ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Με το νομοσχέδιο του Υπουργείου
Οικονομικών που συζητούμε μονιμοποιείται πλέον ένας έκτακτος φόρος
ή καλύτερα
ένα ειδικό τέλος, που είχε επιβληθεί προσωρινά, το 2011, στα ηλεκτροδοτούμενα
κτίσματα και ακίνητα και μάλιστα αφού αυτός ο φόρος επεκτείνεται σε όλη την
ακίνητη περιουσία, αγροτεμάχια, οικόπεδα εντός και εκτός σχεδίου, ημιτελή, μη
ηλεκτροδοτούμενα, αυξάνοντας -αν θέλετε- δραματικά τη φορολογική επιβάρυνση
στην ακίνητη περιουσία.
Το χαράτσι λοιπόν μονιμοποιείται
και γίνεται μεγαλύτερο. Και όσο κι αν προσπαθούν από την πλευρά της Κυβέρνησης
να μας πείσουν ότι θα υπάρχει ελάφρυνση στο μεγαλύτερο ποσοστό των
φορολογουμένων, αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί οι περισσότεροι Έλληνες συνήθως
έχουν και περιουσία στην ελληνική περιφέρεια και στα χωριά. Άρα το όποιο μικρό
όφελος, στο τέλος θα είναι αύξηση αυτής της φορολόγησης.
Ο ΕΝΦΙΑ, ο καινούριος φόρος
περιουσίας ακινήτων είναι από τους επαχθέστερους στην Ευρώπη. Στη Γερμανία ο
φόρος περιουσίας ακινήτων δεν ξεπερνά το 0,50% από την πραγματική αξία των
ακινήτων.
(KO)
(2CB)
Στη Βρετανία, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι φόροι επί της ιδιοκτησίας
είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη –επιβάλλονται, βέβαια, ως δημοτικά τέλη-
εξακολουθεί να επικρατεί η λογική όσον αφορά το συσχετισμό των φόρων, ενώ η αναλογία
του φόρου των ακινήτων προς το φόρο εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων
είναι ένα προς επτά. Αυτή η αναλογία σε εμάς είναι ένα προς δύο το 2013 και όσο
και εάν βελτιώνεται το 2014, θα παραμείνει πολύ υψηλή, δηλαδή ένα προς τρία.
Αυτός ο παραλογισμός υπάρχει εξαιτίας της τερατώδους φοροδιαφυγής. Στην
Ελλάδα μόλις το 4% του ΑΕΠ είναι οι άμεσοι φόροι φυσικών και νομικών προσώπων,
ενώ στη Βρετανία, για την οποία αναφερθήκαμε, το ποσοστό αυτό είναι 10%, ενώ
ανάλογα είναι και τα ποσοστά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο παραλογισμός με τους φόρους στην πατρίδα μας. Δεν
εισπράττονται από εκεί που πρέπει, δηλαδή από τις πηγές που δημιουργούν πλούτο
και εισοδήματα, και το κράτος καταφεύγει σε δυσανάλογη φορολόγηση άλλων πηγών που
μπορεί να μην παράγουν καθόλου εισόδημα ή να έχουν ήδη υπερφορολογηθεί, όπως
είναι τα ακίνητα που τα τελευταία τέσσερα χρόνια της κρίσης έχει αυξηθεί η
φορολογία τους επτά φορές.
Το κράτος, λοιπόν, αδυνατεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή εκεί όπου διαπράττεται
και υπερφορολογεί τα ακίνητα, λέγοντας μάλιστα –γιατί αυτό ακούστηκε από τα
χείλη του κυρίου Υπουργού- ότι εκεί κρύβονται τα φοροδιαφεύγοντα εισοδήματα.
Όμως, αυτή η πολιτική εκτός από παράλογη είναι και ανήθικη, γιατί ένα μεγάλο
τμήμα των ακινήτων στην Ελλάδα ανήκει στους μικρομεσαίους, ανήκει σε
νοικοκυραίους που έχουν φορολογηθεί και απέκτησαν την ακίνητη περιουσία, γιατί,
όπως σωστά αναφέρθηκε από συναδέλφους, ο Έλληνας εκεί επένδυε τα χρήματά του
και την αποταμίευσή του. Αντί, λοιπόν, η πολιτεία να τους επιβραβεύσει, τους
κατατάσσει στους φοροφυγάδες και με την υψηλή φορολογία ίσως αύριο να μην
μπορούν να ανταποκριθούν και να χάσουν και αυτή την περιουσία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι φόροι καταστρέφουν ολόκληρες οικονομίες
και μάλιστα οικονομίες δυνατές και παραγωγικές και όχι οικονομίες όπως είναι η
δική μας, της οποίας όλοι γνωρίζουμε τις ενδημικές αδυναμίες και τα προβλήματά
της.
Κάθε φορά που η επιβολή των φόρων ξεπερνάει τα όρια της αντοχής των
φορολογουμένων οι συνέπειες είναι καταλυτικές. Αυτό έχει αποδειχθεί με όλες τις
οικονομίες. Δυστυχώς, η λανθασμένη και αναποτελεσματική πολιτική που
ακολουθείται ως συνέχεια των πολιτικών των δύο προηγούμενων μνημονιακών
κυβερνήσεων περιλαμβάνει και υπερφορολόγηση, αλλά και απότομη αύξηση των φόρων.
Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν, θα δούμε οικονομίες πολύ δυνατές και
κορυφαίες, όπως είναι αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι φόροι εκεί στις
αρχές της δεκαετίας του ’90 δεν άφηναν την οικονομία να μπει σε διαδικασία
ανάκαμψης και τότε ένας από τους εκδότες εκείνης της εποχής του περιοδικού «Observer Reporter» είχε γράψει ένα
συγκλονιστικό άρθρο τονίζοντας ότι η ύφεση και η συνέχιση της ύφεσης ήταν
αποτέλεσμα των φόρων. Η παρούσα ύφεση, έλεγε, έχει ονομαστεί και καταναλωτική.
Όλοι έχουμε σταματήσει να ξοδεύουμε, όλοι έχουμε μεγαλύτερους φόρους να
πληρώσουμε και άρα, λιγότερα χρήματα να ξοδέψουμε. Σκεφτείτε, έλεγε, πώς έχουν
επιδράσει οι φόροι στο πορτοφόλι μας. Και οι φόροι ήταν πολλοί. Υπάρχει
αλματώδης αύξηση του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, αυξήσεις φόρων που αγγίζουν
κάθε δραστηριότητα, περιορισμός στις εκπτώσεις των φόρων και μείωση των
φορολογικών απαλλαγών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά, αυτά που πριν
από είκοσι και περισσότερα χρόνια συνέβαιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες; Αυτά
βιώνουμε και σήμερα. Έχουμε υπέρμετρη φορολογία, κατακόρυφη αύξηση των φόρων
–κάτι που έχει άμεση επίπτωση στην οικονομία- και μείωση της εσωτερικής
ζήτησης. Επίσης, δεν πιάνουμε τους στόχους, με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να
επιβάλλουμε καινούργια φορολογία και να είμαστε στο φαύλο κύκλο που οδηγεί την
οικονομία στην καταστροφή, αλλά και την κοινωνία στην εξουθένωση. Βέβαια, όλα
αυτά λέγονταν από τον Πρωθυπουργό όταν ήταν Αρχηγός της Αξιωματικής
Αντιπολίτευσης με τη μόνη διαφορά ότι σήμερα δεν τηρούνται.
Ο κύριος Υπουργός επιμένει ότι η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα είναι
μικρότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Έτσι είναι. Όμως, δεν λέει ότι η
φοροδιαφυγή στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι σχεδόν το 1/3 του ΑΕΠ, ενώ δεν έχει
γίνει τίποτα από την πλευρά της Κυβέρνησης για την καταπολέμηση της
φοροδιαφυγής.
Από όλες τις πλευρές έγιναν αναφορές σε λίστες, σε εμβάσματα
δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, σε ελάχιστα αποτελέσματα και στις off-shore εταιρείες, όπου και εκεί δεν
υπάρχει κανένας έλεγχος και έχουμε ελάχιστα αποτελέσματα. Επίσης, είναι
ανεξήγητο το πώς δεν εξαρθρώθηκε ακόμα το λαθρεμπόριο στα καύσιμα. Μάλλον δεν
συμφέρει κάποιους λίγους και επώνυμους. Πρόκειται για κάτι που συνεχίζει να
κοστίζει δισεκατομμύρια στην ελληνική οικονομία και αυτό είναι κάτι που δεν
ακούγεται μόνο από την πλευρά της Αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο είναι η χαριστική βολή
στη μεσαία τάξη, στους νοικοκυραίους, στους ιδιοκτήτες μικρής ακίνητης
περιουσίας. Όμως, παράλληλα είναι και η ταφόπλακα για την κτηματαγορά και για
την οικοδομή, η οποία είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης, γιατί εκεί
απασχολούνται περισσότερα από εκατόν είκοσι επαγγέλματα.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου
Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε ένα λεπτό.
Η εμμονή της Κυβέρνησης να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα εξοντωτικής φορολογίας
των ακινήτων συνεπάγεται εκ των πραγμάτων την πλήρη διακοπή της λειτουργίας της
αγοράς των ακινήτων, γεγονός που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία.
Δεν θα πω τίποτα για της φοροτροπολογίες και για όλα όσα περιλαμβάνονται
στο νομοσχέδιο. Εξάλλου, η Κυβέρνηση έχει φέρει πολλά φορολογικά νομοσχέδια,
δείγμα ότι τελείως αποσπασματικά και χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική στόχευση
φέρνει κάθε τόσο φορολογικά νομοσχέδια και άρθρα σε άσχετα νομοσχέδια.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν, έπρεπε να δημιουργήσει ένα απλό και σταθερό
φορολογικό σύστημα, δίκαιο και με αναπτυξιακή προοπτική. Όμως, δεν έχει κάνει
τίποτα απ’ όλα αυτά.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να πω δύο κουβέντες για τη φορολόγηση της
αγροτικής παραγωγικής γης και τη φορολόγηση των βοσκοτόπων που είναι στην
κυριολεξία η χαριστική βολή για τον πρωτογενή τομέα.
Ακούστηκε και από συναδέλφους της Συμπολίτευσης πως η αγροτική παραγωγή
βάλλεται με αύξηση του κόστους παραγωγής, αύξηση των εισφορών και κανένα
αποτέλεσμα. Δεν φορολογούμε τα μέσα παραγωγής, αλλά φορολογούμε τον πλούτο που
προέρχεται από την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και τα μέσα
παραγωγής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να έχει προοπτική η πατρίδα μας,
χρειάζεται και σχέδιο και όραμα. Για να ανακάμψει η οικονομία μας, χρειάζονται
επενδύσεις, επενδύσεις από Έλληνες και επενδύσεις από το εξωτερικό. Επίσης,
χρειάζονται κεφάλαια που θα μπουν στο real estate και στην αγορά. Με αυτούς τους φόρους, όμως, κανένας
Έλληνας και κανένας ξένος δεν θα έρθει να επενδύσει στην αγορά των ακινήτων. Η
φορολογία που επιβάλλεται μ' αυτό το νομοσχέδιο είναι δημευτική. Απαιτείται
σύνεση και συναίσθηση των ευθυνών σας, κύριοι της Κυβέρνησης. Οι ευθύνες σας
είναι τεράστιες, γιατί ξεχνάτε πως καμία οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε
συνθήκες φορολογικής λεηλασίας. Δείχνετε να μην αντιλαμβάνεστε ότι πρώτα
εφαρμόζουμε πολιτική δημιουργίας πλούτου και μετά φορολογούμε τον πλούτο.
Όσον αφορά δε τα έσοδα, για τα οποία μιλάτε και για τα οποία όλοι
αντιλαμβανόμαστε ότι είναι αναγκαία, θα πρέπει να τα πάρετε από τη φοροδιαφυγή
και όχι από την υπερφορολόγηση, γιατί έτσι καταστρέφουμε και την οικονομία και
την κοινωνία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίζω το παρόν νομοσχέδιο.
(Χειρoκροτήματα
από την πτέρυγα των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών)