Μεγάλες αλλαγές προβλέπονται να
γίνουν στην Ασία το 2014. Οι ΗΠΑ χάνουν την απόλυτη ηγετική τους θέση
στην περιοχή, η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού και Νοτιοανατολική Ασία
μετατρέπονται σε παγκόσμιο κέντρο ....
επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ η
Ρωσία διατηρεί το ρόλο ενός ανεξάρτητου παίκτη στην περιοχή.
Το έτος που φεύγει παραλίγο να γίνει η αρχή
μιας νέας πολεμικής διαμάχης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ο
διπλωματικός ελιγμός της Ρωσίας κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Συρία
διέλυσε την ιδεολογική βάση των υποστηρικτών της στρατιωτικής επέμβασης
στη χώρα αυτή. Ενώ οι ζυγισμένες ενέργειες της νέας ιρανικής ηγεσίας
οδήγησαν στη μείωση της έντασης και στις σχέσεις της Τεχεράνης με τη
Δύση. Παρ’ όλα αυτά η κατάσταση στην περιοχή της Ασίας παραμένει
εξαιρετικά ασταθής, επισημάνει ο ασιανολόγος Σεργκέι Ντεμιντένκο:
Δύσκολη
είναι η κατάσταση στο Αφγανιστάν, ενώ λαμβάνοντας υπόψη την απόσυρση
των αμερικανικών στρατευμάτων, πιστεύω ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί κι
άλλο. Το πιο πιθανό είναι ότι η χώρα θα βρεθεί και πάλι στα πρόθυρα του
εμφύλιου πολέμου. Ακόμα να αφαιρεθεί από την ατζέντα της ημέρας το
ζήτημα της πιθανής διάσπασης αυτού του κράτους σε τρία μέρη – σ
κουρδικό, σιιτικό και σουνιτικό. Η Λιβύη ήδη έχει πάψει να υπάρχει ως
κράτος. Πολύ δύσκολη η κατάσταση στη Συρία, η οποία είναι το κεντρικό
σημείο όλης της περιοχής. Δύσκολο φαίνεται το πολιτικό και οικονομικό
μέλλον της Αιγύπτου, είναι πολύ δύσκολο να προταθεί κάποιο κοινωνικό και
οικονομικό μοντέλο για ένα κράτος με ένα τόσο μεγάλο πληθυσμό και τόσο
χαμηλό οικονομικό δυναμικό.
Η πολιτική κατάσταση
στην περιοχή έχει αλλάξει δραματικά το τελευταίο έτος, στην Ανατολή
εμφανίστηκαν νέες δυνάμεις. Και τώρα οι ΗΠΑ, οι οποίες μέχρι πρόσφατα
ήταν ο αναμφισβήτητος ηγέτης στα γεωπολιτικά παιχνίδια στο ασιατικό
μέτωπο, αναγκάστηκαν να ενεργούν σύμφωνα με τις νέες πραγματικότητες.
Τον τελευταίο καιρό πολλές χώρες του Περσικού Κόλπου και η Τουρκία
απέκτησαν μια ορισμένη χρηματοοικονομική ανεξαρτησία, οι ελίτ τους έχουν
συνδεθεί στενά με τη δυτική οικονομική ελίτ. Συνεπώς, άλλαξε η
συμπεριφορά των κρατών αυτών στη διεθνή σκηνή: εάν προηγουμένως άλλαζαν
την πολιτική τους εφόσον το πει η Ουάσιγκτον, τώρα οι Αμερικανοί
αναγκάζονται να πείθουν τους εταίρους τους να ακολουθήσουν την πορεία
που έχει επιλέξει ο Λευκός Οίκος. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ
έχουν χάσει την επιρροή τους στην Ασία, πιστεύει ο πολιτικολόγος Πιοτρ
Τοπιτσκάνοφ:
Η
στρατηγική των ΗΠΑ για το 2014 εννοεί μια στροφή προς την Ασία, και στον
οικονομικό και στο στρατιωτικό τομέα. Μεταξύ των άλλων και από την
άποψη της ανάπτυξης των στρατιωτικών σχέσεων με τις ασιατικές χώρες. Οι
ΗΠΑ θα παραμείνουν ως ένας βασικός παράγοντας στην πολιτική, στο εμπόριο
και την ασφάλεια στις χώρες της Ασίας.
Ο
λιγότερο προβλέψιμος παίκτης της περιοχής είναι η Βόρεια Κορέα, η οποία
βρίσκεται ακόμα σε μεγάλο βαθμό υπό την επίδραση του «μεγάλου αδερφού»
που είναι η Κίνα. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι να αναμένουμε
μια απότομη επιδείνωση της κατάστασης. Το Πεκίνο, όπως πάντα χωρίς να
βιάζεται, θα ενισχύει το οικονομικό και το στρατιωτικό δυναμικό ώστε να
εξασφαλίζει την ηγετική του θέση στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε συνεργασία με τους αντιπάλους της, θα
προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τη διαδικασία αυτή. Η Ρωσία, σύμφωνα με
τους αναλυτές, πρέπει να εμμείνει σε μια πιο ευέλικτη πολιτική. Διότι
από τη μια πλευρά, στα περισσότερα ζητήματα το Πεκίνο είναι σύμμαχος της
Μόσχας. Από την άλλη πλευρά, η υπερβολική ενίσχυση της θέσης της Κίνας
στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού υποθετικά μπορεί να αποτελέσει
απειλή για την Άπω Ανατολή της Ρωσίας.
* Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.