Σ. «Ελαιώνας», καταφέρνοντας - από το 2004 που ίδρυσαν τον συνεταιρισμό τους- να πετυχαίνουν την παραγωγή ενός επιλεγμένου εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου ανώτερης ποιότητας και ασφάλειας!
Αν η ιστορία αυτή των συνεταιρισμένων αγροτών δεν λέει και πολλά σε όσους δεν ασχολούνται με τα αγροτικά καθημερίνα, στους ίδιους τους αγρότες λέει πολλά για τη σημασία της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων».
Αν αυτό το παράδειγμα των παραγωγών αλλά και χιλιάδες άλλα παραδείγματα προϊόντων, όπως η Γραβιέρα Νάξου, τα κρασιά από διάφορες περιοχές της χώρας, δεν είναι ικανό να συγκινήσει τους υπεύθυνους, τότε τι πραγματικά πρέπει να γίνει για να τους αποτρέψει από κάτι τέτοιο.
Το παράδειγμα του γιαουρτιού
Είναι πανθομολογούμενο πως το ελληνικό γιαούρτι… σκίζει στις αγορές του εξωτερικού και η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ χρησιμοποιεί πολλές φορές αυτό το παράδειγμα για να αποδείξει την αξία της ποιότητας.
Με τις ρυθμίσεις που προτείνει ο ΟΟΣΑ ωστόσο ακόμη κι αυτό το δυναμικό προϊόν τίθεται σε κίνδυνο, καθώς υπαγορεύεται να καταργηθεί η διάταξη που ορίζει πως το γιαούρτι παρασκευάζεται μόνο από 100% γάλα και μαγιά. Ουσιαστικά δηλαδή εξομοιώνονται τα πραγματικά γιαούρτια με τα επιδόρπια.
Τα πιο πάνω παραδείγματα δεν είναι παρά μόνο ελάχιστα καθώς η χώρα μας έχει την τύχη να παράγει κοντά στα 100 προϊόντα ΠΟΠ, ΠΓΕ τα οποία κατακτούν τις αγορές του εξωτερικού. Αν τελικώς περάσουν τα προτεινόμενα, είναι αναμφισβήτητο πως θα τεθεί σε κίνδυνο τόσο η ίδια η παραγωγική βάση, συνεπώς το εισόδημα της, αλλά και η ποιότητα των προϊόντων. Δηλαδή το όπλο μας στην προσπάθεια για περισσότερες εξαγωγές. Άρα για ποια ανάπτυξη μιλάμε;